Farkedilmiş ~

Konu: Farkedilmiş ~ Salı Ocak 19, 2010 8:32 pm

Farketmeden çarptığı vazo yere düşüp paramparça olmuştu. Hogwarts tarihinin önemli eserlerinden birisini parçaladığını düşünüyordu Xaviér. Etrafına göz attı. Kimse yoktu. Farkedilmek istemiyordu. Elini yavaşça cebine soktu. Asasını cüppesinin cebinden çıkardıktan sonra vazo parçalarına doğru doğrultup salladı. Vazo parçaları birbirine yapışıp mavi bir ışık ile birleştiler. Hiçbir kırık görünmüyordu. Asası ile havaya kaldırıp tekrar sehpaya koymuştu vazoyu Xaviér. Ortak salondan dışarıya çıktığında merdivenleri kullanarak aşağıya inmeye karar verdi. Merdivenlerin hareketini seviyordu. Fakat bazen sinir bozucu olabiliyorlardı. Ailesini özlüyordu. Romanya'ya gittiklerinden beri görüşmemiş olmaları oldukça üzüyordu Xaviér'ı. Tam 1.5 yıl olmuştu onları görmeyeli. Fred ve George olmasaydı hali kötüydü. Fakat Lord ile olan bağlantısı George'u ondan uzak tutuyordu. Bunları düşünürken kolunun sızladığını hissetti. Büyük bir sevinçle cüppesinin kolunu kaldırarak baktı. Fakat hayal kırıklığına uğramıştı. Karanlık İşaret yoktu. Lord onunla bağlantısını bitirmiş miydi? Bunları düşünerek Hogwarts bahçesinden çıktı. Elinde asasını döndürerek yolu takip etti. Arkasından bir ses duydu. Asasını bel hizasında tutup doğruldu. Arkasına doğru dönerken tanıdık bir ses gelmişti. "Protego." diye fısıldadı Xaviér. McCartney'di bu. Slytherinli güçsüz mahluk. Alay konusu olacak hayatı olmasına rağmen karşısındaki herkesle alay edip onları küçük duruma düşürmeye çalışan ahmaktan başka birşey değildi. Asasını McCartney'in asasına hedef alıp salladı. Çocuğun asası elinden havalanarak hızlı bir şekilde uzaklaştı. Boş ve korkmuş bakışlarla Xaviér'a doğru bakıyordu. Son bir asa sallayışı ile çocuk bir rüzgar dalgasının içerisinde kalmış gibi geriye savruldu. Xaviér yoluna devam edip etrafına bakınmaya başladı. Göl kenarına geldiğinde ilerideki taşlar dikkatini çekti. Oturmak için güzel ve sakin bir yerdi. İlerleyip Göl kenarındaki taşlara oturdu.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Salı Ocak 19, 2010 8:53 pm

