Kompartıman III.

Konu: Kompartıman III. C.tesi Ağus. 21, 2010 10:13 am

"Hayır baba o şeyi ağzıma sürmeyeceğim! Kendini başka bir kurban seçmelisin." diye babasına söyleniyordu. Babası yine kahvaltı için yeni bir şeyler hazırlamaya kalkmıştı. Ve iğrenç görünüyordu. Sandviç ekmeğinin iki tarafınıda salçaya bulamış arasına; jambon, peynir gibi bulduğu tüm kahvaltılık gıdaları doldurmuş ve üzerine hardal, ketçap ve mayonez sıkmıştı. Bunu Crystal'ın yiyebileceğini düşünmüştü birde. Bay Walker olmayacak duaya "Amen" diyordu. Crystal evin mutfağından "Baba lütfen onu kendin ye. O iğrenç şeyin tadına bakmayacağım." diyerek çıkmıştı. Merdivenlerden çıkarken babası "Holly tadına bakarsan hayatın son bulmayacak. Hadi gel buraya." diye seslenmişti. Ona 'Holly' diye seslenen sayılı kişilerdendi. "Bugün 1 Eylül baba. Trene geç kalmak istemiyorum." diye yanıtlamıştı. Odasına gidip gardırobunun kapısını açtı. Koyu lacivert kısa eteğini, hafif dekolte beyaz bluzunu ve ayakkabı kutusundan lacivert - beyaz converselerini çıkardı. Bunları üzerine geçirdi. Kızıl saçlarını salık bıraktı. Ona bu şekilde daha çok yakıştığını düşünüyordu. Dış görünüşüne bu kadar çok önem veren biri için pek bir sıradan giyinmişti. Sonuçta baloya gitmiyorum düşüncesiyle bunları geçirmişti üzerine. Bavulunu alıp merdivenlerden kulakları rahatsız edici sesleri çıkararak indi. O sırada odasından kendisinden yedi yaş küçük erkek kardeşi çıktı. İronik bir durumdu. Ailesinden ayrı kalacağı için üzgündü. Ama Hogwarts'a gideceği ve babasının o yemekler üzerindeki denemelerinden uzak kalacağı için mutluydu. Bay Walker "Gelmememiz konusunda kararlı mısın?" diyerek ısrar ediyordu istasyona gelmeyi. Crystal 'Ah tanrım' dercesine bir tepki verdi. Kafasını evet şeklinde salladı ve yüzüne 'Malesef!' ifadesini yerleştirdi. Her zaman bu veda sahnelerinden nefret etmişti Crystal. Sarılmalar, ağlaşmalar. Ah çok dramatik! Kardeşine ardında da babasına sarıldı. "Üzgünüm baba, ben Hogwarts'tayken kendine yeni bir kobay bulmalısın. Ve bu Jake olmasın!" dedi gülerek. Bavulunu alıp kapıdan çıktı. Temiz havayı içine çekti. Cisimlenebiliyor olmayı diledi ama bunun için beklemesi gerekiyordu. Hala daha muggle dünyası olduğun için onlar gibi gideceği yere dört tekerlekli taşıtlarla gitmesi gerekiyordu.

***

Her 1 Eylül günü olduğu gibi bugünde kalabalıktı burası. Henüz Hogwarts'a yeni başlayacak olanlar heyecanlı ve meraklı görünüyorlardı. Kimin büyücü kimin muggle olduğunu anlamak kolaydı. Elinde baykuş ve pek çok ıvır zıvır bulunanlar büyücü, hayattan bezmiş bir şekilde yürüyüp önüne bile bakmayanlar ise muggle. Crystal dışarı gayet alımlı görünüyordu. O bunu zaten biliyordu ama etraftaki kızlara yiyecek gibi bakan erkeklerin ona da bakıyor olmasından bunun bir kez daha farkına vardı. Emin adımlarla ilerliyordu Crystal. 9 ve 10. peronun oraya gelmişti nihayet. Koş ve duvarın içinden geç. Sıkıcı! Her sene aynı parodi. Crystal kendi kendine "C, hazır mısın beşinci kez aynı duyguyu yaşamaya?" dedi ve duvarın içinden geçti. Beyazla gri arasında henüz rengine karar verememiş olan duman treni bayağı gizemli gösteriyordu. C, trene bindi ve boş kompartımanlardan birisine geçti. Kompartıman III. Bu kompartımanda ikinci kez seyahat edecekti. Trenin kalkmasına daha yarım saat vardı. Çantasından moda dergilerinden birisini çıkardı ve okumaya başladı.

