Bulutlu havalar..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 12:05 am

Artık sözcükler duyguları anlatmak için yeterli olmuyordu..''Seninle aynı düşüncelerimizin aynı olduğunu gösterir.'' diyebildim gülerek.Onun o güzelim gözleri içerisinde dalıp gidiyordum sürekli..Ona uzun süre bakmak beni acayip bir şekilde etkiliyordu..Anlaşılan Carlen'in kendiside bu hisleri hissediyordu..Carlen'e sıkıca sarıldım..Yakınlarda bir yerlerde olduğunu bilmek mutlu olmama yetiyordu ancak bu kadar yakın olmak çok daha heyecanlı hissetmeme neden oluyordu..Sanırsam fazla sıkmıştım sarılırken..Sanki uzaklardan gelen bir inilti sesi duydum..Ancak etrafımızda kimseler yoktu sonrada sarılmayı bırakıp ona ''Narin olduğunu unutmuşum özür dilerim aşkım'' dedim..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 12:18 am

Her ne kadar çok sıkmış olsa da bana sarılıyor olması beni mutlu ediyordu. Daha doğrusu uçuyormuş gibi hissetmeme sebep oluyordu. Sarılmayı bırakınca kan dolaşımım bir anda hızlanmış nefes alışım hızım normale dönmüştü. Bunu tabii ki masum bakışlı sevgilime söylemeyecektim. Üzülmesini istemezdim. "Önemli değil aşkım. Canım yanmadı. Aksine sen bana sarılınca tüm ağrılarımı unuttum." dedim sırıtarak. Umarım aptal gibi görünmüyorumdur diye düşündüm. Gülümsemişti. Onu karşımda mutlu görmek beni de mutlu ediyordu. "Aşkım ... Victor'u senin için bırakmış olmam seni de bir başkası için terk edeceğim düşüncesine kapılmanı istemem. Umarım bunu hiç düşünmemişsindir. Yoksa düşüdün mü?" dedim. Off ... Saçmalıyordum. Niye konuyu Victor'dan açtıysam. O an kendimi oracıkta boğabilirdim.

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 12:25 am

Birden Gabriella yanlarına koşuyordu kzıgınlıkla...

-Sen ne kadar aşağlık bir kızsın Carlen.
-Ne oldu Anna.
-Nesi mi var?Victor u ne kadar üzdüğünün farkında mısın?Çocuk kahroluyor.Seni şurada lanetlemek isterdim.Ama tanrı aşkına ki Victor un üzülmesinden korkuyorum..

Gabriella Carlen in konuşmasını dinliyordu...

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 12:28 am

Seçenekler seçenekler dedim kendi kendime..Eğer doğruyu söylersem o an onu çok incitecektim ancak kişiliğim hakkındada yanlış bilgiler öğrenmesini istemiyordum bir yandan..Yalan söylemek kolaydı.Bunun hakkında ustalaşmış olmakla beraber bir çok insanın yalan söyleyip - söylemediğini kolayca saptayabiliyordum..Bunu değer verdiğim insanlar üstündede kullanmaktan çekinmemiştim..Galiba bu yüzden arkadaş diyebileceğim kişiler iki elimi geçmiyordu..Carlen'in mutluluğu mu yoksa gerçekler mi..Kalbim mantığıma hükmetmemi emrediyor diğer yandan zihnim bu düşünceleri durdurmaya çalışıyordu..Resmen beyin çatışması içindeydim..Savaşı kazanan tarafla beraber irkildim ve cevap vermek için onun beyaz, narin ve ince ellerinden bu sefer düzgün tutarak gözlerinin içine baktım..''Bunu aklımdan bir saniye için bile geçirmedim hayatım.Böyle düşünmek ve bunları düşüneceğimi düşünmek beni ne kadar mutsuz eder..Son zamanlarda kimler kimlerle çıkıyorlarmış biliyor musun? Senin kulakların keskindir biliyorum'' dedikten sonra cesaretle yanağına küçük bir öpücük kondurdum ve sırıttım..

