Genç kadın sabah kafasında birçok düşünceyle uyandı.Denize bakan malikanelerinin penceresine doğru yürüdü.Bahçede bahçıvan çimlerle ilgileniyordu.Yağmurlu bir hava vardı.Aynı içini yansıtan.Karamsar bir o kadar endişeli.Bilgili bir o kadar kararsız.Düşünceleri kaının yavaşça çalınmasıyla bölündü.İçeriye pembe pijamalarıyla yataktan kalktığı gibi buraya gelmiş gibi görünen bir kız çocuğu girdi.Ashley...Tedirgin gözlerle annesine bakan küçük kız:
-Uyandın mı?"diye sordu.Annesi isteksizce kafa salladı ve küçük kızın yanağına bir öpücük dokundurdu.Onun için endişeleniyordu.Bu ağır bir görevdi.Ama yapmalıydı.Keşke kendisine verilmiş olsaydı.Ama Hogwarts'a girmek için fazla büyüktü.Bir profesör içinse gözler fazla üzerindeydi.Irene Irvilong'un soyundan gelen aile onun yapamadığını yapmak üzere birleşmiş ve yemin etmişlerdi.Aile işe Hogwarts'a sızarak başlamalıydı ve küçük Ashley her şeyden bir haber bu küçük oyunun bir parçası olmuştu.
-Hadi aşağıya in ve kahvaltını yap tatlım.
-Peki ya alışveriş?"diye sordu gözleri parıldayan küçük kız.Kendisini bekleyenleri bilse acaba bu kadar istekli olur muydu Hogwarts'a gitmeye?
-Öğlen gideceğiz.Ama önce kahvaltı.
Cevabı duyduğuna sevinen kız yürüyerek eski merdivenlerden aşağı kattaki yemek odasına indi. Annesi Sally kızının gitmesiyle tekrar düşüncelere daldı.Kızını tehlikeye mi atıyordu?Onu da alıp kaçmalı mıydı?Peki ya görevi?Kafa yormanın kendisine yardımı olmadığını anlayan Sally yemek için üstünü değiştirdi.Siyah bir gömlek-etek takımı ve boynundaki fularla güzel görünüyordu.Amacı güzel görünmek değildi.Ciddi ve tehlikeli görünmek istiyordu.Ciddiye de alınıyordu.Duvardaki aile resimlerine bakarak aşağı kata indi.Ashley kahvaltısını yapmış ve masadan kalkıyordu.Annesine gülümseyerek odasına çıktı.Sally'de bahçeye çıktı.Temzi havayı ciğerlerine çekmek istiyordu.O sırada eve yanaşan bir araba gördü.Kuzeni Jack gelmişti.Sally görevi konusunda tereddütlü göründüğü için onu kontrol etmeye geldiği belliydi.Dudağının kenarıyla hafifçe gülümsedi.
-Daha alışverişe çıkmadınız mı?
-Birazdan çıkacağız.Ashley hazırlanıyor.
-Ben de geleceğim sizinle.
Sally bir şey söylemedi.Onunla tartışmak istemiyordu.Arkasını döndü ve denize baktı.Birden içinde bir çekip gitme isteği uyandı.Deniz ona özgürlük hissi veriyordu.Sadece kafa sallamakla yetindi.Birazdan Ashley çıkageldi.Rogan'a sarıldı ve hoşgeldin dedi.Sonra benim yanıma geldi ve o da denize bakmaya başladı.Sabırsız olmasını Sally hiç sevmezdi.Tedbirli olma taraftarıydı.Bu yüzden onun yanında acele işler yapılmamalıydı.Bu yüzden Ashley bir süre bekledi ve:
-Ben hazırım.Öğlen oldu.Artık gidelim mi?"dedi tedirgin bir ifadeyle.Sally başıyla onayladı ve kızının elini tuttu.Bahçedeki mermer taşların üzerinden yürüyerek onları bekleyen şoföre gittiler.Siyah modern ve yeni yıkanmış gibi görünen arabalarına bindiler.Rogan Sally'nin yüzünden neler düşündüğünü anlamaya çalışsa da bir anlam çıkaramadığı her halinden belliydi.Araba durdu ve kapıları açtı şoför.
-Kaçta geleyim efendim?
-Ben seni ararım."dedi Sally.
İlk olarak oldukça eski olan Olivander's Asa Dükkanı'na gittiler.Ve diğer dükkanlar.Hepsi aynı toz ve kir içinde yüzüyordu.Senelerdir burada iş yapsalarda Sally'e göre hepsi gerçekten fakir insanlardı.Hiç biriyle tanışmak istemeyen Sally yalnızca alacakları konusunda konuşarak alışverişini tamamladı.Kısa sürmesini istiyordu ve elinden geldiği kadar çabuk olarak alışverişi tamamladı ve şoförü çağırdı.Rogan'sa Sally'i süzüp duruyordu.En tuhaf ifade Ashley'deydi.Bir annesine bir annesinin kuzenine bakıyor olanları anlamaya çalışıyordu.Sessizliği bozan Sally oldu:
-Bize gelmek ister misin yoksa şoför eve mi bıraksın?
