>> Masa 2

Karanlık Lord ölümün kol gezdiği sokaklardan geçerken ağır adımları düşüncelerini derinleştiriyor cebinde oynadığı asasını çıkarması için bir yere götürüyordu.. Biraz daha dalgın olsa önünden hızlıca geçen siyah cüppeli kadını göremiyecekti.. Kadın hızlıca domuz kafasına girdi ve Lord buğulanmış camdan onu izlemeye koyuldu.. Geniş masalardan birine geçip etrafına saçmaca bakınıyodu. Lord domuz kafasından içeri birkaç adım attı ve suratındaki maskesini çıkarmadan kadının yanına oturdu.. Şimdi derin bir sukünet domuz kafasını kaplamış,Orada esen ılık rüzgarlar vücudunda gezinip geçiyordu.

Cecilè kısa bir süre bekledikten sonra garson kaymak birasını getirmişti. Küçük bir yudum aldıktan sonra Cecilè bardağa bakmaya başladı. Neden gelmişti ki sanki buraya?! Yine sıkılıyordu. Hüzünle bardağına bakarken birden masada bir hareketlilik sezdi. Başını kaldırıp baktığında birinin masasına oturduğunu gördü. Önce şaşkınlıktan bakakaldı. Kim olduğunu göremediği için birşey diyemedi. Sessiz kısa-aslına bakılırsa Cecilè için uzun-bir süre sonra Cecilè kendini toparlayıp masasına oturan kişiye;
Merhaba.
Diyebildi sadece. Aslında kızmak istemişti. Ama sanki birşey onu engellemişti.

Bu malikanede sürekli gördüğü sadık müridi şimdi onu terslercesesine bir cevap verip normal haline devam etmişti.. Maskeyi çıkarınca onun yüzündeki ifadeyi görmek için anlamsız bir istekle yanıp tutuşuyordu. Asasının bir hareketi ile maskesi toz olarak havaya karıştı ve Lord dudağındaki yaraları gösterecek şekilde gülümsedi.

-Aptal.


Kadın şimdi çaresizce ona bakıyordu.. Garsona eli ile bir ateş viskisi istediğini işaret edip görmesini umdu. Cebinden kalınca sarılmış bir sigara çıkarıp dudaklarının arasına koydu. Muggle yapımı çakmağını çıkarıp yanan sigaranın çıtırtılarını dinleyerek içine çekti..

Cecilè hüzünle bardağına bakmaya devam ederken adamdan bir cevap gelmişti. Maskesini çıkarıp Cecilè'e;

-Aptal.

Dedi. Cecilè Şaşırmıştı. Ne diyeceğini bilemedi.

"Ö..özür dilerim efendim. Bende..ıı bende sanmıştım ki.."
Aslında ne sandığını Cecilè de bilmiyordu. Sadece öyle birisi sanmıştı belki. Belki de ona asılmaya çalışacak biri sanmıştı. Ama Lordu olacağını asla düşünememişti. Lord sigarasını özenle yakarken Cecilè huzursuzca onu izliyordu. Az önceki yaptığını düşünüp üzülüyordu. Kaymak birasından -bu sefer büyük-bir yudum aldı ve Lordunu izlemeye devam etti.

Kadın ondan endişe ile özür dilerken önemi olmadığını belirtmek için suratı ile daha önce tekrarladığı iğrenç hareketi yaptı.. Kadının anlamasını umuyordu. Angela ona hep bu yüz ifadesini onu daha farklı ve yaşlı gösterdiğini düşünürdü.. Sigarasını parmakları arasında döndürürken garsonun masaya hızlıca koyduğu ateş viskisi masada biraz hareket ettikten sonra durmuştu..
-Neden koşuyordun?

Kadının af dilercesine bakan yüzüne aklına ilk gelen soruyu sordu.. Sigarasını kültablasına birkaç kere vurduktan sonra etrafına bakındı. Domuz kafası herzamanki gibi tenhaydı. Ateş viskisinden birkaç yudum üstüste alması büyük ihtimalle kirli hava ile dolu ciğerlerinin sadece yanmasına sebep olmuştuki 1-2 kuru öksürük ile bunu atlatmayı becerebildi.