Dipnot: Arkadaşlar lütfen bu 2 kişilik bir Rp..Rica ediyorum bu dialoglara karışmayın..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 2:03 am

Benim için öyle düşünmemiş olması beni çok mutlu etmişti. Ve beni öpmesi utanmamı sağlamıştı. Yanaklarım hemen kızarmıştı. Bu huyumdan nefret ediyordum. En ufak bir utanmada ya da yalan söylemede hemen yanaklarım kızarırdı. O yüzden hep yakalanırdım. Keşke beni tekrar öpse diye aklımdan geçirdim. Belki de buna ben cesaret etmeliydim. Ben öpmeliydim onu. Ama ilk önce sorusuna cevap vermem gerekiyordu. "Aşkım doğrusunu söylemek gerekirse hiç birşey bilmiyorum. Seni gördüğüm andan beri sadece seni düşünür oldum." dedim ve yine yanaklarım utançtan kıpkırmızı oldu. Ona yaklaşmış tam öpecektim ki Anna'nı o cırtlak sesini duydum. Eğer elimde olsaydı onu öldürebilirdim. Böyle romantik anları bozmakta üstüne yoktu. Bana Victor'u neden bırakmış olmamla ilgili bağırıp çağırıyordu. Acaba bu hakkı ona kim vermişti. Üstüne üstüne hakaret etmişti. "Aşkım izninle Anna ile konuşup geliyorum" dedim Lawlight'a. "Evet onun üzüldüğünü biliyorum. Ama benimde kalkıp dans ettiğim yok. Burada ne kadar ağladığımı bilmiyorsun. Ayrıca bana 'aşağılık' diyemezsin. Öncelikle kendine bir bak. Victor ile benim aramda olan şeyler seni ilgilendirmez. Şimdi buradan defol ! Beni sevgilimle yalnız bırak !" diye bağırdım. Bu Gryffindorlularla uğraşmak ne kadar zor. Bir daha onlarla fazla yakın olmayacaktım. Slytherinliler bile daha iyidir. Anna dediklerime sinirlenerek gitmişti. Artık kimsenin gelmemesini diledim. Sevgilimin yanına geri döndüm. "Aşkım özür dilerim. En başından bilmeliydim bunların olacağını." dedim ve cesaretimi yeniden toplamaya çalıştım. Topladığımda ise onu öpmüştüm bile.

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 6:17 am

İşte bu davranışlar..Komik ve güzeldi..Kafasını sert bir şekilde sevdim..Başını kaldırdığımda oda bende gülüşüyorduk..''İşte benim sevgilim'' dedim.Sonrada Carlen'in havadaki kokusu etrafa yayılmıştı..Ne olduğunu anlamadan birbirimize iyice yaklaşmıştık..Nefesini yüzümde hissediyordum..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 6:24 am

Birbirimize çok yakındık. Lawlight'ın nefesini hissedebiliyordum. Ve kokusu beni cezbediyordu. Bu çocuk bir kızı etkilemeyi gayet iyi biliyor olmalıydı. Gitgide daha da yaklaşıyorduk. Aramızda 1 cm bile olduğunu sanmıyorum. Dudaklarımı bir anda onun dudaklarıyla kenetlenmiş bir şekilde buldum. Uçuyor muydum gerçekten yoksa bana mı öyle geliyordu. Kesinlikle uçuyor olmalıydım.

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 6:34 am

İşte o an..Anlatılamaz bir duyguydu..Enteresan güzellikte birşeydi..Carlen ile dudaklarımızın kenetlendiği an..Bu dünyada değildik orası kesindi..O dakikalar saatler, günler, haftalar, aylar, yıllar gibi geliyordu..Hiç ayrılmasak öylece dursak kimse ellemese bize nasıl olurdu acaba..Muhteşem olurdu elbette..Birbirimizi tamamlıyorduk..Bir çileğin iki yarısı gibi..Bir an esintiyle ürperdik..Artık birbirimizden ayrı düşünülemez bir çift olmuştuk..Carlen biraz rahatlasın ve sakinleşsin diye geri çekildim..Aramızdaki bağ kopmuştu ancak gözlerimi ondan ayırmıyordum..''Canım iyi olduğuna iyisin değil mi? Ellerinin titrediğini görebiliyorumda..'' dediğim anda elini sıcacık olmuş ellerim arasına alarak sakinleşmesi için zaman ayarlamayı deniyordum..Ancak ondan uzak kalmak işgence gibi geliyordu..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 6:44 am