Konu: Geri: Kompartıman III. Ptsi Ağus. 23, 2010 5:50 am

“Uyan Blair!”
İnleyerek gözlerini açtı… Perdelerden odaya giren ışık direk olarak üzerine süzülüyordu, anlık yüklü ışık kümesi kızın gözlerini acı ile kısmasına sebep oldu.
“Lanet olsun! Kim açtı bu perdeyi?”
Babasının aşağıdan ikinci bir defa seslenmesiyle kendine geldi. “Blair!” “Tamam, kalktım işte...”
Homurdanarak dolabına doğru ilerledi. Hufflepuff öğrencilerinden en salak olan, üvey kardeşi, geçen seneki gibi 1 Eylül heyecanıyla merdivenlerde koşuşturuyor; bir diğer yandan gürültü çıkartıyordu.
Bu kadar heyecanlanmasını gerektiren hiç bir şey olmadığını bilmiyordu elbette.
Yardımcılarından Catherine içeri girdi ve dev gülümsemesiyle kıza doğru ilerledi. “Günaydın Bayan Holly…”
Kızın içinden ne kadar “Blair” diye düzeltmek gelse de yapmadı. Onun yerine dolaptan giyineceği kıyafetleri çıkarttı ve ardından elindekileri yatağının üstüne yığdı.
“Günaydın!” Sesi şarkı söylermişçesine çıkmıştı bu defa. Bu kızın kendini bile şaşırtmıştı… Uzun zamandır ses tonu çok, tekdüzeydi!
“Blair geliyor musun?”
Babasının sabırsız ses tonu rahatsızlık veriyordu. “Giyinip geliyorum baba!” diye bağırdı.
Fazla uzun sürmeyen bir hazırlık aşamasının sonunda kusursuz görünüyordu. Açık bıraktığı saçlarını üzerindekilerle uyumlu bir tokayla düzeltti, aynada kendine bakarken gülümsedi. Kendini beğenmişlerden sayılmazdı elbette, yine de güzel göründüğü açıktı.
Sakin adımlarla aşağıya indiğinde üvey annesi, üvey kız kardeşi ve babası kahvaltı masasına kurulmuş kendini bekliyorlardı… Eteğinin ucunu çekiştirerek masaya yaklaştı.“Başlasaydınız ya...”
--
Kahvaltı seremonisi bittiğinde ki Blair neredeyse hiçbir şey yememişti, küçük Hufflepuff büyük ve pişkin bir gülümsemeyle Bay Winchester’a döndü, “Ne zaman çıkıyoruz?”
Zaten kapıya yığılmış olan eşyalara kaçamak bir bakış attı. İstasyona babası olmadan gitmeyi tercih ederdi aslında… Ama kendini boş yere süründürmenin bir manası olmadığını biliyordu. “Hadi o zaman…” diye geveledi. “Treni kaçırmak istemiyorum.”
--
Kingcross Tren İstasyonu her 1 Eylül’de olduğu gibi heyecanlı bir karmaşaya, hatta küçüklerin endişelerinin oluşturduğu minik çaplı bir kaosa daha ev sahipliği yapıyordu yine. Ailelerinden okul ile ilgili öğütler alan küçük çocukları gördüğünde sırıttı. Hepsinin yüzünde aynı ifade hâkimdi…
“Blair,” babasının güçlü elini omzunda hissettiğinde arkasına döndü, “Judith’e göz kulak ol…”
Cevap vermedi. Yalnızca inledi ve yüzünü buruşturdu… Kimseye göz kulak olacak değildi. Tabii babasının bu görüşü bilmesine gerek yoktu.
“Hadi Judith.” Dedi sert bir sesle… Elinde değildi zaten kızın. Karşısındaki insana göre konuşmaya alışmıştı ve babasını saçma bir şekilde avuçlarına alan Aqera kadınları onda büyük bir nefret uyandırıyordu.
--
Küçük Hufflepuff’un önünden kendini trene attı. Hala boş bir kompartıman bulabilmeyi umuyordu. Biraz ilerledi ve kompartıman 3ün kapısının önünde durdu. İçeri girmeden önce usulca kafasını uzattı. Tanıdığı kızıl saçları görünce gülümsedi. Kız elinde tuttuğu dergiye dalmıştı ve Blair’i fark edecek gibi de durmuyordu.
“Selam C.” Dedi en sonunda Crystal’in karşısına kurulurken…

