III. IV. ve V. Sınıflar Ortak 1. Ders [OFFLİNE]

Not:Başlığı geç açtığım için üzgünüm. Ders kurallarını okumadan derse girmeyiniz.

“Evet, artık başlayabilirim!”

Çok geniş ve ferah olan Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinin sınıfına girmiş ve sınıfı toparlamaya başlamıştım. İlginç bir ders deneyecektim. Uygulamalı olacaktı hem de ciddi bir şekilde… Asamı bir oraya bir buraya sallayarak sınıfın ortasındaki sıraları üst üste koyup duvara doğru sürüklüyordum. Sınıfta üç sınıfında rahatlıkla durabileceği bir açıklık olmalıydı. Neredeyse bitmişti geriye sadece kendimle birlikte getirdiğim büyük dolap duruyordu. Asamı kullanarak dolabı sınıfın ortasına doğru sürükledim. Dersin başlamasına az kalmıştı.

Öğrencilerin içeri teker teker girmelerini engellemek için kapıyı kapalı tutuyordum. Ders saati tam olarak geldiğinde asamı şöyle bir salladım ve kapının ardına kadar açılmasını izledim. İlk dersimden sonra çok da heyecanlı değildim. Dersler eğlenceli geçiyor gibiydi. Bütün öğrenciler sınıfa yavaşça giriyordu. Yüzlerindeki şaşkınlık oldukça belirgindi. Öğrencilerin hepsi sınıfa girince dolaba doğru yaklaşmaya başladılar. Hiç ses çıkarmadım, ne yapacaklarını merak ediyordum. Dolaba biraz daha yaklaştıklarında dolap neredeyse yerinde zıplayarak hareket ediyor sesler çıkarıyordu. Öğrenciler korkarak geri çekildiler.

Sonunda ortaya çıktım. Dolabın sallanmasına aldırmayarak tam önüne geçtim ve durdum. “Merhaba çocuklar, benim ismim Richard John Schwarz. Sakatlanmadan iki sene önce quidditch milli takımında oynuyordum beni tanıyanlarınız olabilir. Okulda iki tane Profesör Schwarz olduğundan bana Profesör Richard veya Profesör John diyebilirsiniz. Bu yıl Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersini birlikte işleyeceğiz.” deyip sırıttım. “Bu dolaptaki bir..” sözüm yarıda kalmıştı “Böcürt” demiş ve sözümü kesmişti bir Gryffindor’lu. Çocuğa döndüm ve “Aferin” dedim. “Arkadaşınız doğru söyledi bu bir böcürt” çocuğa bakarak “Söyle bakalım böcürt nedir?” dedim. Çocuk sırıtarak “Böcürt insanların en büyük korkularının şekillerine giren sihirli bir yaratıktır.” Dedi. “Etkileyici... Gryffindor’a beş puan” dedim. Gryffindor benim de ski binamdı. Yeniden konuşmaya döndüm “Böcürtü kaçıran Riddikulus adlı çok kolay bir büyüdür, ama böcürtü asıl kaçıran gülmektir. Şimdi asalarını kullanmadan büyüyü bir tekrar etmenizi istiyorum. Riddikulus!” deyip sırıttım. Bütün sınıf hep bir ağızdan tekrar etmişti “Riddikulus”. “Çok güzel. Şimdi asalarınızı çıkarın ve tek kişilik bir sıra oluşturun. Karşınıza çıkan şeyi çok komik bir halde düşünüp Riddikulus demenizi istiyorum. Hazır olsanız iyi olur.” Dedim ve arkamdaki dolabın kapağını açtım.

Dolaptan dışarı bir mumya çıktı. En öndeki kız endişeli gözlerle mumyaya bakıyordu ve bir anda “Riddikulus!” diye bağırdı. Mumya bir sargısından tutulmuş ve toza dönüşene kadar çekilerek döndürülmüştü. Bütün sınıf kahkahalara boğuluyordu. Sıradaki öğrenci geçince böcürt bir ejderhaya dönüşmüştü, ateş saçan bir ejderhaya. “Benim patronusumda bir ejderha, onlara bayılırım. Ejderhalardan korkulması ilginç..” diye düşünürken bir “Riddikulus!” sesiyle ejderha bebek bezi giydirilmiş bebek kıyafetleri ile karşımda ağzında emzikle duruyordu. Gülmemek elde değildi.