O an bozulmasaydı keşke. En son isteyeceğim ikinci şeyde ortaya çıkmıştı. "Evet iyiyim sevgilim. Sanırım biraz heyecandan oldu. Birşeyim yok." dedim. Aklımdan biraz mı diye geçirdim. Çok heyecanlanmıştım. Ama bunu dile getirerek tekrar yanaklarımın kızarmasını göze alamazdım. Sıcacık elleriyle titrememin geçmesini sağlamıştı. Sanırım biraz da üşümüştüm. Yine de onun ellerini tutuyor olmak güzeldi. Aslında onun yanında olmak bile dile getirilemeyecek kadar güzeldi. Acaba ona tekrar yaklaşırsam beni öper miydi diye düşündüm. Denemeden bilemezdim ama cesaret edemiyordum. Onun yanında bambaşka bir Carlen oluyordum. Hissetmediğim duyguları hissetmeye başlıyordum. Hayatımın en doğru kararını vermiş olduğumu anladım. Ufak adımlarla ona tekrar yaklaşmaya başladım. Ama bu sefer başımı omzuna koymak içindi. Öpmesini isterdim ama yapacağından emin değildim.

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 7:08 am

Titremesinin hem heyecandan hem üşümekten olduğunu anlamıştım..Hemen cüppemi omuzuna attım.''Sevgilim üşüdüysen birazdan geçer..'' dedim.Sıkı sıkı sarıldık..Bir süre ısındığını hissettiğim anda ona doğru hamle yaptim..Ancak bu sefer onunda emin olduğunu bildiğim birşey yaptığımdan ilk hamleyi ben yaptım..Dudakları ıslak ve sıcacıktı..Yine başka diyarlara uçuyorduk..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 07, 2010 7:14 am

Cüppesi de onun gibi kokuyordu. Geri vermeme gibi bir şansım var mıydı ? Malesef yoktu. Daha sonra ondan birşeyini isterim diye geçirdim içimden. Dudaklarını yine dudaklarımda hissettim. Yine aklımı okumuş olmalıydı. Ya da ne zaman en yapması gerektiğini iyi biliyordu. Yine uçuyor gibiydim. Daha önce ihssetmediğim, adını dahi bilmediğim duygular içerisine girmiştim. Acaba herhangi bir profesör görse neler olurdu. Lawlight'ın bir şekilde açıklayacağına emindim. Çünkü yalan konularında pek usta değildim. Lawlight'ın da öyle olduğunu sanmıyordum. Ama görmeden bilemezdim. Profesörleri bir kenara bırakıp o anın tadını çıkarmaya devam ettim. Keşke hiç bitmese ...

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Cuma Ocak 08, 2010 12:18 am

Zaman yine bizimle oyun oynuyordu.. Onun yanındayken kendimi inanılmaz mutlu hissediyordum ancak kontrol edemediğimiz tek şey zaman.. Nasılda hemen bitmişti.. Sonsuza kadar böyle durabilsek keşke?.. Carlen'i herşeyden çok önemsiyordum ancak onun derslerden geri kalması gibi bir riski göze alamazdım.. Hafif gözlerimi havaya bakmak için açtım aman tanrım! dedim.. Öğlen olmuştu ve bizde nasıl kuytu bir yer bulduysak hiç kimse bizi bulamamıştı yada gıcıklığına uyarmamışlardı?.. Bunun için zaman yok dedim..Kendimi ondan ayırırken bir parçamında onunla birlikte gittiğini hissettim.. Ardından ona doğru dönüp ''Sanırım biraz geç kaldık sevgilim.. Benim için hava hoş ancak senin katiyen derslerine geç gitmeni veya geri kalmanı istemiyorum'' dedim itiraz edecek gibi olunca yine dudağına hafif bir öpücük kondurup ayağa kalktıktan sonra elimi onunda kalkması için uzattım..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Perş. Ocak 14, 2010 11:48 pm

