Beklenti...

Konu: Beklenti... Paz Ara. 27, 2009 6:23 am

"Aferin Lark."

Evet Lark işe yaramıştı. Onun zihnine girerek George'un zayıf noktasını öğrendiğinde yüzünü buruk bir gülümseme kaplamıştı Jack'in. George'un babası rolü. İyi bir düşünceydi. Şu anda George'un etrafında dolaşıyor olmalıydı. O'na sorular soruyordu. Jack George'a Madam Puddifoot'a gelmesi için babasını kullanarak duygularını ele geçirmeye çalışıyordu. Odaklanarak daldı. Ve birkaç saniye sonra toz bulutunun arasında yok oldu...

Geldiği yer belli idi. Madam Puddifoot'un Çay Dükkânı. Kapıya asasını salladı. Kapı Reducto büyüsü yemiş bir biçimde parçalandı. İçeriye girip göz gezdirdi birkaç büyücü asalarını kaldırmış ona bakıyordu. Ve bir süre sonra etrafında kimse kalmadı. Sadece bir çocuk kalmıştı. Beşiğinde uyuyan bir çocuk. Jack asasını çocuğa doğru sallayarak gülümsedi. Aklından geçenleri kendisi bile bilmiyordu. Küçücük bir çocuğa ne yapabilirdi ki? Hem yapmış olsa bile sonucunu düşünmeden birşey yaptığında ileride kötü sonuçlar doğurabilirdi. Asayı sallayarak "Evapsie." şeklinde fısıldadı içinden. Beşik toz haline gelerek oradan ayrıldı. Dokunamamıştı bebeğe. Onu neyin durdurduğunu bilmiyordu. Aile şevkati mi? Yoksa kendi çocukluğu mu? Bunun cevabını daha sonra soracaktı kendisine. Etrafa asasını salladı. Duvar kağıtları soyulmuştu. Tekrar salladığında masalar ortadan parçalara bölünerek etrafa saçıldı. Tavanda asılı duran bardaklar tek tek parçalanarak tuz buz olmuştu. İki elini birleştirerek başının üzerinde tuttu. Tüm parçalar havalanarak etraftaki deri koltukları yırttılar. Bu arada bir ses duyarak irkildi. Beklediği vakit gelmiş olmalıydı.

Konu: Geri: Beklenti... Paz Ara. 27, 2009 7:57 pm

"Gerçek değilsin."

Korku dolu gözlerle babasına doğru bakıyordu George. Babası yoktu. Hiçbir büyünün ölen kişiyi geri getiremeyeceğini düşünerek rahatlamaya çalıştı. Ama canlı kanlı karşısında duruyordu. Arabasına atlayıp eve doğru hızla sürdü. Gözünü yola vererek yan koltuklara hiç bakmadı. "Muffliato" diyerek etraftan gelen seslerin yoğunluğunu azalttı. Sadece kendi sesini ve vücudunun çalışma ritmini dinliyordu. Malikane'ye doğru sürüyordu arabayı. Bir anda dikkati dağıldı ve durdu. Arkasına döndüğünde babasını gördü. Arka koltukta gülümseyerek ona bakıyordu. George asasını sallayarak muffliatonun etkisini kaldırdı. "Ne istiyorsun?" diye sordu babasına doğru sertçe çıkışarak. "Seninle konuşmak istiyorum George. Madam Puddifoot'ta seni bekliyor olacağım. Eminim oraya geldiğine pişman olmayacaksın. Gideceğin yere en yakın orası. Eşyalarını hazırla." dedi ve buharlaşıp ortadan kayboldu.