Konu: Geri: Kompartıman III. Ptsi Ağus. 23, 2010 6:57 am

Dergi vakit geçirmek için iyi bir seçenekti. Sayfalarına öyle bir göz gezdiriyordu sadece. Sayfalardan birinde durmuştu. Sayfada tam boy Ian posteri vardı. Kendisinin bir kaç dizisini izlemişti muggle dünyasında. Ama sıkıcı bulup bir daha bakmamıştı. Aslında hoş biri olduğunu düşünmüştü. Sonra bir şey fark etti. Sayfayı inceledi. Bu Ian Somerhalder Profesör Crownie'ye ne kadar çok benziyordu. Yoksa o muydu? İsim farklıydı, farklı bir isim kullanmıyordu herhalde muggle dünyasında. Hem müdürlükten nasıl zaman ayıracaktı. Saçmaladığını düşündü. Profesör Crownie'nin derslerinde hep önde otururdu Crystal. O adamın hayranı olan öğrenciler kafilesinde oda bulunuyordu. Sırf onun gözüne girebilmek sırf tılsım çalışmıştı. Tek önem verdiği dersti tılsım. Dergi de gördüğü adamdan derslere gelmişti. Bir yolculukta düşünülmesi gereken en son şey buydu herhalde. Ama bu posterimsi fotoğrafı yatakhanesinde bulunduracaktı. Belki de George'un fotoğrafını aldım diye alt sınıftaki çocukları kandırabilir, biraz olsun eğlenebilirdi. Kafasındaki düşünceleri bir kenara koyup gözlerini dergisine geri çevirdi.

Tanıdık bir sesle kafasını dergiden kaldırdı. "Selam C." demişti ses. Karşısında duruyordu. Blair ... Onu tatilde hiç görememişti. İkisinin de ailesi başka şehirlerde tatil yapmak konusunda pek bir ısrarcı oldukları için bu imkansızdı tabii. Ama muggle eşyaları iyi ki vardı. Mesajlaşabiliyorlardı veya konuşabiliyorlardı. Çok geçmeden Blair'e cevap verdi. "Selam B." dedi. Onunla konuşması gereken pek çok şey vardı. Bunları Hogwarts'a saklamaya karar verdi. Blair yerleşememişti, poposunu koltuğa yerleştirememiş bir türlü. Blair oturduğunda bir şey değişmemişti. Sessiz bir şekilde oturuyolardı. Belki de dergide gördüğü şeyi ona da göstererek emin olabilirdi. O sayfayı buldu ve Blair'a gösterdi. "B. George'a yani Profesör Crownie'ye çok benzemiyor mu? O bile olabileceğini düşünüyorum." dedi gülerek. Blair'ın vereceği cevaptan emindi. C. biraz mantıklı düşün sence öyle bir şey olabilir mi ya da buna benzer bir şey söyleyeceğine emindi.

