Sıradaki dersi bitkibilimdi. Bu ders onun için sadece gerekli olmayan bilgiler ve dangalak bitkileri nasıl eşeleyeceğiinin temelini oluşturuyordu. Dersin başlamasına henüz on dakika vardı. Bugün Hogwarts'ın sürekli boğuk,karanlık,soğuk ve yağmurlu günlerinden farklıydı. Güneş kendini saklamaya çalışan bulutların arasından kafasını çıkarmayı başarmış ve havayı daha ılıman bir hale getirmişti. Böylece rengarenk çiçeklerin günler,aylar süren uykuları kesillmiş ve hafiften eğri boyunlarını doğrultmaya başlamışlardı. Güneşi gören masum aşıklarda şatonun içindeki sıkıcılık ve ders kargaşından birbirlerine zaman ayıramamanın verdiği hınçla tüm günlerin acısını bugün çıkarıyorlardı. Ders saatleri yaklaşmasına rağmen hâlâ dışarıda sarmaş dolaş geziniyorlardı. Birçok profesöre inat bu sevda kokan manzaralar onun çok hoşuna gidiyordu. Güneşli günlerin bir diğer artısı da eşek şakalarına maruz kalındığında çamura bulanma ya da donuna kadar ıslanma ihtimalinin diğer günlere oranla daha az olmasıydı.
Bahçeye çıktığında hızla bitkibilim seralarına ilerlemeye başladı. Sırtında taşıdığı çanta omuzlarını ağrıtıyordu. Çünkü gerekli ders malzemeleri ve kitaplar dışında kütüphaneden aldığı kalın kitaplar çantasını ağırlaştırıyordu ancak artık sorun değildi. Yavaş yavaş hem çantaların ağırlığına hem de kütüphane görevlilerinin somurtkan suratlarına alışıyordu. Bitkibilim dersi her ne kadar kendine uzak da olsa arada çıkan garip,değilşik,çığırtkan ya da zehirli bitkilerle zaman zaman dikkatini çekiyordu. Seraların dışıcam ve plastikle kaplı olduğu için içeride nemli ve yoğun bir hava oluşturuyordu. Seranın önüne geldiğinde dağıtılan eldivenlerdebu nemli havayı iyice çekilmez ediyordu. Profesör geldiğinde söylediği ilk sözlerden anladığına göre bu profesör diğerleri gibi kimi öğrencilerden nefret edip kimilerini kayırmıyordu. Sadece hepsinden nefret ediyordu. Yüzündeki donuk ve gözlerindeki iğneleyici ifade ise onu yakınlaşmak isteyenleri bile anında uzak tutmaya yetiyordu ama Profesör Rani diğer profesörlerin yanında böyle değildi. Yemekte onu birkaç kez gülümserken görmüştü ve gülümsemek ona daha çok yakışıyordu aslında.
Profesör Rani düğünçiçeği hakkında bilgiler vererek başlamıştı derse. Bu kısımları biraz kulakardı etmişti ama talimatlara geçilince dikkatle dinlemeye başladı. Dersin sonuna kadar yapması gereken her şeyi anlatıyordu profesör ve bir yandan da yapıyordu. Tüm hareketlerini dikkatle izledi. Tüm kelimelerini de dikkatle diinledikten sonra işi yapmaya koyuldu.Önündeki saksıya eğildi ve eşelemeye başladı ancak ne kadar toprak çekerse çeksin sürekli yerine diğer toprak parçaları dökülüp yerleşiyordu. Başarabilmesi bir iki dakikayı gerektirmişti. Yan taraftaki paketin içinden eline tohumları aldı ve eliyle yerleştirmeye başladı. Sıra gübreye geldiğinde burun tıkacı olmadığından oldukça rahatsızdı ama paketi açtı. Zaten daha önce açılan gübre paketleriyle ortalık kokuyla dolduğundan burnu alışmıştı. Birden zilin çaldığını fark etti. Herkes çabucak terk etmeye başladı serayı ama o işini bitirene kadar bekledi. Çünkü yarım yamalak yapılan işlerden nefret ederdi.
