Saçma Dedikodu Sorunu

Konu: Geri: Saçma Dedikodu Sorunu Perş. Eyl. 08, 2011 10:06 pm

-Duydun mu? Mansfield, Prenses'i öpmüş!
-Ah, hayır inanmıyorum?!
-Evet, evet. Herkesin içinde bir de! Sonra kavga etmişler sanırım...

"Bilirsin, lafı gevelemem ben. Okulun çalkalandığının farkındasın, değil mi? Jeremy ile senin yediğiniz halt birinci sınıfların bile dilinde dolanıyor. Duymayan yok! Fakat yıla büyük bir bomba patlatarak başlamak kötü bir fikir! Çok kötü hem de!.."

Konu: Geri: Saçma Dedikodu Sorunu Perş. Eyl. 08, 2011 11:25 pm

Sıkıntı ile önünde iksir kitabına bakıyordu. Yapacak hiçbir şey yoktu çünkü. Derslerin başlamaması ayrı bir dertken küçük sınıfların çenesini çekemezdi. Bir bakış onları susturmaya yeterdi elbette ancak yinede canı sıkkındı. Geçen gün yaşadığı olay onu bayağı bir çöküntüye sürüklemişti. Üstüne üstlük birinci sınıflara lanet etmişken kendisine aşırı benzerliği ile tanına küçük yılanı hatırladı. Onun kim olduğunu bilmiyordu ancak soyadından gelen bir akrabalık vardı. Bunu teyzesine bir mektup göndererek öğrenecekti. Saçları ve yüz şekli her şeyiyle aynıydı. Gözleri hariç… Bay Châtillon’ın gözlerine sahipti sanki. Ona bakınca kesinlikle babasını anımsıyordu. Yok, yok. İmkânsızdı. Bunu düşünürken gülümsedi ve kitabının sayfasını çevirdi. Yanına yaklaşan ayak seslerini bile derin düşüncelerinden duyamıyordu. Ne zaman bu vasat bir hale gelmişti? Haydi ama o bir prenses gibi hareket etmeliydi. ‘‘Bilirsin, lafı gevelemem ben. Okulun çalkalandığının farkındasın, değil mi? Jeremy ile senin yediğiniz halt birinci sınıfların bile dilinde dolanıyor. Duymayan yok! Fakat yıla büyük bir bomba patlatarak başlamak kötü bir fikir! Çok kötü hem de!’’ Evet, bu da Lilith. Kim olduğunu merak ederseniz. Prensesin menajeri misali habercisi. Kendisinden bir yaş küçük olduğu için daha rahat olduğu bir gerçek ancak Euterpe’in prensesliğine fazlasıyla ilgi ve saygı gösteriyor gibi. Euterpe kızın kızgın ses tonunu duyunca yerinden zıplasa bile bozuntuya vermedi. Yavaş yavaş dediklerini beynine aktarırken yüz ifadesine de engel olamıyordu. Gülüyor muydu yoksa? Kendine gelmelisin prenses. Kimse bu kadar mutlu olamazdı herhalde. Yüz ifadesi mutluluğu kaybederken, ifadesizlik gelmişti. Ne diyeceğini bilmiyordu aslında. Jeremy… Çocukluk arkadaşı ve elbette çekici olduğunu kabul ettiği bir yılandı. Her yılan çekiciydi ama onun ki daha bir farklıydı. Platin sarısı saçları, ışık saçan okyanus misali gözler… Genellikle alışmıştı bunlara fakat bu sene nedense içinde bir şeylerin kıpırdamasına neden oluyordu. Ya o dudaklara ne demeliydi? Kendi dudaklarına değdiğinde ne yapacağını bile şaşırmıştı. Yoksa o da diğerleri gibi değil miydi? Belki de geçici değil kalıcı bir oyuncak olmalıydı. Elini anlına doğru destek yaparak ofladı ve habercisine döndü. ‘‘Lilith, sakin ol. Bir yılan her şeye bu kadar sinirlenmemeli biliyorsun.’’ Aynen öyleydi. Siz, siz olun bir yılanı sinirlendirmeyin. Sonunda başınıza dert açabilirdiniz. Mesela küçük bir sinir krizinde asanız kara büyülere yönelebilirdi. Sonra düzeltilemez hatalar vardı elbette. Konuşmasına devam ederken doğrulup sırtını dikleştirmişti. ‘‘Ayrıca lanet olası Mansfield beni zorla öptü. Elbette karşılık vermedim. Tanrım, onunla düşmanım nemesis! Kendime hâkim olmam kolaydı. Doğrusunu söylemek gerekirse benimle aynı cümlede geçecek asilliğe bile sahip değil.’’ Son cümlesindeki asilliği vurgulayarak söylemişti. Nasılsa prenses, Salazar’ın soyundan geldiğini düşünüyordu. Çataldil’i konuşmak kolay mıydı? Hayır. Gülümserken, efendisine gösterdiği hürmeti ve saygıyı hatırladı. Kesinlikle o saf bir yılandı.

Konu: Geri: Saçma Dedikodu Sorunu C.tesi Eyl. 10, 2011 5:10 pm

Kendini sakinleştirmek adına sağ ayağını hızlı, hızlı yere vurmaya başlamıştı. Arada bir yanlarından geçenler, onları duymak için adımlarını yavaşlatınca Lilith'in zümrüt yeşili gözlerinin gazabına uğruyorlardı. Gücün yaşla ilgisi yoktu. Özellikle bir Slytherinseniz güç doğuştan hakkınızdı. Lilith'in ona bakmasıyla heyecanlanan alt sınıflardan minik bir kız kitaplarını düşürünce, genç cadı gözlerini devirdi. Ardından Eu'ya döndü ve vereceği cevabı dinlemeye başladı. ‘‘Lilith, sakin ol. Bir yılan her şeye bu kadar sinirlenmemeli biliyorsun.’’ Genç Slytherin derin bir nefes aldı ve tamamen sakin konuma geçti. Eu'nun 'İşte böyle' bakışına aldırmadan... ‘‘Ayrıca lanet olası Mansfield beni zorla öptü. Elbette karşılık vermedim. Tanrım, onunla düşmanım nemesis! Kendime hâkim olmam kolaydı. Doğrusunu söylemek gerekirse benimle aynı cümlede geçecek asilliğe bile sahip değil.’’ İşte böyle düşünmesi güzel bir şeydi. Aslında fevkalade! Sonuçta prensesin özel hayatının okulun dedikodu konusu olmasını istemezlerdi. Özellikle bu konu Mansfield'ı barındırıyorsa. Lilith ürperdi. Tabi çocuğun hakkını da yememek lazımdı. Gayet çekici ve hoştu. Ayrıca Slytherindi. Genç cadı kafasındaki Mansfield ile ilgili bütün düşünceleri uzaklaştırdı ve yine dikkatini prensese çevirdi. "O zaman şimdi okula bütün bu olayı bastıracak bir dedikodu yaymalıyız ki, öpüşme gündemden düşsün. Aklına bir şeyler geliyor mu?" Genelde böyle konularla Lilith ilgilenirdi fakat hazır yanındayken Euterpe'in de fikrini alsa fena olmazdı. Nasıl olsa herhalukarda planı yine o uygulayacaktı. Yüzüne kendine has şeytani gülüşü yerleşirken, biraz olsun keyfi yerine gelmişti. Bu tür skandalların en güzel yanı temizleme kısmıydı. Yeşil gözlerinden muzip bir pırıltı geçerken, bu koca şatoda tek eğlenenin Gryffindor bebeleri olmadığını dünyaya duyurmaları gerektiği vardı aklında.