Bütün öğrenciler sırasıyla büyüyü denedikten sonra böcürtü dolaba geri gönderdim ve öğrencilere dönerek “Bu günlük bu kadar, başaramayanlar üzülmesin. Birkaç tekrar yaparsanız çok kolay olacaktır. Sizden çıkmadan önce bana bir parşomene adınızı, soyadınızı, binanızı ve bu dersten beklentilerinizi yazarak masama koymanızı istiyorum. Sonra çıkabilirsiniz.” Dedim ve öğrencileri izledim…

Gabriella geniş ve ferah olan Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersini açıkçası çok merak ediyordu.Hayatında ilk defa bu kadar heyecanlanmamıştı.Çünkü dersin Profesörü de çok yakışıklıydı.Gabriella kitaplarını eline alarak okulun 1.katında ki Ksks Dersliğine gitmişti.Fakat şanssızlık ki kapı açılmıyordu.Gabriella kapının önünde beklemeye karar vermişti.Ders saatini yaklaşmasına dakikalar kala kapı açılmıştı ve içeriye yavaş yavaş giriliyordu.Ve tabi ki öğrenciler içeriye girdikçe hepsi dolaba yaklaşıyordu.Gabriella da dahil.Birden dolap hareket etmeye başlamıştı.Bir aşağıya bir yukarıya.Zıpır zıpır.Dolap daha da hareketlenerek ses çıkarttı.Herkes birden ürkerek geriye çekilmişti.Profesör sonunda dolabın önüne geçmişti ve birşeyler söylüyordu.Merhaba çocuklar, benim ismim Richard John Schwarz. Sakatlanmadan iki sene önce quidditch milli takımında oynuyordum beni tanıyanlarınız olabilir. Okulda iki tane Profesör Schwarz olduğundan bana Profesör Richard veya Profesör John diyebilirsiniz. Bu yıl Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersini birlikte işleyeceğiz.” diyerek sırıtmıştı Profesör.Profesör konuşmasına devam ediyordu.“Bu dolaptaki bir..” derken sözü yarıda kesilmişti Profesörün.Gabriella oradan "Böcürt" demişti.Profesör Gabriella ya dönerek "Aferin” demişti.Profesör Gabriella ya bakarak “Arkadaşınız doğru söyledi bu bir böcürt.Peki söyle bakalım.Böcürt nedir?".Gabriella hiç düşünmeden cevap vermişti."Böcürt insanların en büyük korkularının şekillerine giren sihirli bir yaratıktır.” demişti.Profesör bu cevabın karşısında şaşırıp kalmış “Etkileyici... Gryffindor’a beş puan” demişti.Gryffindorluların sevinçleri her ne kadar belli olmasa de yüzlerinden ifade ediliyordu.Profesör konuşmasına devam ediyordu.Böcürtü kaçıran Riddikulus adlı çok kolay bir büyüdür, ama böcürtü asıl kaçıran gülmektir. Şimdi asalarını kullanmadan büyüyü bir tekrar etmenizi istiyorum. Riddikulus!” demişti sırıtarak Profesör.Sınıfta bunun ardından "Reddikulus!" demişti.Profesör devam ederek Çok güzel. Şimdi asalarınızı çıkarın ve tek kişilik bir sıra oluşturun. Karşınıza çıkan şeyi çok komik bir halde düşünüp Riddikulus demenizi istiyorum. Hazır olsanız iyi olur.” dedi.Profesör dolabın kapağını açmıştı ve içerisinden mumya çıkmıştı.Gabriella açıkçası bundan gereçektende çok ürkmüştü.Ama çok cesaretli birisiydi.Tüm cesaretini toplayarak sıranın ona gelmesini beklemişti.Sıra Gabriella ya geldiğinde Gabriella nın karşısına en çok korktuğu şey yani bir kurt adam ile vampir birleşimi yaratık gelmişti.Gabriella biraz da korkunçluk ile "Reddikulus" demişti.Karşısında ki canavar canavarlıktan çıkmış,üzerine bebek çizilen bir balona dönüşmüştü.Herkes gülmüştü ve Gabriella bundan gayet memnundu.Herkes denedikten sonra profesör “Bu günlük bu kadar, başaramayanlar üzülmesin. Birkaç tekrar yaparsanız çok kolay olacaktır. Sizden çıkmadan önce bana bir parşomene adınızı, soyadınızı, binanızı ve bu dersten beklentilerinizi yazarak masama koymanızı istiyorum. Sonra çıkabilirsiniz.” demişti.Herkes çıkarken Profesör öğrencileri izliyordu.Gabriella bu dersten çok ama çok hoşlanmıştı...

