Tom Maxvell Marner

Altın rengi hafif bir ışık süzmesi hafif bir
şekilde aralanmış pencereden içeriyi aydınlatıyordu.Güneş yavaş bir
şekilde doğmaya başlamıştı.Odada eski püskü bir yatak ve hemen onun
yanında bir dolap vardı.Yatağın hemen karşısında ise çürümeye yüz
tutmuş bir çalışma masası duruyordu.Çürük çalışma masasının üstünde
küçük şirin bir lamba dışında yepyeni bir asa duruyordu.Yatakta yatan
çocuğun ağaç gövdesi gibi kahverengi saçları karmakuruşuk dağılmıştı.
Altın
ışık süzmesi çocuğun yüzüne çarptı.Çocuk ışıktan rahatsız olarak
gözlerini kırpıştırdı.Sabah olmuşa benziyordu.Çocuk yatakta doğrularak
gözlerinin altı mosmor olmuş bir şekilde etrafını süzdü.Gözlerini
ovuşturarak ayağa kalktı ve aralık pencereye doğru harekete
geçti.Pencereye vardığında sessiz sokağa göz gezdirdi.Güneş ışınları
sokağı henüz aydınlatmaya başlamıştı.Sokakta hiç kimse yoktu.Çocuk
içeri girerek dolabına yöneldi.Dolabın kırık kapağını açarak bir kot
pantolon ve siyah bir t-short çıkardı.Bunları üstüne geçirip koridora
çıktı.Koridorun sonundaki ahşap merdivenlerden hızlı hızlı indi.Birden
asasını yukarda unuttuğunu farkedince merdivenlere yöneldi ama annnesi
merdivenlerin önüne geçip onu durdurdu.Aynı annsesi gibi onunda zümrüt
yeşili gözleri vardı.Saç rengide annesine benziyordu.Ama huyları
tamamen babasına aitti.Annesi gözlerinde kızgın bir ifade ile konuşmaya
başladı:
Tom!Hiç bir yere gitmiyorsun.Şimdi kahvaltı zamanı.Zaten bir saattir senin uyanmanı bekliyoruz.
Baban işe geç kalacak,hızlı ol!
Tom peki diyerek hemen yukarı fırladı.Odasına girdiğinde asasını aramaya
başladı.Acaba nereye koymuştu?Sonunda masaya bakınca asasının orda
olduğunu gördü.Aşağı indiğinde annesi kahvaltı masasında
oturuyordu.Babasıda yanındaydı.Tom masaya oturdu.Biraz birşeyler
yedi.Zaten karnı pek aç değildi.Annesine teşekkür ettikten sonra
masadan kalktı.Babasıda on dakika içine evden ayrılmıştı.Tom bu
gün ne yapsam diye düşünüyordu.En iyisi biraz dolaşmaktı.Çıkış kapısına
gitti.Spor ayakkabılarını giydi ve annesine veda ederek dışarı
çıktı.Şimdi sokak daha aydınlıktı ve insanlar sokağa yayılmışlardıBakanlık çalışanları hızlıca evlerden çıkıyor,işe koşuşturuyorlardı.Godric'S Hollow'da yoğun bir gündü kısacası.Tom sokakta yürürürken gözüne bir binadan köşeyi dönen bir kızıllık çarptı.Tom hızlı adımlarla kızllığın dödüğü köşeyi döndü.Ve şimdi kızllığın kaynağını net birşekilde görüyordu.Bu bir kızdı.Muhtemelen kendisiyle yaşıttı.Kızın alev rengi düz kızıl şaçları ve insanı dehşete düşüren mavi gözleri vardı.Tom birden bu kıza hayranlık duyduğunu fark etti.İçini bir heyecan kapladı.Kıza doğru yürüdü.Ama temkinli yaklaşıyorduu.Sanki onu ürkütüp kaçırmaktan korkuyormuş gibi bir hali vardı Tom'un.Kızın yanına gelince Tom hafif bir ses tonuyla konuştu:
''Merhaba ben Tom.Sey...Senin ki ne?''
Kız Tom'a öyle bir bakış attı ki Tom o mavi gözlerin içinde kayboldu sanki.Kız ona sırtını dödü ve sert adımlarla oradan uzaklaştı.Tom üzüldü.Sıkkın bir şekilde eve döndü vehiç konuşmadan yattı.Hala kızıl saçlı kızı düşünüyordu.