Ortak salondaki kanepede oturup şömineye bakmak ona büyük haz veriyordu. Fakat tam 45 dakikadır orada oturuyordu. Ve artık kalkması gerektiğini düşünüyordu. Kalkmak istemesede kalkmalıydı. Bu sırada ensesinde bir serinlik ve akabinde bir ağırlık hissetti. Ne olduğunu merak ederken arkasından gelen 'Vrak' sesi ne olduğunu açıkça söylemişti. Kalkmak için harika bir bahaneydi. Ayağa kalkara ensesindeki kurbağayı yakalayıp koltuğa fırlattı. Hayvan takla atarak yere düştü. Fakat hiçbirşey olmamıştı. Zıplayarak diğer çocukların yanına gitmişti. Arkasındakiler gülmekten kırılmış bir vaziyetteydiler. Hogwarts'a cep telefonu sokulabilseydi kesinlikle bu görüntü facebookta idi. Tatile az kaldığı için mutluydu Fred. Cebinden bir ciklet çıkarıp ağzına attı. Ve portre deliğinden tırmanıp ortak salondan ayrıldı. Merdivenlerden aşağıya inerken birden merdiven değişiyordu. "Lanet olsun." şeklinde bir hayıflanmadan sonra koşarak atladı. 2. Kata atlamayı başarmıştı. Düşmekten korkmasına rağmen atlamıştı. 2. Kat koridoruna girerek kısayola doğru ilerledi. Bahçeye çıkan kısayolu biliyordu. 5. Sınıf olmanın faydalarından biri de buydu. Bahçeye inmişti. Bahçede ilerlerken yerde yatan McCartney'i görmüştü. Çocuk silkinerek ayağa kalktı. Ve Fred'e doğru sinsi bir şekilde baktı ve oradan koşarak uzaklaştı. Fred bunlara bir anlam veremediğinden dolayı gülümsüyordu. Yavaşça yürümeye devam etti. Ormanın içinden gitmeyi tercih ediyordu göle. Karanlık ormana girdi. Etrafta bir sessizlik vardı. Her zamanki sessizliği karanlık ormanın. Karşıda gördüğü manzara karşısında üzülmüş, içi burkulmuştu. Güzel bir unicorn yatıyordu tam karşıda. Etrafında gri bir sıvı vardı. Dersten hatırladığı kadarıyla bu unicornun içene lanet yaydığı kanıydı. Asasını kaldırıp havada salladı. Asanın ucundan çıkan mavi kartal şeklinde bir ışık haznesi ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye başladı. Korucuya haber vermişti Fred. Unicorn öldürmek büyük suçtu. Ve öldürene hayatı boyunca kurtulamayacağı bir lanet yayıyordu. Bu manzaraya daha fazla seyirci kalmak istemediğinden dolayı yürümeye devam etti. Ormanın sol kısmının sonuna gelmişti. İlerideki tahta köprüye doğru yaklaştı. Köprü kırılmıştı. Asasını kaldırdı ve köprüye salladı. Köprü eski haline gelmişti. Adımını atarak üzerinden geçti. Göl karşısında duruyordu. Göl kıyısında yürümeye başlamıştı. Rüzgar içine işlerken etrafta uçuşan martıların sesi oldukça huzur vericiydi. İleride taşların üzerinde tanıdık bir sima gördü. Xaviér orada oturuyordu. Yanına doğru ilerledi. "Selam dostum. McCartney'e olanları biliyor musun? Çocuğu yerde gördüm. Daha sonra bana sinsice bakıp uzaklaştı. Senin bir parmağın yok değil mi?." diyerek onu soru yağmuruna tutmuş bir şekilde selam verdi. Xaviér'dan gelen tek tepki gülümsemesiydi. Fred bu anda onun yaptığını anlamıştı. Bu arada biri yaklaşıyordu onlara doğru.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Salı Ocak 19, 2010 9:07 pm

Victor dersten çıkmıştı.Arkadaşlarıyla beraber büyük salona doğru yol alıyolardı.Victor kendini kötü hissetti.Arkadaşlarına:''Arkadaşlar.Özür dilerim.Ben gelemiycem siz gidin benim birazcık nefes almam gerek''dedi.Ve büyük salondan dışarı çıktı.Ayaklarını sürerek gidiyordu yolda aklına babasının sözü gelmişti:''Öyle yürüme.Öyle keşler yürür.''derdi.Ama babası burda yoktu öyle yürümeey devam etti.Babasının verdiği yoyoyu çıkartıp ileri geri hareketler yaparak ilerliyordu.Yoyo bile Mell'i düşünmemesini engelliyemiyordu.Onu çok özlemişti.Burnuna temiz,ferah bir deniz kokusu geldi başını kaldırdığında göl kenarıan geldiğini anladı.Elini göle aldırdı sıcaktı.Bu kış soğu için gerçektende iyidi bu.İlerde iki kişi gördü.Gözlerini kısarak onlara baktı.Tanıyamıyordu.Biraz daha ilerlemek istedi Victor.Onlara yaklaştığında birisinin Fred Olduğunu çözmüştü ama yanındaki de kimdi?Victor içinden''Gözlerim bozuldu galiba baksana uzaktan kimseyi tanımıyorum.''derken Fred'lere yakalştı ev Fred'lere:''Selam Fred ve...''demişti adını sölemesini bekliyordu.Mavi gözlü,sarışın bir çocuktu ve Victor'dan hayli bir olgun ve iri gözüküyordu.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Salı Ocak 19, 2010 9:25 pm