Rp alıntılarla dolu. İmla hatası çok fazla, büyünün ismi Riddikulus ama sen ısrarla Reddikulus yazmışsın. Beğenmediğim bir gerçek ama ilk yazan olduğun için fazla puan alıyorsun. Puanın 14, Uygun aldın.

"Noel'de nereye gidiyorsun Aragorn?"

Diye sormuştu sınıf arkadaşı Malcolm.Farkında bile olmadan noel yaklalşmıştı.Malikaneye giderdi her zaman ama bu noel de malikane acaba dolu mu olacaktı emin değildi.Hogwarts’da kalsa kuzenleri ve bina arkadaşlarıyla iyi geçinirdi.Malikaneye gitmek istese de ‘Arkadaşlarımla beraber kalmak istiyorum.’ Diye aklından geçirmişti,zaten büyük ihtimalle de öyle olacaktı.El ile sayılır kadar yaklaşmış iken noelde nereye gideceğini bile bilmiyordu ve aklında birçok soru işareti dolanıyordu.Aklından bunları geçinirken arkadaşının dürtmesiyle kendine gelmişti. Çimenleri üstü hafif beyazlamaya başlamış iken hiç üşümeden ağaca yaslanıp cüppeleriyle oturduğunun bile farkına varmamıştı.Sonra uykudan yeni uyanmış bir tavırla “Ha şey bende tam bilmiyorum ama sanırım Hogwarts’da kalacağım.” Arkadaşı kendisinin de nereye gidileceğini sorulmayı beklediğini umutla gözleri parlayarak ona doğru bakmayı sürdürmüştü.En sonunda gözlerini trip atarcasına çevirmişti.Bahçede bir süre sessizlik hakim olmuştu.Herkes çil yavrusu gibi dersliklere dağılmaya başlamıştı.Saate bakmadan hemen dersin başlamasına az kaldığını hatırlayıp buz gibi çimlerden kalkmışlardı.Kalktıklarında kıç bölgelerinin ıpıslak olduğunu fark ettileri.Ağızları yemekle doluymuş gibi tüküre tüküre küfür etmişti ancak hiçbir şey anlaşılmamıştı.Hala ders programını ezberlemediği için koşa koşa zindana gitmişlerdi.Herkesin zorunlu dersi olduğu anlaşılıyordu.Salonda birkaç 7. sınıf hariç kimse gözükmüyordu.Salonu ilk defa bu kadar boş olduğunu görmüştü.Bu anın tadını çıkarmak için derse geç gitmeyi düşünmüştü.Mantar panoya baktıktan sonra dersin ‘Karanlık Sanatlara Karşı Savunma’ olduğunu görmüştü.Bu seneki K.S.K.S profesörü ünlü kovalayıcı Richard’dı bu dersi kaçıramazdı.Onu tanımak için büyük bir merak içinde arkadaşını beklemeden ortak salondan çıktı.Koridorda kalabalığı yarmak zorunda kalmıştı herkes bir telaş içinde dersliklerine gidiyordu.Yanyana yürüyen 4-5’li gruplara her zaman sinir olmuştur.Geçmek için büyük bir uğraş verdikten sonra geniş ama adım atılacak yer olmayan koridorda sınıfa varmıştı.Sınıfa girdiğinde sınıfın hem kalabalık olmaması hem de öğretmenin içerde olması için dua ediyordu.Tüyleri diken diken olmuşken gözlerini kapatarak kapıyı yavaşça açmıştı.Tek gözünü yavaşça kaldırdığında herkesin yeni gelmeye başladığını ve içerisinin ferah ve geniş olduğunu görünce içi rahatlamıştı.Profesör quiddicth maçlarındaki gibi sinirli değil aksine çok sempatik duruyordu.Boş olan sıralardan birine oturmaktan yerine profesörün yanına gidip “Acaba imzanızı alabilir miyim profesör?” diye sormuştu.İlk defa birine karşı bu kadar nazik davranmıştı.Kendine inanamıyordu profesörden hem imza istemişti hem de çok nazik konuşmuştu.Naptım ben diye profesörün karşısında ezilirken profesör iç rahatlatıcı bir şekilde “Evet neden olmasın.”diyip gülmüştü.Profesör kendi parşömenine değişik bir imza atarak uzatmıştı.Büyük bir sevinç ve kıvanç duyuyordu ancak her zamanki gibi dik başlı ve soğukkanlı davranarak sırasına oturdu.Öğrencilerin hepsi geldiğinde profesör yerinde duramayan bir dolabı sıraların önüne çekmişti.Bütün öğrencileri tek sıra halinde dizdikten sonra içindeki yaratığın bir böcürt olduğunu ve en korktukları şeye dönüştüğünü söylemişti.Aragorn kendisi bile en korktuğu şeyin ne olduğunu bilmiyordu.Acaba bir tezek miydi?Yoksa amcasının kılıcı Wyrda mıydı?Sıranın kendisine gelmesi için beklerken arkadaşlarının neyden korktuğunu görmek ona büyük bir alay konusu veriyordu.Kendisi geldiğinde kötü bir şey çıkarsa diğerlerine bunu koz olarak kullanacaktı.Büyük an yaklaşmıştı sıranın en önüne geldiğinde merakla önünde duran pala bıyığı olan yılanın neye dönüşeceğini bekliyordu.İçinden ‘1..2..3’ diye saymıştı ve böcürt tılsım profesörlerine dönüşmüştü.Ne olduğunu anlamamıştı bile profesör ona doğru yaklaşıyordu.Büyüyü aklına gelmiyordu ne diyecekti.Aklının derinliklerin de büyüyü hatırlamaya çalışırken asasını profesöre doğrultup “Riddikulus!” diye bağırmıştı.Karşısındaki sinirli görünen profesör bikini içine girmişti.Sütyen ve se.y bir donla çok komik duruyordu.Bütün sınıf tek sıradan dağılmış patlayacak şekilde gülüyordu.Bazı Gryffindor öğrencisi gülmemek için kendini zor tutarken pis bir bakış atıyorlardı.Aragorn bozulmuş bir şekilde gülerken sınıf arkadaşlarına bakmıştı hepsi gülüyordu ama neye güldüğünü bilmiyordu.Profesöre mi? yoksa ondan korktuğu için mi?Bir an sadece görüntü var ses yok gibiydi.Hepsine gözlerini kısıp bakarken zil çaldı ve koşar adımlarla sınıftan çıktı.

