Aphrodis Audrey Phyllis
Ravenclaw V. Sınıf | Admin
Gerçek İsim : Çisem
Mesaj Sayısı : 765
Kayıt tarihi : 08/09/10
Yaş : 29
Lakap : Aph, -A
Karakter Bilgileri
Rol Puanı:
    (100/100)
Patronus:
 | Konu: Audrey  Çarş. Eyl. 15, 2010 9:30 pm | |
| Lanet olsun! Audrey'in asası da kırılacak zamanı bulmuştu yani. İki saat sonra tılsım dersi vardı ve asasız girerse profesörden feci azar yiyebilirdi. Okuldan çıkması da milyonda bir ihtimaldi hani. Profesörlerle konuşsa belki?.. Denemeye değer diye düşündü ve hızlıca müdür Crownie'nin odasına doğru koşmaya başladı. Kırık asası -ufak bir kısmıyla, iki parça birbirine tutunuyordu- elinde bir o yana bir bu yana sallanıp duruyordu koşarken. Arada birkaç kişiye çarptığından tamamen kırılma tehlikesi geçirmiş de olsa, Crownie'nin odasına sağ salim(!) varmayı başarmıştı asası. Tabii kendisi de... Şifreyi bilmediğini geç fark etti maalesef. Birkaç şey denedi; ama hiçbiri tutmamıştı. Tek çaresi vardı. Çevre tarafından ne kadar salak gözükecekse de bunu yapmalıydı. "Bay Crownie..!" diye bağırdı birkaç kere. Sonunda merdiven dönmeye başladı. Yarım dakika kadar sonra Crownie merdivenlerde gözüktü. Audrey Sağ elinde asası, acılı bir gülümsemeyle müdüre bakıyordu. Hemen başladı anlatmaya ve Diagon Yolu'na gidip gidemeyeceğini sordu. Cisimlenebileceğini, dersinden geçtiğini de belirtmeyi unutmadı tabii. Bozulmaz yemin bile edebileceğini söyledi; hemen gidip dönecekti. Crownie güvenmiş olmalıydı ki izin vermiş, tek seferlik gidiş gelişini kabul etmişti. Bir izin kağıdı yazdı ve Audrey'e verdi. Audrey hızlıca koşarak bahçeye, bekçiye gitti ve izin kağıdını gösterdi. Hogwarts'ta izin kağıdı durumunun saçmalığını bekçi de fark etmiş olmalıydı ki somurtmuştu. Ama yine de kapıyı açmış ve gidişine izin vermişti. Audrey cisimlenme engeline kadar hızlıca koştu ve engeli geçer geçmez Diagon yoluna cisimlendi.
Ayakları yere basar basmaz koşarak asa dükkanına doğru ilerledi. Zaten dükkanın yakınına cisimlendiğinden varması kısa sürmüştü. Hızlıca içeri girdi. Ortalıkta kimse gözükmüyordu. Masanın üstündeki zili tüm gücüyle çalmaya başladı. Bu sırada cebindeki parayı yokluyor, asa için paranın yeteceğini umuyordu. Telaşı arttığından olsa gerek, zile daha hızlı vurmaya ve bir yandan "Bakar mısınız?.." demeye başlamıştı. Derse yetişemezsem öleceğim. Ya da okuldan atılacağım. Hangisi daha kötü acaba? Öldürseler daha iyi. Bu karamsarlık kendisine pek de iyi gelmemişti doğrusu.
| |
|