Fred onu soru yağmuruna tuttuktan sonra etrafı gözetlerken birinin yaklaştlığını sezdi. Tanımıyordu çocuğu. Fakat Fred tanıyor olabilirdi. Çocuğun üzerinde Gryffindor cüppesi vardı. Fred sınıf başkanıydı. Gryffindor olmak istiyordu Xaviér. Fakat duygusal yönü ağır bastığı için şapka onu Hufflepuff'a atmıştı. Çocuk yaklaşarak selam verdi. Xaviér'ın adını söylemesi gerekiyordu. "Xaviér." dedi. Çocuğa bakarak. Yaşı küçük olmasında rağmen hareketleri oldukça olgundu çocuğun. Xaviér Fred'i tanıdığını tahmin etmişti. Fred'e doğru baktı. Nedense ona bakınca George'u görüyordu. Çok benziyorlardı birbirlerine. Eski amacı George Crownie'yi yok etmekti. Bu işi sevse de artık Lord ile olan tüm bağlantısı kesilmişti. Lord onu istemiyordu nedense. Xaviér dalmıştı. Bu arada Fred'de çocuğun selamına karşılık vermişti. Fred çocuğa oldukça yakın davranıyordu. Aynı binadan olduklarından dolayı olduğunu düşündü Xaviér. Elindeki asayı cebine koyarak onlara doğru baktı. Fred söze başlayarak çocuğa bir soru yöneltmişti. En azından ortamdaki suskunluk artık ortadan kalkmıştı. Xaviér çocuğun vereceği cevabı bekliyordu.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Salı Ocak 19, 2010 9:39 pm

Yaklaşan kişinin Victor olduğunu farketti Fred. 1. Sınıflardan Victor. Fred Gryffindor Sınıf Başkanı olduğu için binadakilerin çoğu ile tanışmıştı. Victor yavaşça yaklaşıyordu. Çocuk her zamanki gibi ayaklarını sürterek yürüyordu. Fred'e göre bu yürüme stili onun kişiliğine uyuyordu. Yani ona yakışıyordu. Çocuk yanlarına geldiğinde selam verdi. Xaviér kendini tanıttıktan sonra Fred "Selam Vic." dedi. Aklında Xaviér ve Düello dersi vardı. Ders için Xaviér'la düello yapmak. Bu gerçekten en son isteyeceği şeydi. En son düello yaptıklarında Xaviér ona ağır hasar veren büyüler uygulamıştı. Eğer bu sefer de aynı şeyi yaparsa ona Confringo yollamaktan çekinmeyecekti Fred. Xaviér ona bakıyordu. Fred birşey söylemeye çalıştığını hissederek Xaviér'a doğru dönse de Xaviér hiçbirşey sormadan sadece bakıyordu. Victor'a dönerek "Ee Victor nasılsın?. Düello derslerine katılıyor musun? Bizim düellomuz olacak Xaviér'la Protego konusunda katılmadıysan ismini yazabilirim listeye." dedikten sonra Victor'ın cevabını beklemeye başladı. Xaviér ona bakmayı kesmişti nihayet. Birşey söylemek istiyordu fakat söyleyemiyordu Xaviér. Fred tekrar Victor'a dönüp dinledi.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Çarş. Ocak 20, 2010 3:03 am

Çocuk adını sölemişti "Xaviér." .İyi bir çocuğa benziyordu fakat sanki içinde kötülük vardı gibi.Herneyse bunu kafasına takmıyordu Victor.Bir saygısızlığınıda görmemişti sorun yoktu.Fred bana dönüp"Ee Victor nasılsın?. Düello derslerine katılıyor musun? Bizim düellomuz olacak Xaviér'la Protego konusunda katılmadıysan ismini yazabilirim listeye."Fred ne kadarda nazik bir çocuktu.Mutlu bir ses tonuyla Victor söledi
''Teşekkürler Fred.Ben kaydımı yaptırdım.Siz büyüklerden öğreneceğimiz çok şey var.Hem ilk düelloyu kaçırmak istemem.''dedi Victor komik ve heycanlı bir şekilde.Sanki aralarında bir iletişim olucakmışta Victor'un yanında çekiniyorlar gibiydi.Victor ortamın biraz daha gerilirse gitmesini bilecekti.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Perş. Ocak 21, 2010 12:30 am