Güzel bir rp. Alıntı yok ve imla hatalarından yoksun. Sexy gibi kelimeleri sansürlemeden yazabilirsin. İlk kısmı uzatmışsında uzatmışsın. Bunlara dikkat edersen rahatlıkla olağanüstü alabilirsin. Rp yi beğendim puanın 23, Beklenenin Üstünde aldın.

Tılsım Dersi..
Yatakta,asılı kalmış bir biçimde yatarken,bedenimi hareket ettiremediğimi,hareket yeteneğimi kaybederkende zar zor nefes aldığımı fark ettim.Soğuk,bedenimi ele geçirmiş bir hastalık gibi her yanımı sarmıştı.Ellerim,hareket yeteneğini kaybetmiş bir robot gibi,ya da kör bir bıçağın kesmeyişi gibi tutmaz olmuştu.Parmak uçlarım,hissedilemez derecede titriyor,ellerimi hareket ettirirken uçları acıyordu.Bütün vücudum,lanet yemiş gibi kas katı,buz gibiydi.Üstümde,iki kat battaniye olmasına rağmen böyle oluyordu ya hadi hayırlısı.Uzun bırakılmış,dağınık saçlarım,tel tel olmuştu şimdiden.Gözlerim kapalı orada öylece yatmamdan dolayı kendimi çok aciz hissediyordum.Ortamın karanlık havası,perdelerin ağır ve kalın olmasından kaynaklanan yeşilinden geliyordu.Bir serilik yapıp ayağa kalkmak istemiştim.Hızlıca ayağa kalktım.Ancak,kafamı üst ranzaya vurmak fikirlerime dâhil değildi.Gözlerimi kör eden bir acı çerçevesi içinde,yattığım gibi tekrar yatağa düştüm.Gözlerim kararmış,kulaklarıma hafif bir uğultu gelmişti.Sinirlenip,ayağa kalktım.Bu sefer kafamı eğerek ve dikkatlice kalkmıştım.Bütün vücudum,daha deminki soğuktan nasibini almamış gibi diri ve sıcaktı.Nedeni neydi bilmiyordum,ancak şunu söyleyebilirdim ki o üşüme hissinden kurtulduğuma memnundum.Miskin ve bir o kadar da uyuşuk iki kişi,hâlen yataklarında uykularına devam ediyordu.Ancak,biri kalktı mı herkes kalkmalıydı.Asamı alıp,perdelere doğru tuttum.Asamın minik bir hareketi,kalın perdeyi bir şal parçasıymış gibi kenara itmişti.İçeriye giren cılız ve güçsüz ışık,ortama daha da kasvet katmaktan başka bir işe yaramamıştı.*Duş almalıyım.* diye düşündüm.Sabahlığımın üstünü giyip,duşun yolunu tutmuştum bile.Etraftaki cadı ve büyücü portreleri,horul horul uyuyor,bazıları horluyordu.*Ne miskinlik ama ! Asil Slytherin binası atalarına bak.Peh..* diye söylendim kendi kendime.Hafifçe yüzümü buruşturarak,Slytherin kat banyosuna ulaştım.İçeri girdiğimde,camların ardından gelen,sarı ile karışık yeşil renk tonları,içeri girer girmez açılan ve teker teker musluklardan dökülen sunun akustiği,şimdiden kendime gelmemi sağlamıştı.İlk başlarda,çivi gibi olan su,yavaş yavaş ısınmaya başladığında içine ilk adımımı attım.Rahatlamıştım.Tamamen ve hızlıca içeri dalıp yıkanmaya başladım.Derse geç kalmak istemiyordum..