Cecilè Lordundan önemli olmadığını anlatan bir tepki almıtı. Ancak bu yeterli değildi. Çünkü az önce olanlar gerçekten de büyük bir saygısızlıktı. Cecilè bardağından bir yudum daha aldı. Lordu;
-Neden koşuyordun?
Aslında bu pek beklenmedik bir soruydu Cecilè için.
Imm..sanırım..Aslında ben...
Cecilè ne demesi gerektiğini bilemedi. Sahi neden koşuyordu ki? Yaşadıklarını geride bırakmak için mi? Hüzünleri aşmak için mi? Yoksa gerçekten de buna ihtiyacı olduğu için mi?
Sebebi her ne olursa olsun bu Lorda söylenmeyecek kadar saçma birşeydi. En azından onun gibi biri için. Bu yüzden susmakla yetindi. Zayıf yanlarını hayatı boyunca birkaç kişi hariç kimseye göstermemişti Cecilè. Zaten görenler de ölmüşlerdi. Hele birde Lorda. Asla. Konuyu değiştirmek için bardağından son bir yudum aldı ve;
Sizi burada görme şerefini neye borçluyum efendim?
Diye sordu. Aslında bir an böyle konuştuğuna inanamayarak gülümsedi. Hayatı boyunca isyankarı oynayan bu kız nasıl olurdu da böyle saygılıonuşmayı öğrenirdi. Gülümseyerek bardağına baktı.

Şimdi elindeki boş kadehi sıkarak müridine çok fazla bağırmamayı umdu.. Ama sesinin sertliğinden olsa gerek kendini hep korkutucu bulurdu. Kültablasındaki sigarasına uzanrken masanın üzerinde hışırtılı sesler çıkaran cüppesini yukarı kaldırdı ve sigarasını dişlerinin arasında tuttu..

-Seherbaz kuzenin ne yapıyor Cécile!

Şimdi 2 gözüde olabildiğince açık ve yumruğu sıkılmıştı.. Kadının bundan korkmamasını umdu. Tiz bir ses ile boğazını temizleyip eski halini almak için arkasına yaslandı ve kadını izlemeye başladı.

Cecilè çok aptalca bir soru sorduğunun farkındaydı. Lordu da bunu cevaplamayarak belli etmişti zaten. Boş bardağına bakarak kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Çünkü heyecandan sürekli saçmalayıp duruyordu. Sanki Lordu arkadaşıymış gibi samimi samimi, aptalca sorular soruyordu. Derin bir nefes aldı ve sessizliği dinlemeye başladı. Kısa bir süre sonra Lordu sessizliği bozup;

-Seherbaz kuzenin ne yapıyor Cécile!

Cecilè ne yapacağını bilemedi. Evet kendisi bir ölüm yiyendi ama kuzeni ise bir seherbazdı.

Kendisiyle uzun zamandır görüşmediğim için bilmiyorum efendim. Belki de ölmüştür.

Dedi. Aslında sesindeki monotonluğa kendisi de şaşırdı Küçükken ayrılamadığı kuzeninin şimdi ölümünü bile umursamıyordu. Ama o haketmişti. Bir seherbaz olup Cecilè'e ve ailesine ihanet etmişti. Farkında olmadan yüzünde şeytani bir güümsemenin oluştuğunu farketti. Ama umursamadı ve garsondan bu sefer bir ateş viskisi istedi.

Lord tatmin edici bir cevap almadığını belirtir gibi gözlerini kızın üstünden ayırmadı. Sigarası artık bitmek üzereydi ve elini oynatmaya üşenerek sigarasını kültablasına fırlattı.. Bu kızın seherbaz kuzeninin dün bir ölüm yiyeni öldürmüş olmasını duymak istemezdi ama bunun için cezalandırılmalıydı.

-Seherbaz kuzenin malesef dün gece bir Ölüm Yiyenimizi öldürdü. Buna ne diyeceksin Cécile?

Şimdi dudakları düz bir çizgi gibi birleşmiş sımsıkı kapalıydı.. Sarı dalgalı saçlarını elleriyle geriye doğru attı ve yeniden cüppesinin kukuletasını kafasına geçirdi. Burada tanınması pek iyi olmazdı..