Hiç de kibar bir ses tonuyla söylemeyen Sally Rogan'ın yüzün bile bakmıyordu.
-Sana geleceğim.Bir şey konuşmalıyız.Sonra şoförüm gelip alacak."dedi Rogan buz gibi bi r ses tonuyla.
Şoför geldi ve arabaya bindiler.Nedendir bilinmez birden Sally Rogan'a haksızlık ettiğini düşünmeye başladı.Belki de o Sally ve Ashley için çabalıyordu.Aniden Rogan'a döndü umut dolu bir bakışla.O an Rogan'ın zaten onu izlediğini farketti.Küçük çocuklar gibi utanmıştı ama eğer Rogan doğru yolu seçerse -ki bu yolu daha Sally bile bilmiyordu.- her şey çok farklı olabilirdi.Eski günleri hatırladı ikiside ve bir süre bakıştılar.Çocukken gerçekten iyi anlaşırlardı hatta fazla iyi...
Eve geldiklerinde Sally Rogan'ı eve davet etti ama birden bu kadar yumuşadığı için kendine kızıyordu.Ashley'e odasına çıkması söylendi ve ikili baş başa kaldı.
-Seni dinliyorum."dedi Sally.
-Bak ben bunu çok düşündüm ve seni anlıyorum Sall."Ona aralarının iyi olduğu zamanlar Sall diye hitap ederdi.Sonra gözlerinin içine baktı:
-Ashley'nin tehlikede olduğunu düşünüyorsun.Görevini de önemsiyorsun ama Ashley'i kaybetmekten korkuyorsun.
Sally 'En azından beni anlayan birilerinin olması güzel.' diye düşündü.Ama sadece bakmakla yetindi.
-Bak lafı uzatmayacağım.Son zamanlarda aramız hiç de iyi olmayabilir ama inan bana sizi önemsiyorum ve sizi korumak için her şeyi yaparım.
Sally birden Rogan'a döndü.Odanın loş ışığı altında gerçekten samimi görünüyordu.Suratında o güven veren bakışlar vardı.Mavi gözleri 'Seninleyim' diyordu.Sally'nin kafası karışmıştı.Rogan hep görevini en çok önemseyen kişi olmuştu.Şimdiyse sizin için her şeyin canı cehenneme diyordu.Sally uzun zamandır ilk kez birisine güvenmek istiyordu ve birden dayanamayıp ağlamaya başladı.Rogan'a sarıldı.Rogan'da ona teselli edercesine sarıldı.Sally'nin suratında gördüğü şey 'Korku'ydu!..Rahatlaması için onunla biraz o şekilde durdu ve sonra:
-Bana güven.Her şeyi bir kenara bırak ve bana güven.
'Her şeyi bir kenara bırak'Bu söz Sally'nin kesinlikle yapmaması gereken bir şeyi söylüyordu.Kendini bırakırsa eğer bambaşka biri olacaktı.Rogan'a yeniden aşık olacaktı.Ama olan oldu ve Sally kendisini daha fazla tutamadı.Birden kendini Rogan'ın dudaklarında buldu.İlk defa onu nekadar özlediğini farketti.Ağzından çıkan kelime şuydu:
-Seni seviyorum!
-Bende...
Ertesi sabah Ashley Hogwarts Expressi'ne yetişmek için kalktı.Annesi kahvaltısını yapmış ve holde onu bekliyordu.Ashley bir an önce kahvaltısını bitirdi ve üstünü giyindi.Dün geceki yağmurun ardından açan güneşin altında onları bekleyen arabaya bindi annesiyle birlikte.Heyecanlıydı.Araba durdu ve kendisini bir tren istasyonunda buldu.Daha havalı bir şey beklediği her halinden belliydi.Birden dikkatini kapıda duran birisi çekti.Rogan'dı bu.Sally'de Rogan'ı farketmiş ve yüzünde utanç sevinç ve gülümseme karışımı bir ifade vardı.
-Küçük hanımı yalnız bırakamazdım."dedi.
Ashley ve Rogan sarıldılar.Ardından istasyona indiler.Ama burada bahsedildiği gibi bir peron yoktu.Annesi ise sadece gülümsüyordu.Ashley öğrendi ki duvardan geçecekti!Başta delice bir fikir gibi geldi ama sonra geçen çocuklar onun için ilham kaynağı olmuştu.Duvara doğru koştu ve içinden geçiverdi.Sally ve Rogan'da Ashley'nin peşinden geldiler.Ona son öpücüklerini verip trene bindirdiler.Sally'nin içinde tuhaf bir hüzün vardı.Tren hareket ederken Rogan elini tuttu ve güven dolu bakışlarla ona baktı.Sally ilk kez rahattı...
Ashley Hogwarts yolculuğuna ilk adımını atmıştı.Esas sorun bundan sonra ne olacağıydı.Bunu da kader gösterecekti.
Ptsi Ağus. 15, 2011 5:41 am