George asasını müzik çalara doğru sallayıp bir parça açtı. Oldukça gergindi. 12 senedir görmediği babasını bugün birçok kez görmüş ve görmemiş olmayı diliyordu. Müziğin ritmine ayak uydurup mırıldanıyordu. Yavaş ama güzel bir parçaydı. "Aşk yeterince haşmetli mi? Peki niye hala yaş mendilim? Gözümde bir şeyler var nem gibi. Aşk beni korur mu annem gibi?" aklına Guineveré geliyordu. Çatlak Kazan'da yaptıkları o konuşmadan sonra bir daha görüşmemişlerdi. Gidebildiğine inanamıyordu. Şarkının sevdiği kısmı gelmişti ve eşlik etmeye başladı. "Bu gece de aynı ve sahte. Sıkıldı ruhum baktım saate. Sen yine yoksun diye ağladım ah be. Dünden farkı yok ki bu gecede, aynı aynı gözlerinden ne kaldı sanki geriye herşey aynı. Bir tek Sen yoksun.." Müthiş bir parçaydı. George eşlik ederken malikaneye geldiğinin farkına bile varmamıştı. Tanıdık bir tabela görünce sola saptı. Crownie malikanesi tüm ihtişamı ile karşısında duruyordu. İçeriye girdi. Arabayı garaja soktu. Ve motoru durdurarak arabadan indi. Garajın kapısını kilitledikten sonra kapıyı açarak malikaneye girdi. Masanın üzerinde bir not vardı. "Fred bırakmıştır, herhalde." diyerek eline aldı. Notu okumaya çalışıyordu. Karmaşık bir yazıydı. Dikkatlice kağıda bakarken kağıtta babasının yüzünü gördü. Korkmuştu. Babası birşeyler söylüyordu kağıdı yaklaştırıp dinledi. "Madam Puddifoot, hazırlıklı gel. Eve dönmeyeceksin." Asasını kağıda salladı. Kağıt alev alarak yok oldu. Gitmeliydi. Evet ne konuşacağını merak ediyordu. Özellikle de neden geri dönmeyeceğini. Hogsmeade'e yakın bir yer. Neresi olabilirdi ki burası? Bunları düşünürken kendini Hogsmeade meydanında buldu. Farkında olmadan cisimlenmişti. İlk defa oluyordu bu. Konsantre olmadan cisimlenmek. Sadece gitmeyi düşünerek orada olmak. Bu inanılmaz derecede ilginçti. Domuz Kafası'nın yanındaki sokaktan aşağıya inerek Madam Puddifoot'un Çay Dükkânı'nın devasa kapısından içeriye girdi. Karanlıktı içerisi. Karşıda beyaz bir yüz görünüyordu. Bu bir tuzaktı. Evet karşısında duran kişiyi tanıdı. "Jack" diye fısıldadı. Asasını çıkararak ona doğru çevirdi. Öncesinde içinden birşeyler mırıldandı. Ve etraf aydınlanmıştı. Dükkan harabe gibiydi. Hiç insan yoktu. "Seni bulacağımı hiç düşünmemiştim Jack." dedi George.

Konu: Geri: Beklenti... Perş. Ara. 31, 2009 5:01 am

"Iste bu. Gel bakalim Geo."

Etraf darmadaginikti. Asasini sallayarak perdeleri kapadi ve isigi söndürdü. George'u bekliyordu. Plan ise yaramisti. Tek yapmasi gereken bu gece onu öldürmekti. Hemde Madam Puddifoot'ta. Yarin gazetelerde çikacak haberleri düsündü. "Madam Puddifoot'ta darbe. Seherbaz Büro Baskani George Crownie affedilmez lanet ile öldürüldü." Düsüncesi bile güzeldi. Tabi bunlarin hepsi Xavier sayesinde olmustu. Gerizekali da olsa ise yariyordu veled. Elini cebine atti. Bir sakiz çikararak agzina alip çignemeye basladi. Kapı yavaşça açıldı. Kumral teni ile içeriye George girmişti. Jack elini asasına yöneltti. Asasının ışığını yüzüne doğru tuttu. Yüzü karanlığın içerisinde bembeyaz parlıyordu. George geldiği gibi irkilmişti. Jack'i farkettiğinde dizleri titreyerek "Jack" diye fısıldamıştı. Jack George'a dönerek " Aslında hep biliyordun Geo. Numara yapmayı bırak. Biz bizeyiz. Bu arada yanlışlıkla babanın ruhu ile konuştun. Umarım sana kehanet ile ilgili birşeyler söylememiştir. " dedikten sonra asasını kaldırarak George'a doğru tuttu. Selam verdikten sonra bel hizasında asasını ileriye doğru savurarak " Crucio " diye haykırdı. Büyünün hızla George'a doğru ilerleyişini izlerken kahkaha atarak etraftaki herşeyi oynatıyordu.