Konu: Geri: Kompartıman III. Ptsi Ağus. 23, 2010 7:30 am

Arkadaşı dergiden kafasını kaldırdığında yeniden gülümsedi Blair. Uzun zamandır görüşemiyorlardı. Tatilde biraz olsun değişmemişti Crystal. Saç modeli bile aynıydı…
"Selam B."
Çantasının içinden aradığı kitabı bulamadığından sürekli bir hareket halindeydi şimdi kız. Bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyordu. Amacı basitti, oda C gibi bir dergi alıp okuyacak ve belki arada sırada karşısındaki kızla minik diyaloglar kuracaktı.
Belki birazcıkta dedikodu yaparlardı… Tabii okul daha yeni başlayacak olduğu için ikisinin de elinde düzgün bir dedikodu yoktu o ayrı.
En sonunda bulduğu Teen Vouge’u eliyle çekti, genellikle muggleların hiç bir şey beceremediklerini savunurdu… Fakat cep telefonları ve moda dergileri istisnai durumlardı.
"B. George'a yani Profesör Crownie'ye çok benzemiyor mu? O bile olabileceğini düşünüyorum." dedi Crystal gülerek. Blair bu lafın üstüne daha yeni açmış olduğu dergiyi geri kapattı ve yanına koydu. “Versene dergiyi… Bir bakayım.”
Crystal’in gösterdiği sayfaya bakarken tek kaşı havaya kalktı… “Gerçekten çok benziyor.” diye mırıldandı. Hemen ardından arkadaşının da duyabileceği bir sesle devam etti. “Yalnız C bence bu adam daha yaşlı ve daha çekici…”
Crystal’e dergiyi uzatırken sırıttı. Crys’in söyledikleri komiğine gitmişti… Okullarının müdürünün ikinci bir hayatının olması, hatta bu hayatında oyuncu olması falan, ucuz bir komedi filmi senaryosunu andırıyordu. Komik olmasa bile çok… Garipti.

Konu: Geri: Kompartıman III. Ptsi Ağus. 23, 2010 8:42 am

Blair'ın dikkatini çekmeyi başarmıştı. Elindeki dergiyi bırakıp Crystal'ın elindeki dergiyi aldı. Bir süre baktı. Bakarken tek kaşı havadaydı. Bir şeyler söyledi. Crystal tam duyamamıştı ama benziyor dediğini düşünmüştü. Sonra ki söyleyeceklerini yüksek sesle dile getirdi. “Yalnız C, bence bu adam daha yaşlı ve daha çekici…” Yaşlı? Crystal o konuya dikkat etmemişti. Bir kaç fazla kırışıklığı fark edebilecek kadar iyi bakmamıştı demek ki. Çekici? Evet bu konuda doğru söylüyordu. Suratına yapılan makyajla daha çekici ve seksi olmuştu. Evet saçmalıyordu. Onun George olabileceğini düşünerek aptallık yapmıştı. Bu resimde Ian yarı çıplak sayılırdı. George'un ise en fazla kaslı kollarını görebilmişti. Daha ne bekliyorsa; George'la da diğer erkeklerle yaptıklarını yapabileceğini mi? Profesör ve beşinci sınıftaki öğrencisi. 2. sınıf bir drama senaryosu olurdu ancak bundan. "Haklısın B. Profesör Crownie zaten zaten böyle bir şey yapmaz." demişti. Her ne kadar saçma olduğunu düşünse de bunu araştırıp bulmak istiyordu. Yoksa uyuyamayacak falan değildi. Sadece merak ediyordu.

İkiside dergilerine dalmışlardı. Ağızlarından tek kelime çıkmıyordu. Her zaman böyle değillerdi. İkisininde aklına konuşabilecekleri bir şey gelmiyordu galiba. Crystal bir süre düşündükten sonra konuşabilecekleri en iyi konunun erkekler olduğunu düşündü. Kafasının dergisinden kaldırıp "Hey B." diye seslendi. Blair kafasını kaldırıp ona baktığında "Ray ile nasıl gidiyor. Çocuğa kötü bir şey yapmadın değil mi? Lanetlemedin onu umarım." dedi gülerek. Blair biraz asiydi. Ray ona dokunmaya kalktığı anda ona zarar verebilirdi. Tokat ? Blair için hafif kalırdı. Haberleri öğrenmek için sabırsızlanıyordu.