Cecilè ateş viskisini beklerken Lordunun konuşmasını bekledi. Kuzeniyle geçirdiği güzel günler aklına gelmişti. Ama bu günleri hatırlaması nedense Cecilè üzerinde herhangi bir hüzün duygusu yaratmamıştı. Tam tersine umursamaz bir tavırla dikkatini toplamaya çalşıtı.

-Seherbaz kuzenin malesef dün gece bir Ölüm Yiyenimizi öldürdü. Buna ne diyeceksin Cécile?

Ceciè şok olmuştu. Ne diyeceğini bilmiyordu. Ne yapması gerektiğine karar veremedi. Aslında bir cevap vermesi gerekiyordu. Ama ne diyebilirdi ki? Tek bildiği içinde ona karşı büyüyen bir nefretin olduğuydu. Sinirle boş bardağını elinde sıkmaya başladı. Onunla anlaştıklarını sanıyordu. Ölüm yiyenlerden uzak durursa ona bulaşmayacaktı Cecilè. Ama bu anlaşmayı bozması kuzeninin yapabileceği en büyük hataydı. Farkına olmadan bardağı çok sıkmış olmalı ki bardak parçalandı ve Cecilè'in elinde derin bir yara açtı. Ama Cecilè bunu umursamadı. Önemli olan bu değildi. Bir anlaşma bozulmuştu. Ve bu savaş demekti. Lordu karşısında düştüğü bu duruma üzülüyordu Cecilè. Ölüm yiyenler gözünde sevilmeyen olabilirdi belki. Belki de Lordunun gözünden düşerdi. Korktuğunu hissetti Cecilè. Bunu istemiyordu. Lorduna

Her ne ceza verecekseniz hazırım Lordum. Ama öncesinde onu öldürmek isterim.

Dedi. Aslında sesinin titreyeceğini düşünüyordu ama kendinden çok emin konuşmuştu. Ve bakışlarını yine eline çevirdi. Kanın akışını izledi. Hareketlerini..

Lox, Kızın tedirginlik dolu cümlelerinden sonra bir an içini doldurup yok olan merhamet için kendine sinirlendi.. Derin düşüncelere dalıp aklına kofti kardeşini getirmişti. Cécile'in bu olayda Lord kadar suçsuz olduğunu biliyordu..

-Hayır.. Birkaç saniye duraklamanın ardından

-Onu malikaneye getir. Cezasını gözlerimin önünde çekecek..

Bu sözleri kıza güvenmediğinimi yoksa bir seherbazın acı çekmesinden zevk alacağını belirtmek içinmi söylediğini kendide anlıyamadı.. Kızın kırılmış bardağına asasını doğrultup "Reparo" diye fısıldadı.. Bardak şimdi eski halini almış masanın üstünde duruyordu.

Cecilè elini incelemeye devam ederken Lordu konuşmaya başladı;

-Hayır.. Onu malikaneye getir. Cezasını gözlerimin önünde çekecek..

Cecilè bir an korktuğunu başına gelmiş olduğunu düşündü. Lordunun ona güvenmediğini. Ama ne olursa olsun Lordunun gözüne yenidn girebilmek için elinden gelen herşeyi yapacaktı.

Peki Lordum.

Diyebildi sadece. O sırada Lordu

"Reparo"

Diyerek kırılan bardağı eski haline getirmişti. Cecilè bardağa bakarken yüzünden küçük bir gülümseme geçip gitti. Ve garson gelip bardağı aldı ve ateş viskisini Cecilè'in önüne koydu. Cecilè uzun zamandır içmediği için özlemini duyuyordu. Bu yüzden hızla küçük bir yudum aldı.

Lord şimdilik bukadar sorgunun yettiğini düşünüp ayağa kalktı.. Kadına görüşürüz deme ihtiyacı hissetti ama gereksizdi. Cüppesini düzeltip maskesini taktı.. Cebinden 50 galleon çıkarıp masaya bıraktı. Bu hesap için fazlasıyla yeterdi.. Bir içini iğne deliğinden geçermiş gibi bir his kaplıyarak kızın gözünün içine baktı ve hızlıca buharlaştı.