Konu: Geri: Beklenti... Perş. Ara. 31, 2009 5:09 am

George Jack'i dinliyordu. Kehanet ne olabilirdi ki? Babasının görüntüsü hiçbirşey söylememişti. Tek söylediği "Hazırlıklı ol, geri dönmeyeceksin." lafıydı. Neden geri dönmeyecekti? Bu gece ölecekmiydi acaba? Öyle olduğunu düşünmüyordu. Çünkü babası oraya çok yakın olan bir yere gideceğini söylüyordu. "Tabiki Hogwarts" diye düşündü George. Fakat zaten Hogwarts'a gitmişti. Ama bu sabah. George sonunda öğrenmişti. Fakat babası kehanet hakkında hiçbirşey söylememişti. Asasını bel hizasına getirdi. Babasının ona kehaneti söylediğini hissettirmek için Jack'e bakıp gülümsüyordu. Jack birşeylerin ters gittiğini sanarak korku dolu gözlerle George'a bakarken, Jack Cruciatus laneti yolladı. George sağa doğru kayarak bu büyüden kurtulduktan sonra mevkiini koruyup " Incarcerous " diye haykırdı. Kalın ipler Jack'e doğru uçuyordu. Jack iplere konsantre olmuştu.

Konu: Geri: Beklenti... Perş. Ara. 31, 2009 5:13 am

Jack kahkahalarını atarken Geo sağ tarafa doğru kayıp büyüden kurtulmuştu. Yüzündeki sırıtış bir anda kaybolmuş yerini ciddiyet almışken asasını hazırlamıştı. Geo büyük bir lanet okuyacak gibi hazırlanmıştı. Fakat ağzından çıkan kelimeler Jack'i güldürmeye yetmişti. "Hahaha, yapabildiğin en iyi büyü bu mu Geo? Buyur iplerine yaptığım tek büyü bu Incendio Duo." ipler yanarken Jack kahkaha atıyordu. Yanında bulunan sandalyeyi alıp duvara fırlattı. Sandalye parçalara ayrılmıştı. Büyü yapamazdı. Sadece bir hamle yapmalıydı. Asasını kaldırarak George doğru sallayacaktı ki o anda George'dan bir büyü geldi. Jack onu bekliyordu.

Konu: Geri: Beklenti... Perş. Ara. 31, 2009 5:17 am

"Anlayışına hayranım Stephen. Fakat bu büyüyü senin ne kadar aptal olduğunu denemek için yollamıştım. Görüyorum ki ifritten de betersin. Avada Kedavra." Lanet Stephen'a ilerlerken gülümseyerek bakıyordu George. Bu kadar kin duyması normal değildi. Fakat ona çok kızgındı. Babasını görmüş olmasına rağmen mutlu değildi. Büyük bilmece. Kehanet neydi? Bunun Stephen'la ne alakası vardı? Ve Stephen bu kadar çok şeyi nereden biliyordu? Kehanetten haberi var mıydı? Bu büyü işlediği takdirde bu soruların çoğu cevapsız kalacak olsa da buna razıydı. Yeterki Stephen yok olsun. George büyünün gidişatını izlerken gözü dışarıda dolaşan kardeşine kaydı. Xavier ve Fred etrafta dolaşıyordu. "Umarım dükkana girmezler." diye diledi.

