Ad - Soyad: Ony Fojther
Kişisel Özellikleri:Nasıl Başlamalıyım Bilemedim...Aslında Böyle Şeyler Söylemek Bana Göre Değildir...Bu Kadar Bekletme Yeter Başlayalım...Ben Ony Adımı
Babamın Savaştaki Yıllarından Kalma Bir Lakabından Almışım İsmimin
Anlamı Kartal Ama Hava Piyadesi Biri İçin Çok Düşünülen Bir İsim Değil
Albenisi Var Orası Ayrı Tabiki.Herneyse Nerdeydik?Heh!Yıllar Önce
Yaklaşık 21 Yıl Önce Rusya'nın Başkenti Olan Moskova'da Doğdum Çok
Popüler Hayatım Olduğunu Söyleyebilirim.Herkesin Özeneceği Türden Bir
Çocukluk Yaşadım Mutluydum Ve Babamın Özelliklerine Sahiptim 'Zeki,Lider,Özgüvenli,Soğuk Ama Bir O Kadar Sıcak,Yeri Geldiğinde
Agresif Yeri Geldiğinde Çok Rahat Ama Genellikle Disiplinli ' Bir
İnsanım...
Fiziksel Özellikleri:Saçları Neredeyse Hiç Taranmamış Gibi Durur Ama
Dakikalarca Taranmış İstenilen Düzene Sokulamamıştır En Son Sinirlelip
Elle Saç Karıştırılmıştır Ama Nedense O An O Saç Stili Ony'e Hoş
Gelmiştir.Uzundur Ama Amerikan Boyutlarına Göre Ortalamaların Biraz
Üstündedir 11 Santimetre Kadar -Amerika Boy Ortalaması 1.80- Boyuyla
Uyum İçinde Olan Bir Fiziği Vardır Dışarıdan Farkedilmese Bile Kilosu
79'dur.Boynununda Bir Ben Vardır Kendisine İyilik Getirdiğini Düşünür.Sonuç Olarak Onu Gördüğünüzde Arkanıza Dönüp Bir Kez Daha Bakma İsteği Uyandırır...
Aile Geçmişi: Rusyada Çekirdek Bir Aile Ama Ünlüler
RP Örneği:
Gözleri odasındaki
birkaç ayrıntıya takılmıştı. Elindeki tüyü yavaşça mürekkep dolu kaba
bıraktı. Bu kadar işin arasında gerçekten kendisine gelmeye vakti
olmayacağını biliyordu. Bu işi gerçekten istediğini V. sınıfta
kararlaştırmıştı bu yüzden bu işe gerçekten asılıyordu. İşini seviyordu
bu yüzden böyle sorunlar onun için sanki küçüklüğünden beri alıştığı
bir arkadaşı gibiydi. Küçüklüğünden beri popülerdi ve bundan çok da
hoşnutsuz gözükmüyordu ama o babasının oğluydu, ne kadar böyle bir
hayatı sevse de gönlü her zaman klasik bir hayattaydı. İlişkilerini
Rusya halkının yarısı biliyordu ortalama olarak, bu onu sıkıyor ve
sinirlenmesine sebep oluyordu gözlerini yumdu ve parmaklarını alnına
bastırarak birkaç kez oval çizer gibi ovuşturdu. Rahatlamaya çalışıyordu
ama hiçbir şey etki etmeyecekmiş gibi gözüküyordu. Kendini rahatlatmak
için hareketi birkaç kez tekrarladı ‘Nafile!’
Diye geçirdi içinden. Kollarını masanın üstüne koydu, kafasını
kollarına yasladı. Biraz şekerlemenin ona gerçekten faydası olabilirdi
ama o sadece dinlenmek için birkaç dakikalığına başını oraya yaslamayı
yeğlemişti. Gözlerinin altındaki morluklar onun dünden beri
uyuyamadığını gösteriyordu, bitkin ve halsizdi. Başını kaldırdı çenesini
kollarına dayadı gerçekten zorlanıyordu ama bu işi hayatından çok
sevdiğini ve korumak için her şeyi yapacağını biliyordu. Belirsiz bir
gülümseme oluştu suratında kendine gelmeye çalışırken belki de eski
hayatından kalma. Uğraştığı şeyler yaşını aşkın denebilecek şeylerdi
amao üstünden gelmeyi başarıyordu, en azından kendisine göre. Derin bir
iç geçirdi ve yüzündeki gülümseme yerini eski uykulu hale
bıraktı.Uyumayalı kaç gün olmuştu 1,5 yada 2 ama kendini çok bitkin
hissediyordu kendisini ayakta tutmak için içtiği kahvelerin sayısı 10’u
aşmıştı.Aşırı kafeinle doluydu vücudu ama aldırmıyordu. Onun tek
istediği ve onun için ayakta günlerce kaldığı tek bir mesele vardı. O
mesele ise hali hazırda önüne koyulan bu belgelerin neredeyse boyunu
geçmesiydi ama yılmadan ilgilenmeye devam ediyordu bu doğru bir karar
olmayabilirdi belki ama gücünü kanıtlamak istiyordu. Bazı zamanlarda
gerçekten bencil olabiliyordu şu anda olabildiği gibi,önünde duran
belgelere baktı umutsuzca kafasını bir daha kollarına yasladı yanında
duran kahve dolu bardaktan birkaç yudum almak için kafasını yavaşça
kaldırdı. Kollarını yavaşça masanın üstünden çekti ve parmaklarını
bardağın dışarı doğru dik çıkıp kıvrılarak aşağıya doğru inen tutacağına
kenetledi.Bardağı ağzına doğru götürmek için kaldırdı, yavaşça birkaç
yudum aldı ve gülümsemeye çabaladı ama bunun onu zorladığı bir gerçekti.