Konu: Geri: Kompartıman III. Salı Ağus. 24, 2010 2:56 am

Arkadaşının yüzünde beliren düşünceli ifadeye karşı gülümsedi… Büyük ihtimalle kendisi de saçmaladığını fark etmişti… "Haklısın B. Profesör Crownie zaten zaten böyle bir şey yapmaz."
Başını sallayarak arkadaşını onayladığını belli etti. Hemen ardından yine eli yanına bıraktığı Vouge’una gitti.
İğrenç, iğrenç, daha da iğrenç… Sayfaların içinde elle tutulur hiç bir şeye rastlamamıştı. Birkaç hoş takı görmüştü o kadar… Kıyafetler fazla sevimliydi. Çocuklara giyindirilecek türden hani… Hatta zevki gelişmişse eğer, bir çocuğa bile giydiremeyeceğiniz şeylerdi işte bunlar.
Ne kadar lafta seksapelini kullanmak için daha erken olduğunu savunsa da, bir genç kızın çekici görünebilecekken aşırı şeker takılması mantıksız geliyordu kıza…
Sessizlik can sıkıcı bir hal almıştı artık... İkisinin de dudakları mühürlü falan sanırdı gören biri. Normalde sürekli konuşurlardı aslında… Büyük ihtimalle tıpkı B gibi anlatacak bir şeyi yoktu Crystal’in.
Sayfaları çevirmeye devam edip bir diğer yandan homurdanırken Crystal’in ona bakmakta olduğunu fark etti. Bir şey söyleyecekmiş gibi duruyordu…
"Hey B." diye seslendi. Bingo!
Blair kafasını kaldırıp ona baktığında "Ray ile nasıl gidiyor. Çocuğa kötü bir şey yapmadın değil mi? Lanetlemedin onu umarım." dedi gülerek. Blair de sırıttı…
“Yo hayır hala yaşıyor.” diye söylendi umursamaz bir ses tonuyla. Aslında onunla da en son ne zaman, ne hakkında konuştuğuna dair herhangi bir fikri yoktu…
Hormonlarına bağlı hareket eden erkek arkadaşını özlemediğini söyleyemezdi… Ama ona bazı tercihlerini sürekli tekrar tekrar anlatmak zorunda olmak pek bir can sıkıcıydı…
“O hala aynı.” diyerek devam etti ardından… “Bildiğin gibi yani…”

Konu: Geri: Kompartıman III. Salı Ağus. 24, 2010 4:32 am

Blair Crystal'un bu bilmiş ve pişmiş kelle gibi gülüşünü pek umursamamıştı. Yaşıyor o hala aynı diyerek geçiştirmişti. Crystal bir türlü Ray'e akıl sır erdiremiyordu. Onun aklı uçkurunda olan birisi nasıl da Holly ile iki yıl boyunca bir ilişki devam ettirebiliyordu? Bu süre zarfında sadece onu düşündüğünü ihtimaller arasına almıyordu Crystal tabii ki. Çıkan dedikoduları oda duymuştu. Ama Ray'in başka birisiyle daha sevgili olabileceği, iki kişiyi aynı anda idare etmeye çalışacağını sanmıyordu. Blair'a bunu yapamazdı. Büyük bir ihtimalle ihtiyaç odasını Aaron'la nöbetleşe kullanıyorlardı. Başkalarının ilişkileri hakkında düşünmeyi bırakıp kendisi bu yıl ne yapacağını düşünüyordu. Aaron ve Blacken! İkisi arasında kalmıştı. Aaron'dan hoşlanıyor olsa da ona güvenemiyordu. Ama Blacken öyle değildi. Hem ona aşık olmaya başlamıştı her ne kadar inkâr etmeye çalışsa da hem de o bu kadar düşkün değildi bu konulara. Romantik sevgilisini seviyordu. Aaron'un bu yıl onun başına dert olabileceğini düşünüyordu. Tatlı bela dediklerinden. Yine düşüncelere dalmıştı. Ve zamanın ne kadar çabuk geçtiğini fark etmemişlerdi. İkisi de... Crystal pencereden dışarıya baktı. Hogwarts'a gelinmişti neredeyse. "B. Cüppeleri giysek iyi olur. Hogwarts'a yaklaşmışız." dedi. Ravenclaw cüppesini çıkardı ve üstüne geçirdi. Holly ile birlikte trenden indiler.

» Kompartıman VII.
» Kompartıman 7#
» Kompartıman 7
» Kompartıman III.
» Kompartıman 9