Rutin bir gün sonunda gökyüzündeki ayın odasını hafifçe aydınlatmasıyla uyanmıştı.Ayın aydınlattığı kare şeklindeki odada rahat deri koltuğundan hafifçe kalkarak odasını her zaman taktığı maskenin altından hafifçe süzmüştü.Karalık oda da her şey aynıydı asla bir dağınıklık,eksiklik ve ya fazla hiçbir şey yoktu.Rutin bir günden çıktığı için yatağında anlamadan uyuya kalmıştı.Lord Voldemort döndüğünden beri felaketler çoğalır diye düşünüyordu ancak aksine hiçbir olay olmuyordu.Bu durum da onu üzüyor değildi,son zamanlarda sürekli uyumak istiyordu.Odasına gelen çalışanları bile geri gönderiyor ne diyeceklerini dinlemeden tekrar düşünmeye başlıyordu.Son zamanlarda aklını kurcalayan bir şey vardı.Sürekli bir olayı hatırlamaya çalışıyordu.Sanki hatırladığında çok iyi ve ya kötü bir şey öğrenecekmiş gibi hissediyordu.Ama geçmişte yaşadığı bu olayın ne olduğunu günlerdir hatırlayamıyordu.Caramon’u bu düşüncelerden uzaklaştıran tek şey bateriydi.Doğuştan gelen yeteneği her zaman onu sankileştirirdi.Ama artık eski formunda değildi.Kendi içinde ne kadar inkar etse de eskisi gibi çalamadığını kendi de biliyordu.Caramon koltuğuna yayıldıktan sonra ayağını masasına koyup üst üste koymuştu.Uykusunun gitmesi gerekiyordu,eğer bir an önce uykusunu gideremezse tekrar yayılıp uyuya kalacaktı.Yüzünü temizlemek için lavaboya gitmek ya da asasına uzanmak ona çok zor geliyordu.Ona en yakın olan şey masanın üstündeki muggle icadı küçük ama keskin bir bıçaktı.Bıçağa bakarken bir süre düşündü.Sonra bıçağı eline alarak sağ eline hafif bir çizik attı.Son zamanlarda böyle saçma sapan şeyler yapmaya alışmıştı artık,ama bu sefer biraz derin bir çizik attığı için “Lanet olsun bu bıçağa!”diye söylenmişti.Ancak kendide biliyordu o bıçakla bir hayvanı bile rahatça kesebilirdi.Adeta bir elmas kadar keskin bir bıçaktı.Ama yine de kendine gelmeyi başarmıştı.Yumruğunu sıkıp hafifçe biz bezle sardıktan sonra aklını kurcalayan anıyı düşünmeye devam etti.
Perş. Ara. 17, 2009 11:08 pm