Önünde duran belgelerdeki gizem onun mutlu olmasına engel oluyordu.
Buna rağmen gülümsemeyi başardı, yüzünde oluşan şapşal bir gülümsemeyle
odayı bir kez daha gözden geçirdi. Klasikliği seviyordu, rahat, şık ve
insana kendini ferah bir düzeni vardı odasının ister istemez gözleri
parladı ama gözleri yeniden önünde dönüp belgeleri gördüğünde hüsrana
uğrayan bir çocuk gibiaşağıya inmiş omuzları biraz daha aşağıya doğru
indi. Kendi kendine olan konuşmalarına başlarken bu gizemlerin derhal
çözülmesi gerektiğini hissetti ama elinden gelen pek bir şey yoktu. Yaşı
gereğince bu konularda acemiydi ama kendini bu konuda güçlü ve iradeli
hissediyordu. Kendini bir boşlukta bulmuş gibi parıldayan gözlerini
birkaç kez kırptı ve içinden ‘Bu Konuda Biraz Daha Hızlı Olmalıyım!’Diyebileceği
tek şey buydu içinden geçen bu olmasa bile. Yavaşça oturduğu yerden
kalktı ve elindeki bardaktan birkaç yudum daha kahve aldı, ağzına
ağzındaki sıcaklığı hissettiğinde gözleri biraz daha açılmaya yakın
olmuştu. Diğer eline belgelerden birini aldı ve muzip bir gülümseme
takınarak belgeye kesik kesik bakışlar attı.Koltuklardan birine oturdu
önündeki sehpamsı masaya koydu belgeyi,gözleriyle etrafını kontrol
etti.Gözlerinin vücuduna ağır geldiği tanısını 5 saat önce koymasına
rağmen bu akşam da buradaydı işte odanın tavanından yansıyan beyaz,sert
ışık kendisine gelmesini sağlıyordu bir nevi uyuyup kalmamak için o
ışık gerçekten yardımcı oluyordu.Oda çok sessizdi hafif bir piyano
sesinden başka bir ses yoktu.Jazz’ı seviyordu,güzel bir müzik kulağı
yoktu ama “Jazz”ın müzikte bir devrim olduğunu düşünüyordu.Beyazların
ve siyahların birleşme noktası olduğunu biliyordu.Arkada çalan şarkıyı
1961’in yazından beri bu şarkının hastasıydı sözlerini ezbere biliyordu
ve bunun yanında şarkının melodisini size mırıldanabilirdi.Şarkının
nakarat kısmına yaklaştıkça kendini kontrol edemiyordu nakaratına
girince kendi kendine mırıldandı ‘Hit The Road Jack And Don't You Come Back No More’
Yavaşça gülümsedi ve önündeki belgeyi eline aldı.Biraz daha incelemeye
çalıştı ama bu kadar uykusuzken ne okuduğundan bir şey anlıyor ne de
okuduğunu aklında tutabiliyordu.Elinde tuttuğu belgeyi sehpamsı masaya
atarcasına bıraktı bunu yaparken elinde kısa bir acı hissi uyanmıştı ama
önemli değildi.Diğer elindeki bardağı masaya bıraktı.Kısa bir süre
elini eline sararak kısa süren acının dinmesini bekledi.Gözlerini
devirdi ve başını ellerinin arasına aldı.Bıksa bile bu işi seviyordu
sadece biraz uykusu vardı ve burada biraz kestirebilirdi.Başını arkaya
doğru attı ve gözlerini kapadı.Biraz sonra uykuya dalmış gibi
gözüküyordu ama olağan bir harekette uyanırdı…
Çarş. Eyl. 01, 2010 11:03 pm