[I. Kat]

Birinci kat koridorunda ilerlerken,kemerli ve daracık koridorun,portrelerle kaplı olduğu gözüme daha da iyi çarpmaya başladı.Sonunda,dersliğin kapısı gözüme çarptı.Adımlarımı hızlandırıp dersliğin önüne doğru ilerledim.Hafif kapalı olan kapı,dışarıya verdiği ışık ile ortamın ne kadar aydınlık olduğunu anlatıyordu.Kapıyı yavaşça ittirdim.Hafif bir gıcırdama ile,bütün gözler bana dönmüştü.Hiç sesimi çıkarmadan yerime geçtim.En arka sıralarda,profesörün kolaylıkla göremeyeceği yerlerde olmayı seviyordum.Bugün,“Riddikulus" adlı böcürt kovma büyüsünü öğrenecektik.Herkes,teker teker sırasını savıyor,açığa çıkan en büyük korkuları ile yüzleşiyordu.Bir kaç kişi denedikten sonra ben,tek korkum olan örümcek familyasının en büyük üyesini bekliyordum karşımda.Büyü,çok kolay ve akıcıydı.Yapamayanların olması beni güldürmüştü ya.Bu kadar kolay bir büyüyü yapamayacak kadar acizler de var sanırım.Neyse,üstüme gelen dev örümcek,içimde bir korkudan çok,bir tiskinti yaratmıştı.Geniş ve bir o kadar da ferah oda da,herkes bana bakıyor,nasıl bir şekil vereceğimi düşünüyordu.Asamı,böcürte doğru uzattım.Aklımdan tek geçen şey,onun komik bir şekle döneceğiydi.Bir kaç saniye sonra,dev örümceğin kıllı bacaklarının altındaki ayaklarında,patenler vardı.Herkesten kahkaha kıyamet varken,profesörün yüzünde sadece bir tebessüm oluşmuştu.Belli ki öğrencilerinden memnundu.O iyi bir profesördü.Kendisi,bana çok şey öğretmişti.Aslında,öğrendiğim her şeyi ona borçluydum.Başımla hafif selamladıktan sonra yerime geçtim.Son bir kaç kişi daha denedikten sonra profesör,dersin bittiğini ve bir parşomene adımızı,soyadımızı ve ders hakkında düşüncelerimizi belirtmemizi istemişti.Hiç düşünmeden aklımdan geçenleri yazacaktım.Ancak,şu anlık zihnimde tek şey vardı.Böcürtü kovan,oda da ve beynimin içinde bulunan tek uğultu.Yani büyülü sözler;

"Riddikulus."

Gerçekten çok güzel bir rp. Okurken keyif aldığımı söylemeliyim. Tavsiye edeceim tek şey noktalardan sonra boşluk bırakman. Puanın 24, Olağanüstü aldın.

» Sihir Tarihi I. Ders | Tüm Sınıflar Ortak Ders [Offline]
» III. IV. ve V. Sınıflar Ortak 1. Ders [OFFLİNE]
» III-IV-V. Sınıflar Ortak Ders. [OFFLINE]
» I. ve II. Sınıflar Ortak 1. Ders [OFFLİNE]
» I. ve II. Sınıflar Ortak 1. Ders [OFFLİNE]