İçini büyük bir sıkıntı kaplamıştı Xaviér'ın. Galiba nedeni Fred ile olan düelloydu. Korkmuyordu. Sadece biraz huzursuzdu. Fred ile fazla muhattap olmuyordu. Elinden geldiğinde uzak duruyordu. Fakat Fred biraz daha yakındı nedense. İçinde değişik bir his vardı. Fred'i öldürmeyi bile düşünüyordu. Fakat çok ileriye gittiğini düşünerek bu düşünceden sıyrıldı. Neler oluyordu? Acayip bir çıkmazdaydı. Bu arada Victor Fred'in sorusuna cevap vermişti. Demek o da izleyecekti. Derste farklı davranırsa bu onun sonu olabilirdi. Okul hayatı ve Crownie'ler ile olan dostluğu bir anda bitebilirdi. Tüm bunları düşünürken ağzındaki sakızı çiğnemeye uğraşırken dudağını ısırdı. Acıdan gözleri dolmuş bir şekilde onları izliyordu. Çaktırmamaya uğraştı. Fakat Fred gülümsüyordu. Farketmiş olabilirdi. Acısını dindirmek amacıyla derin bir nefes alıp soğuk havayı içine çekti. İşte bu dikkat çekiciydi. Çünkü o kadar yüksek sesle nefes aldı ki, bir anda gözler ona dönmüştü. Gülümsemeye çalıştı. Fakat içindeki garip duygu buna engel oldu. Düşünceleri bir anda değişivermişti. Sınıf başkanlığını düşünüyordu. Bu işi istemeyerek kabul etmişti. Sınıf başkanlığı ona göre değildi.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Perş. Ocak 21, 2010 12:48 am

İlginçti. Hemde çok ilginç. Xaviér'ı hiç böyle davranırken görmemişti. Endişeli ve korkulu bir hali vardı. Nedense içinde ona karşı büyük bir endişe vardı. Gidişatını beğenmiyordu. Aralarında yapacakları düelloyu çok merak ediyordu. Ders amaçlı olsa da yine de onunla yapacağı düelloda dikkatli olması gerekiyordu. Geçen sefer zarar görecekti neredeyse. Bunları düşünürken Victor'ın cevap verdiğini farketti. O da izleyecekti. Sevinmişti. En azından izleyen birileri olacaktı. Gülümseyerek ona doğru bakıyordu. Daha sonra gözünü Xaviér'a çevirdi. Xaviér dalmıştı. Ağzındaki sakızı acayip bir şekilde çiğniyordu. Bu arada dudağını ısırmış olmalı ki gözleri dolmuştu. Fred gülümsedi. Bu arada Xaviér gözlerini ona çevirdi. Farketmiş olmalıydı. Fred bunu önemsemiyordu. Ortam oldukça sessizdi. Göle doğru bakıyordu Fred. Gölün durgunluğu her zamanki gibi tüm sessizliği ortaya koyuyordu. Bu arada Xaviér'dan yüksek bir nefes sesi geldi. Derin bir nefes almıştı. Bir anda gözler Xaviér'a çevrildi. Oldukça acı çekiyor olmalıydı. Birkaç saniye sonra gözlerini Victor'a çevirerek "Güzel. En azından izleyen birileri var." diyerek gülümsedi.

Konu: Geri: Farkedilmiş ~ Perş. Ocak 21, 2010 3:55 am

Xaiver korkuyla sanki Fred'le bana bakıyordu.Xaiver nefes alıp verişi ne kadarda sesli bir hal almıştı.Sonra Fred bana dönüp"Güzel. En azından izleyen birileri var."dedi gülümseyerek.Bende ona bakıp gülümserken göz ucuyla Xaiver'a bakıyordum korkmuş hali bir sorunu varmış gibi gösteriyordu.Gözlerimi Fred'e yoğunlaştırarak''Birileri mi?Çoğu kişi bu düelloyu izlemek için çırpınıyor hatta bizim sınıfta bahisler şimdiden kondu.Herkes bu düelloyu merak ediyor.''dedim komik tavırla.Fred mutlu gibiydi her zamanki gibi gülümsüyordu.Xaiver biraz korku biraz da utangaçlık vardı sanki.Onu fazla tanımıyordum ama yüzü öle diyordu bana.