Öğlen olmuştu. Ve derse gitmemiz gerekiyordu. Ah ... Neden bitmesini istemediğim güzel şeyler göz açıp kapayıncaya kadar bitiyordu. Ya da bana öyle geliyordu. Lanet olsun dedim içimden. Ondan ayrılmak istemiyordum. Derse girmezsem de iyi olacağını sanmıyordum. Kendim girmesem bile onun derse girmesini istiyordum. Veya istediğimi sanıyordum. Ayağa kalkmam için elini uzattı. Elini tuttum ve beni ayağa kaldırdı. "Aşkım bugünlük gitmesem. Her ne kadar kısa bir süreliğine de ayrı kalacak olsak gitmek istemiyorum. Sensiz bir saniye bile geçiremem. Seninle birlikte burada kalmak istiyorum." dedim. Kabul etmesini diledim. Ama kabul edeceğini sanmıyordum. Benim için en iyisinin derse girmek olduğunu düşündüğünü biliyordum. Ama benim için hangisinin daha iyi olduğuna kendim karar verebilirdim. Kabul etmezse üzgün bir şekilde derse gidecek ve dersi dinlemeyecektim. Onu düşünmekten derse konsantre olabileceğimi sanmıyordum.

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. C.tesi Ocak 16, 2010 5:01 am

Zaman hızlı geçiyordu.. Eğer biraz daha zaman geçirmeye kalkarsak Uçuş dersine geç kalacaktık.. Kalbim onunla bütün günü burada baş başa geçirmeyi diliyor ve yalvarıyordu.. Ancak bu yanlış olandı.. Kendimden önce onun iyiliğini düşünmeliydim.. Bu onu kırmak zorunda kalsam bile seçeceğim seçenek olmalıydı.. Elimle yanağını narince okşadıktan sonra güldüm ve '' Üzgünüm bitanem.. Ancak derse gerçekten gitmemiz gerekiyor.. Burada senin iyiliğini düşünüyorum biliyorsun.. Daha ilk gireceğin derse geç kalmanı istemiyorum hadi bakalım- itiraz etmeye kalktığında onu elimi dudağına götürüp 'sus' işareti yaptım.. Ardından hiç beklemeden dudaklarından ateşli bir şekilde öptüm.. Kendimi ondan ayırmak çok zordu.. Her bunu yapmak zorunda kaldığımda bir parçam yok oluyordu sanki.. Zorda olsa kendimi ondan ayırdım ve yüzüme şapşal bir gülümseme koyduktan sonra ayağa kalkıp elimi ona kalkması için uzattım..

Konu: Geri: Bulutlu havalar.. Paz Ocak 17, 2010 5:43 am

Of ... Hayır ... Olamazdı bu. Hayır demişti. Onunla geçirmek istiyordum tüm zamanımı. Onsuz nefes dahi alamıyordum. Ve şimdi ondan ayrılıp derse girmemi istiyordu. Ama en güzel yanı beni öpmüş olmasıydı. Dudakalrımı dudaklarından çekmezsem gidemezdim derse. Ama çekmişti bile. Ağlamak istiyordum. Ama bu sefer L.'den uzak kalacağım için. Onunla başbaşa kalmak ne kadar zordu. Derslerden buluşamıyorduk doğru düzgün. Aynı binada oluşumuz bizim için en büyük avantajfı. Dönem bittiğinde tüm zamanımı onunla geçireceğim buna kimse engel olamaycaktı. Kalkmam için uzattığı eline karşılık verdim. Elini tutarak kalktım. "Bu sefer senin istediğin gibi olucak. Ama bir daha ki sefere senden ayrılmicam. Olduğum yerde kalıcam." dedim trip atar bir şekilde. Sonra o masum gözlerine baktım. Beni benden alan gözlerine yine başarmıştı. Hemen yumuşadım. "Seni seviyorum." dedim ve tutkulu bir şekilde onu dudaklarından öptüm.