Acı fısıltılar

Tom salonda anne ve babası ile oturuyordu.Mutluydular.Babası ikisinide uzun kollarıyla sarmıştı sahiplenirmiş gibi.Anne ve babası ona hikayeler anlatıyordu.Büyücü hikayeleri.En son olarak ''Üç Kardeş'' hikayesini anlattılar.

Tom odasına yatmaya gitmişti ancak düşünmeden edemiyordu uyuyamıyordu birden sesler duymaya başladı.Anne ve babasının seslerini.Bağırışıyorlardı.Ne olduğunu anlayamadı.Yatağının tepesindeki camdan süzülen soğuk rüzgarlar ile çarpışan bağırışma sesleri içini hem donduruyor hemde ateşliyordu.Anne ve babası bağırıştıkça içini bir korku kaplıyordu.sonunda gözlerini yumdu.Yumduğu anda açtı ve aşağıya inmeye karar verdi ancak bunu başaramadı.Korkuyordu.Anne ve babasının bağırışları içeri giren rüzgara çarpıyor ve kulağına acı acı fısıldıyordu, ÖLECEKLER...

Tom yastığına dişlerini geçirdi.Ağlamak istiyordu onları durdurmak istiyordu.Acınası mutlu hayatını devam ettirmek istiyordu.yanaklarından ufak, ıslak ve serin damlalar süzülmeye başladı.Her süzülüşünde sakinleşiyordu ancak sürekli devam etmek istiyordu.Bağırışmalar bitmek bilmedi.Yarım saat geçti.Hala devam ediyordu.Tom artık acıyı tatmıştı ve hazırlanıyordu.Yaşlar kurumuştu ve ona artık rahatlık değil cesaret veriyordu.O yaş izleri iyice içine işledi Tom'un ölmek istiyordu buna cesaret edebiliyordu.Ancak anne ve babasının yokolmasına hazır değildi.Bağırışmalarla birleşen rüzgarlar artık alay ediyordu onunla.

''Ölecekler sen hiçbirşey yapamayacaksın''

Tom dişlerini gevşetti, ayağa kalktı ve gözlerini sildi.Acınası sefil mutlu hayatı yıkılmış, bir anda on yıl büyümüştü sanki.artık gerçekleri görmeye başlamıştı bağırışmalara doğruluk payı veriyordu, onunla dalga geçen rüzgara boyun eğmiyordu.Sonunda hafif ve çılgınca bir gülümseme belirdi yüzünde.Yok etme arzusuna katlanamıyordu.Parçalamak istiyordu. Yıkmak istiyordu, yakmak istiyordu.İlk adımını attı.Ardından ikincisini deneyecekti ancak cesaret edemiyordu nasıl bir duyguydu bu? Ölmeye cesaret ediyor ancak bir adım atamıyordu.Artık düşünmeye başlamıştı, ölmek... Kolay birşeydi, tek bir hareketle bitire bilirdi sefil hayatını, ancak böyle yaparsa hiçbir yararı olmayacaktı, hiçbir zararı olmayacaktı bir tozun havada uçması gibi gidecekti, sonsuz bir yolculuğa başlayacaktı ancak o cesaret edebilirdi.İkinci adımı atabilirdi.İkinci adımıda attı.Cesaretine kavuştu.

Peki üçüncü adıma merhamet gösterecekmiydi.Aşağıdaki bağırışmaya o alaycı fısıltıya ve kendi cesaretine...Evet gösterdi.Artık kapının önündeydi. Hayatını değiştirecek görüntüye açacaktı gözünü.Kapının koluna uzandı ve çevirdi.Kapı geriye doğru gıcırdayarak açıldı.Anne ve babası bunu duymadılar hala devam ediyordlardı.Sesleri biçimli şekilde duyuluyordu artık.Birden Tom yıkıldı.Gözleri hafifçe yumuluyordu.İstemeksizin görüyordu birkaç saniye sonra merdivenden inmeye başladı ve gözleri kapandı.

Gözlerini açtığında anne ve babası asalarla birbirlerine inanılmaz lanetler gönderiyorlardı, nedenini bilmiyordu paniklemişti.Kendini herzaman oturdukları koltukta yatarken bulmuştu.Yeşil koltukta sarı tahtalarla yapılmış, mavi bir halısı olan tahta dönen merdivenlerle kapalı olan salonda.İki penceresinde görünen şimşekler gerçekmiydi bilmiyordu daha bir dakika öncesine kadar sadece içeriye rüzgar giriyordu.Hala gözlerini anne ve babasına dikmiş olan Tom onların asalarının kesişmiş ve evlerinin zemininde bazı delikler olduğunu gördü dahada dikkat edince merdivenin bir kısmı parçalanmış ve koltuklardan bir tanesi alevler içinde yanmıştı.Yine birşeyler oluyordu garip birşeyler hissediyordu içinde bir kıpırtı vardı annesi babasına asasını doğrultup öldüren laneti yollamıştı ki babasıda bunu yapmaktan çekinmemişti.Öldüren lanet Tom'un babasının içine girmiş ve onun ruhunu havada süzültmüştü aynı şey annesi içinde geçerliydi, annesi havada yere düşerken babasının kafası halının üstünde duran masanın kenarına çarpmıştı.Bir anda kendini kaybetti Tom ne olduğunu bilmiyordu. Kapkaranlık bir odada anne ve babası tomun karşısında gülümseyerek onu çağırıyorlardı ancak Tom gidemiyordu...

Uyanmıştı etrafına bakındı.Herşey eksikti, Annesi ve babası ortada gözükmüyordu.Dahası masa parçalanmış ve yirmi metre öteye uçarak duvarı delmişti dönen merdiven parçalar halinde yere düşmüş, koltuklar dışarı çıkmış tavan parçaları yerlerde sürünüyordu.Ne olduğunu bilmiyordu ancak belliki onu ilgilenmiyordu anne ve babası yapmıştı.Merdiven parçalarını üst üste koyup odasına çıkmıştı odasına geldiğinde yerde babasının asasını bulmuştu, gülümseyerek olanların rüya olduğunu düşündü.Asayı salona salladı ve kafasını yastığına koydu sonuçta o karanlık odada anne ve babası mutluydu.Endişelenmiyordu Tom.Yorganını üstüne çekmişti ve anında rahat bir uykuya dalmıştı...