Adney geçen günlerde neşesi biraz daha artıyordu.Noel çok yaklaşmıştı.Acaba Noel'de ne yapacaktı.Öğrencilerine daha farklı bir şey yaptırmak istiyordu.Bu gün güne biraz sert bir şeylerle başlayacaktı.Dolaptan bir ateş viski çıkardı.Bir bardak alıp içine doldurdu.Yudumlamaya başladı en rahat koltuğunda ne anlatacağını düşünüyordu.Bir anda aklına bir fikir gelmişti.Noel için çok güzel bir şey olurdu.Hemen toparlandı elbisesini giydi.Cübbesini üstüne geçirip doğruca dersliğin yolunu tuttu.Kapıyı açtı,içeriye daldı.Hemen asasıyla içeriyi yeni derse göre düzenledi.Nedense bu gün biraz daha ders işlemeye şevki vardı.Ardından kapıyı kapattı.Dersliğin havasını biraz daha değiştirecekti.Sihirli sözcüklerle içeriyi süsledi.Ardından vaktin geldiğini anladı.Öğrencilerin sesi artıyordu.Hemen asasını sallayarak kapıyı açtı.Öğrenciler neyle karşılaştıklarına şaşırdılar.Etrafta sihirli zararsız kar taneleri vardı.Soğuk değil sıcaklardı.Yere düştüklerinde birikseler bile hiç üşütmezdi.Öğrenciler çok sevinmişe benziyordu.Yukarıda sihirli sözcüklerle yapılmış Noel baba ve geyikleri uçuyorlardı.Yeni yıl müziğide onlara eşlik ediyordu.Her zamanki gibi Noel babanın orjinal gülüşü de vardı.Öğrencilere yerleine geçmesini işaret etti.Hepsi yerlerine geçti fakat etrafa ilgileri çoktu.Elini çarpaak dikkati kendine çekti ve:
"Evet çocuklar.Etraf değişik gelebilir.Hoşunuza gideceğini düşündüm.Umarım beğenmişsinizdir.Noel bitene kadar derslerimiz bu şekilde işlenecektir." dedi gülümseyerek.Ardından çok aşır sert bir profesör olmadığını göstermek için:
"Derslerden sıkıldığınız zaman benden izin alarak burada kar topu oynayıp eğlenebilirsiniz." dedi.Daha sonra derse dönerek:
"Evet bu gün size dağıtacağım heykel çam ağaçlarını gerçek çam ağaçlarına dönüştürmenizi isteyeceğim.Örnek olarak ben göstermek istiyorum" dedi ve heykeli önüne koyarak havada kıvırmlar çizdi ve heykelin önünde asasını tuttu ardından büyülü sözeri sesli bir şekilde söyledi.Heykel bir anda gerçek çam ağacına dönüşmüştü.Öğrenciler demek için sabırsızlanıyordu.Hemen onlara bakarak:
"Başlayın" dedi ve öğrencileri izlemeye koyuldu.Döznüşme sesleri çoğalıyordu.Kendiside masasında birikmi karı eline aldı ve top şkline getirdi ardından yere fırlattı.Öğrencilerin çoğu bitirmişti.Ardından bir bağırma sesi geldi.Bir öğrenci büyüyü yaparken tam konsantre olamamış asasyı doğru sallayamamış sözleri doğru söyleyememişti.Ve kolu kırımıştı bir kaza olmuştu.Hemen çocuğun yanına koştu.Yanındakileri kenara kaldırdı ve çocuğun yanına oturup:
"Korkma küçüğüm hemen düzelecek" dedi ve asasını eline aldı.Bu büyüyü yaparken çok dikkatli olmalıydı.Yoksa çocuğun tüm kemikleri erirdi.Herkese susmasını işaret etti.Müziği susturdu asasını çocuğun bileğine tuttu ve mükemmel bir şekilde konsantre olarak büyülü sözcükleri söyledi:
"Brackium Emendo" diye fısıldadı.Birden çocuğun kolundan seser gelmeye başladı.Ve son bir ses geldi.Çocuğa kolunu oynatmasını söyledi.Çocuk kolunu rahatça oynatmıştı.Çocuğun kafasını okşayarak:
"Biraz daha dikkatl olalısın(ız)" dedi.Ardından herkesi yerine aldı ve çocuğa bakarak:
"Sen çıkabilirsin küçüğüm dinlen biraz" dedi.Ve diğerlerine baktı.Hepsi korkmuştu.Ama kolu düzelince rahatlamışlardı.Hepsini yerine oturtu bir 10 dakika geçtikten sonra ders bitmişti.Müzik eşliğinde sesli bir şekilde kouştu:
"Evet.Dersimiz bitmiştir.Noel'e bir kaç gün kaldığı için ödev vermiyorum.Çıkabilirsiniz" dedi ve öğrenciler çıktıktan sonra içeriyi hiç değiştirmeden dışarı çıktı.