----BURAYA KADAR BAŞKA BİR SİTEDEN ALINMIŞ OLAN DERS RPSİDİR. BİRAZ DA ŞİMDİ BİR ŞEYLER EKLEYEYİM DEDİM----
Bahçeye çıktığında saat birazdaha ilerlemiş ve güneş batıya doğru ilerlemeye başlamıştı. Bahçede milletle şamatayla geçirilebileceği bir vakti kütüphanede kitap okuyarak geçirebilirdi ama o aklından bir sentez yaptı ve bahçede kitap okumaya karar verdi. Öncelikle devasa bahçede biraz ilerledi. Yasak Orman'a yakın bir bölgede bir ağaç buldu ve sırtını yaslayarak kitabı okumaya başladı. Gelmiş Geçmiş En İyi Büyücüler&Cadılar ve Gizemli Hayatları kitabını okumaya devam ediyordu. Kitap Hogwarts'ın kurulmasından yüzlerce yıl önce Mısır ve Afrika'da başlayan efsanevi büyücülerin efsaneden ibaret olan hayatlarından başlayıp Albus Dumbledore zamanına kadar geliyordu ancak Dumbledore'u konu edinmemişlerdi. Josh ise Helga Hufflepuff'un hayatına başlamıştı.Bir çiftçi çocuğu idi Hufflepuff. İlk büyüsünü 11 yaşında yapmıştı. Kendine ait bir büyünün olmasının ne demek olduğunu birçoğu gibi o da bilmiyordu. Helga'nın genel olarak günlük işlere yardımcı olabilecek büyülerden ibaretti.
Kafasını kaldırıp etrafa baktığında karanlık ormanla Hogwarts arasındaki net ayrımı fark etti. Hogwarts genellikle kapalı bir havaya sahip olsa da hiçbir zaman tamamen karanlık değildi. Karanlık Orman ise sadece kapkaranlık ve gizemliydi. Son zamanlarda bazı öğrenciler bu ormanda devasa örümceklerin görüldüğünü söylüyordu. Aslında bu olabilirdi. Çünkü içinde ne olduğuna dair birçok Profesörün bile fikri yoktu. Hufflepuff sayfasını bitirdikten sonra kitabı çantasına koydu.Çünkü o da bir tane dev örümcek görmüştü. Daha önce küçük örümcekler üzerinde çalıştığı bir büyü vardı ama bunun üzerinde ne derece etkili olacaktı bilmiyordu. Yaklaştı ve yaklaştı. Artık örümceği daha net görebiliyordu.
Bacaklarında ve tüm vücudunda bariz kıllar görülüyordu. Normal örümceklerde kıl olduğunu tahmin bile etmiyordu ancak farketti ki o boyutta bir yaratığın kıllarını görmemesi gayet mümkündü. Ama bundaki kılları görmemek namümkündü.Karanlık Orman'ın içinde olduğu için dişlerini ve koca kırmızı gözlerini göremiyordu ancak biraz sonra göreceğine emindi.Çünkü yaratık ona yaklaşıyordu. Asasını cebinden çıkardı ve çantasını sırtına taktı. 32 cm'lik tahta çubuktan çıkacak büyü ile onu etkisiz hale getirebilirdi ama o boyutta bir büyüyü yapabilir miydi bilmiyordu.Korkulu ağzı kıpırdadı:
-Arania Exumai
Korkuluağzından o büyü birden fırlamıştı. Asadan çıkan ışık dev örümceği sadece sarsmıştı ve sinirlendirmişti. Böylece daha hızlı koşmaya başladı örümcek. Karanlık Orman'ın içinde olduğu için çevresini saran ama ondan biraz daha küçük olan örümcekleri fark edememişti. O büyüyü yaptığına pişman oldu ve koşmaya başladı.
Ağaç köklerine takılmamaya çalışarak koşuyordu ama peşinden onların da geldiğini biliyordu ve duyuyordu. Sadece Hogwarts'ın girişine kadar koşması yeterliydi. Çünkü orada illa ki birileri olacaktı onları savabilen ama biraz uzaklaşmıştı binadan. Çiçekleri ezerek koşmaya devam etti ve az önce söylediği büyüyü yeniden söyledi. Asasından fırlayan büyü küçük örümceklerin bazılarını geriye atıı,bazılarını ise toprağın içine çökertti. Kana susamış gibi görünüyorlardı ve korkuyla koşmaya devam etti. Bitkibilim seralarına yaklaşıyordu. Bahçede ona en yakın yer oydu ama içerisinde kimse yoktu. Bir an düşündü ki bu en büyük örümcek değildi. Söylentilere göre ormanda 3.000 metre kare alan kaplayabilecek şekilde olan bir tane daha vardı ama şu an onu düşünmek istemiyordu. Lakin bu örümcek görmediklerinin yanında hiçbir şey sayılırdı. Asasını doğrulttu ve çıkan büyü daha güçlüydü:
-Arania Exumai.
En büyük olanı birkaç metre geriye sürüklenmişti ve diğerleri de havaya doğru uçmuştu. Onun gerilemesinden fırsat bilerek daha hızlı koştu ve binaya vardı. Koşarak içeriye girdi ama kurtulduktan sonra birilerine söylemek aklından bile geçmemişti.
Çarş. Eyl. 07, 2011 3:10 am