Konu: Geri: Beklenti... Perş. Ara. 31, 2009 5:23 am

Jack donup kalmıştı. Hareket etmek istiyordu. Fakat birden gelen lanet yüzündeki kahkaha ifadesini bir anda dondurup suratına acayip bir görünüm katmıştı. Bu sefer George gülüyordu. Kozlar onun elinde gibi bir görünümü vardı. Acaba kehanetten haberdar mıydı? Stephen'ın sadece ailesinden duyduğu kehaneti aslında biliyor muydu? Bütün bu sorulara yanıt alamadan kendisine doğru gelen lanete kurban mı gidecekti yani? Asası ile laneti geri çevirmeye çalışırken bir yandan da lanetten uzaklaşmaya çalışıyordu. Lanet asasına değdiği andan itibaren yüzüne keskin bir rüzgar çarpmıştı. Kaşı yarılmış kan sızıyordu. Fakat büyü geri tepmişti. Lanet bu sefer George'a doğru ilerliyordu. Stephen yorulduğunu farkederek arkasındaki duvara dayandı. Fakat bir süre sonra bu şekilde daha kolay ele geçirilebileceğini düşünerek duvarlardan uzaklaştı. George'un yapacağı hamleyi merak ediyordu.

Konu: Geri: Beklenti... Perş. Ara. 31, 2009 5:30 am

Fred ve Xavier dükkanın önünde birşeyler konuşuyorlardı. George farkedilmemek için biraz daha Stephen'a doğru yaklaştı. Bu arada ilerleyen laneti geri çevirmeyi başarmıştı Stephen. Lanet bu seferde George'a doğru geliyordu. Stephen'ın suratında bir kesik oluşmuştu. Ve kan sızıyordu. George kanı görünce birden kendini kaybetti. Gelen lanete karşı eğilerek asası ile karşılık verdi. Lanetten sağ tarafa atlayarak kurtulmuştu kurtulmasına fakat, sağ elinin üzerinde derin bir kesik oluşmuştu. Ve kan boşalıyordu. Stephen'ın gibi sızmıyordu. Resmen kan oluk oluk akıyordu. George asasını Stephen'a çevirerek tekrar "Avada Kedavra" diye haykırdı. Lanet Jack'e giderken Jack siyah bir duman olarak hızla dükkanın camını kırıp dışarıya çıktı. Fred arkasından koşarak "Avada Kedavra" diye haykırdı. Bakanlığa patronusu ile haber gönderek Madam Puddifoot Çay Dükkânı'nın durumunu bildirdi. Ve dışarıya çıkarak öğrencileri toplamaya karar verdi.

Konu: Geri: Beklenti... Perş. Ara. 31, 2009 5:34 am

George'a yolladığı lanet sonrası aynı etki onda da olmuş George'un eli kesilmişti. Oluk oluk kan akıyordu. Stephen cübbesi ile yüzünden akan kanı sildikten sonra asasını hazırladı. George büyüyü geri yollamıştı. Asasını hazırladı. Bu büyüden kurtulması imkansızdı. Bu sefer ölebilirdi. Kendini riske atmayı göze alamayacağını düşünerek eline geçen ilk fırsatı kollamaya karar verdi. Eğilerek büyünün başının üzerinden geçmesini düşündü. Fakat bunu başaramazsa kafasına değerek ölebilirdi. Strateji geliştirmek için oldukça kısa bir süresi vardı. Ölüm yada yaşam ikisinden birini seçmek hiç kolay olmayacaktı. Yaşamayı seçmek istiyordu. Fakat yöntem için kafa yorması gerekmekteydi. Bu arada aklına harika bir fikir geldi. Kaçmak, evet George anlamadan duman olup kaçmak. Bu fikir muhteşemdi. Lanet gelirken duman olarak dükkanın camını kırıp kaçmıştı. George arkasından koşarak lanet yollasa bile etki etmiyordu. Kahkaha atarak oradan uzaklaştı.

RP Bitmiştir.