Kyle Costner

Sessiz adımlarla yürüyordu Diagon yoluna.Nasıl almamıştı ki asayı.Trenden ineli birkaç dakika olmuştu fakat hala midesi bulanıyordu.Derin derin nefes aldı ve geçen gün gittikleri dükkanı aramaya başladı.Biraz daha gezdikten sonra,hayal meyal hatırladığı dükkana girdi ve evet.İçerisi dumanlı,berbat kokuyordu.Hemen ''Ishıwaka Ageha burada mı?'' diye sordu ve bir kadın,geçen günki gibi aynı şekilde sitem vererek duvara yöneldi ve birkaç kere vurduktan sonra yine mutfağa girdi.Kyle duvardan içeriye girdi ve derin bir nefes aldı.Yine oradaydı.

Hava alacakaranlık,güneşin dağları yıkıp kendini belirtmek istermişçesine,dağların arkasından sabırsızca vuran ışığı.Kyle,etrafa göz gezdiriyor,sabahın 5'i olduğundan fazla kalabalık olmayan insanların arasından sıyrılarak geçiyordu.Kyle yaşlı,sakalı ve bıyığı birbirine karışmış,kahverengi tulumlu adamın,bilgili olduğunu düşünüp hemen yanına yaklaştı ve''Rahatsız ediyorum sanırım,acaba asa ala-'' (derken sözünü kesen berbat sesi ile) ''Git başımdan!İşim gücüm var benim'' demesiyle Kyle adama sinir dolu bakışlarla bakıp yoluna devam etti.Ardından omzuna dayanan eli fark edip hemen arkasına döndü ve arkasında,saçları neredeyse dizlerine kadar uzun,sarı ve düz saçları olan birisini gördü ve korkuyla kadına baktı.Kadın ince sesi ile ''Ayıp etti o adam değil mi?,gel sana nereden asa alacağını göstereyim'' dedi ve Kyle onunla gitmek istemese de yürüyordu.Kadın onu bir dükkanın önünde bıraktı ve omuzuna birkaç kere vurup oradan uzaklaştı.Kyle başını kaldırdı ve ''Ollivander's Asa Dükkânı'' diye okuduğu dükkanın içine dalıverdi.Önde bir tezgah ve tezgahın arkasında küçük kutular raflara doldurulmuş.İçerisi havasız gibiydi.Kyle yutkundu ve sessizliği bozmamak niyeti ile Bana yardım edecek bir kişi var mı? diye seslendi ve başını geriye çekti.İçinde hafif bir heyecan vardı.Gözlerini kapatım gülümsedi.

Yine sıkıcı bir gün. Hava neredeyse karardı ama Adelina yine bu daracık, tozlu ve sıkıcı dükkanın içine tıkılıp gelen müşterilere asa uzatıp, aptal aptal sırıtıyordu. Tamam, belki de Catherine bu şapşal dükkan da Adelina'dan daha fazla zaman geçiriyordu. Ama kimin umurun da? Adelina da bu dükkana gelip, burada bütün gününü harcamıyormuydu? Yine de Catherine olmasaydı, doğrusu bu aptal dükkana gelip, her gün ama her gün çalışmak ona sıkıcı, yorucu ve anlamsız gelebilirdi.

Kahrolası pis dükkan bir türlü temizlenmiyordu! Sil, sil, sil nereye kadar. Bir süre sonra yine ortalık toz oluyor ve yine gözgözü göremeyecek duruma geliyordu. Garnet biliyordu, temizlese de bir fayda etmeyeceğini. Ama can sıkıntısından olsa gerek yine eline o eski süpürgeyi alıp etrafı süpürmeye koyulmuştu. Tezgahın o taraflardan gelen sıkılmış bir ses;

''Bana yardım edecek bir kişi var mı?'' diye fısıltı ile seslendi.

Sanırım bu sıkıcı dükkanda ki belirsiz sessizliği bozmak istemiyordu. Öyle ki Adelina'nın bile zor duyacağı bir fısıltı ile seslenmişti çocuk. Adelina elinde ki yarısı yolunmuş, eskimiş süpürgeyi yere bırakarak tezgaha yaklaştı. Karşısında yine bir öğrenci duruyordu. Öğrencileri tatmin etmek çok zordu. Kendini gülümsemeye zorlayarak;

''Buyrun, aklınızda bir asa varmı? Bu ikimizin de işini kolaylaştırır.'' dedi ve beklemeye koyuldu.

Çocuk elindeki asayı incelerken Adelina'da dalıp dışarıda ki yoğun sisin altında koşturan büyük kargaşayı seyratmeye başladı. Binlerce çocuk. Bazıları safkan, bazıları melez bazıları ise bulanık! Hepsi Hogwarts'a gidebilmek için gereken malzemelerini, küçük avuçlarında tuttukları listeye göre alıyorlardı.

Adelina tam kendi düşüncelerine dalmış, boş bakışlarıyla pencereyi gözetlerken memnun olan çocuğun sözleriyle biraz irkildi ardından kendini toparlayarak çocuğun sözlerine kulak kabarttı;

''Güzel,hoş,fakat daha çok saldırı büyüleri kullanabilirim,bu uygun mu?''

Adelina gülümseyerek;

''Elbette uygun. Aynı zamanda Savunma büyüleri ve lanet konusunda da ustadır.''

Çocuğu kendi düşünceleriyle yeniden başbaşa bıraktı ve tekrar pencereyi gözetlemeye koyuldu.

Kyle'ın sorusuna cevap vermişti bile bayan

Elbette uygun. Aynı zamanda Savunma büyüleri ve lanet konusunda da ustadır.

Kyle bir oh çektikten sonra asayı eline alıp evirip çevirdi.Biraz bükmeye çalıştı yine.Şekli güzeldi.Uzunluğu da iyiydi.Tam Kyle'a göre olduğunu düşündü ve asayı masaya yapıştırıp

Tamam,alıyorum

dedi vede cebini karıtırıp cüzdanını çıkardı,parayı masaya koyduktan sonra asayı da alıp dışarıya çıktı.İç cebinden kalem ve buruşık bir kağıt alıp ''Asa al'' yazısının üzerini de çizip cebine geri soktu.

kısa oldu üzgünüm işim vardı da

''Tamam,alıyorum.''

Adelina bu cümle ile rahatlamıştı. Diğer gelen ukala müşteriler gibi zorluk çıkartıp, onu sinirlendirmemişti. Adelina hiç farketmeden gülümsedi.

Çocuk ise cebini karıştırdıktan sonra ggerken miktarda ki Galleon'u tezgaha bıraktı.

''İyi günler!''

Çocuğun çıkmasının ardından eline yeniden bir süpürge alıp, etrafı temizlemeye koyuldu.

Ps: Asıl ben geç yazdığım için özür dilerim. ^^