Abigail Withaker

Konu: Abigail Withaker Ptsi Ağus. 15, 2011 9:55 am

Vampirlik... Asla olmadığı, olamayacağı ve olmak istemediği her şeyin harmanlanmasıyla oluşmuş bir ruhsal dengesizlik hali. Öfkeyla karışmış sapkınlık halinin bedende yarattığı sarhoşluk ya da. Ne denirse densin, asla iyi olmayan olgular bütününden başka bir şey değildi. Isırılmasından sonra eskiye dönemeyeceğini biliyordu. Karanlıktan ölesiye korkarken, şimdi ona mahkumdu. Aslında daha çok ona mecburdu. Acı vericiydi. Damarlarında dolaşan zehir kendine bir dost bulmuştu: İntikam. Şu soğuk yenen yemek. Ne hazin saçmalık! Üzerinden zaman geçinde aşınan duygular, intikamı tatsızlaştırıyordu. Acele etmesinin sebebi buydu. Kalbi soğumamalıydı. Bu yüzden dalmıştı karanlığa. Tıpkı bir önceki gibi. Ve ondan önceki, ve yine ondan önceki gibi... Her gecesini onu arayarak geçiriyordu. Onu buraya çeken, aşağılık bir vampiri arayarak. Kendi türünden böyle bahsetmesi, aslında bunun kendi türü olmasına katlanamayışından kaynaklanıyordu. Düşünemeyecek kadar karışıktı. Zamanla çözeceğini söyleyen dudakları susturmuştu. Kendi bildiğini okuyor, intikam ateşine sürüklüyordu.

Nefessiz kalmıştı. Sokaktaki büyük boşluğu doldurmaya çalışan suretler geçiyordu bazı bazı. Bakışları rahatsız ediciydi. Delirmiş gibi bakmasından kaynaklanıyor olabilirdi. Ya da üstündeki kıyafetten. Zira uzun etekleri yerdeki bütün çamuru toplamış,ıslanmış ve ağırlaşmıştı. Yırtılan göğüs pilesi göğsünden aşağı sarkıyor, karnındaki yırtığı kapatıyordu. Kirden kalıplaşmış saçlarının yüzüne gelen kısmını arkaya atmaya çalıştı. Fakat inatçı saç yumağının yer değiştirmeye niyeti yoktu. Yeniden gözünün önüne düştüğünde buna sinirlenmekten daha önemli bir şey farketti Abigail. Genç bir adam -çekici olduğu da söylenebilirdi- gözlerini kırpmadan bakıyordu. Korkunç bir durumdu bu. Aşğılandığını düşündü. Kim bilir nasıl görünüyordu? Yüzünü başka yöne çevirip yoluna devam etti.

O anda tanıdık bir koku sardı etrafını. Tanıdık ve ürkünç derecede dehşet uyandıran. Ona doğru gelen biri. Sessizce, ama kalp atışlarını gizleyemeyecek kadar yorgun birini gördü. Sadece adımlarının ritminden bile kim olduğunu çıkarabiliyordu. Tüm bedenini çevirdi yolun başına. Git gide yaklaşıyordu ona bu öfke kokan suret. Sokak bomboştu ama Abigail nefret doluydu. Adım atmaya başladı. Gözlerini her adımda daha fazla kısıyordu. Şimdi intikam küllerinden alev yaratma zamanıydı. Bir öfke şöleni de denebilirdi. Ani bir hareketle hızlandı, adama doğru koştu. Gözlerindeki değişimle başlardı dönüşüm, her zaman. Her berbet hikaye böyle başlardı. İnanılmayan zaman dilimlerinden birini daha yaşıyordu şimdi.

Gözlerinin önünden bir saniye ayrılmayan ısırılışı, ona belirsiz bir güç veriyordu. Bir süre karmaşa yaşandı. İkiside ne yaptığını bilmez halde, sadece saldırıyordu. Plan yok, kural yok, ama ölende yok. Bu onu yavaş yavaş yıldırıyordu. Bunun için güçsüz olabileceği geldi aklına. Her hamlede yenilgi rüzgarını hissediyordu ensesinde. Biraz korku, biraz cesaret ve azıcık ta nefret onu bu hale getirmişti. Yere düşmüştü, ne kalkacak ahli vardı, ne de bir şeyler söyleyecek. Boynundaki acı, kıpırdamasını engelliyordu. Elbisesi kan kırmızı bir renge bürünmüştü. Havanın git gide soğuduğunu hissetti. Ilk ısırıktan, son ısırığa kadar ilk defa. Korkunç bir çığlık attı. Tüm sokağı çınlatan, sessizlikten kurtuluş çabasında bir çığlık. Aniden fırladı yine.

"Seni öldürmeden asla! Sen ölmeden, bende ölmeyeceğim! Sen beni cehenneme doğru çektin, şimdi ben seni orada yakmadan ölmeyeceğim! "

Bu kez düşünerek yapıyordu her hareketini. Ellerini kullanmakta usta değildi. Tüm hünerini sergileyip düşmanının boynunu sıkıca kavradı. Şiddetli kopma ve yırtılma sesleri arasında başını gövdesinden ayırdı. Bu kadarının yeteceğine kanaat getirip hızla sokaktan uzaklaşırken, yere düşen cesetten boşalan kanlar bütün sokağı kaplıyordu. Düşünceleri karışmıştı. İstediği tek şey buydu başta. Fakat olup bitenlerden sonra bir şeyin daha eksik olduğunu hissetti, demek ki istediği bir şey daha vardı. Gözlerinin rengi normale dönmüyordu. Belkide vahşet vahşeti çağırıyordu. Bitmek bilmeyen dehşet zinciri...

Yepyeni bir sokaktaydı. Boş, sessiz, aydınlık. Karşıdan gelen bayan dışında kimse yoktu. Esen rüzgarla gelen taze kan kokusu dayanılmaz dereceğe geldiğinde kendini yeniden tanımaya başlamıştı. Bir hışımla kızın yanına yaklaştı. Yepyeni bir şey giriyordu hayatına. Gözlerindeki renk iyice koyulaştı. Boynuna doğru eğildi, sakince tadına baktı kurbanının. Ilık kanın boğazından geçişinden aldığı haz durmasına engel oluyordu. Kızın kollarına düşmesiyle gözlerini açtı. Kızı bırakıp yavaş yavaş geri çekildi. Gözlerindeki normallikle kendine geldi. Donuk bedeniyle baktı ona. Anın yarattığı psikolojik baskıyla elini boynuna götürdü. Sırtını duvara yasladığında eliyle çenesinden akan damlayı sildi. Derin nefesler arasında rüzgara karışıp karanlığa gömüldü.

Konu: Geri: Abigail Withaker Ptsi Ağus. 15, 2011 8:10 pm

Betimleme: 23 / 30
Paragraf Düzeni: 4 / 5
İmla Düzeni: 7 / 10
Anlatım: 30 / 40
Kurgu: 13 / 15

Puanınız, 77. Keyifli Roleplayler... ^^