P.L legolas

Ad - Soyad:P.L legolas

Kişisel Özellikleri:zeki,çevik,sinsi,hızlı hareket eden

Fiziksel Özellikleri:kırmızı gözlü,kaslı,uzun boylu

Aile Geçmişi:aile geçmişim melez kanına dayanıyor

RP Örneği:
Gözlerini ıssızlığı uzanan su birikintisinin üstüne dikmiş,gözlerindeki asaleti korumaya çalışan bir tavırla siyah çarşafsı tabakanın altında neler olduğunu düşünüyordu,elinde duran mataranın içinde bulunan viskiyi içmeyi bırakmış bir tutum içindeydi sanki.Sonsuzluğa uzanan her şeyin sonunda bir hüsran olurdu,belkide bu gölün sonunda olan da bir hüsrandı.Belkide bu gölün içindeki canlıların serbestçe dolaştığı bir yerdi,kim bilebilirdiki.Yaprakların hışırtısı ile rüzgarın uğultusu havada birbirine dolanarak kulağına temas ediyordu.Burayı bir muggle görse bayılabilirdi belki ama bir muggle'ın buraya girmesi kesin sûretle yasaktı.Gözleri kara göl'ün üzerinde dolaşırken düşüncelerinin içine girmişti.Ölümün bu kadar yakın olması onun için iyi miydi,her an paranoyaklık ve panik atak sihirli bir yaratığı delirtebilir miydi?Muggleların düşünmeye korktukları bazı olayları yaşamış olmasıydı belkide onu ölüme yakın duruma getiren,belkide hayatın ona geride bıraktığı sadece bir veled olmasıydı,yaşaması bu velede bağlıydı onun o veled,kardeşi belkide o bilmiyordu yada anlamamış olabilirdi Darq'ı ama anlamaya kalkarsa eğer ve Darq gibi öç alırsa o da bir cehennem yolcusu olabilirdi...

Bu sükûnetin nedeni ne olabilirdi ki,aslında her zaman bu sessiz olurdu ama hiç bu kadar insanı boğacak kadar sessiz olduğunu hatırlayamıyordu.Bu kadar içine kapalı olmasının nedenini koyamıyordu.Belkide nedeni onların hayal edemeyecekleri şeyleri görmesiydi.Bir kişinin sihirle öldüğünü görmediğine emindi,gördüğü kişinin dayısının olması ve artık sadece geride teyzesinin ve kardeşinin kalmış olmasıydı.Yasa boğulmak,intihar,psikolojik sorunlar ve cehennem.Hiç kimse bu kadar yakından duymuş muydu bu acıları bunları duymuş ve hala sosyal olacak insan olamazdı.Ailesi,yaşamı,kaderi ne pislik bir hilekardı bu hayat,kağıt çalan ve cebinden her şeyini alan seni karanlık gecende ışıltısız bırakan.Kardeşiydi bu karanlık gökyüzünü aydınlatan,kendisinden ve ailesinden hepsinden bir parça ama özellikleri ve görünüşündeki hatlar farklıydı.Cehennemin beklediği yolcu sınır kapılarına dayanmış ve özgürlüğünü istemek için zaman arıyordu...

Gözlerini açtığında kara göl'ün önündeki birkaç kayalıklardan birinde oturduğunu anladı.Yavaşça gözü karanlık sulara doğru kaydı.Arkasından geçen birçok silüet olduğunun farkındaydı ama yüzünde bulunan "Umursamazlık Maske"sini takmış ve onlarla ilgilenmeyen bir havaya bürünmüştü yine yüzündeki maske yüzünden görünmez duruma düşmüştü,elindeki maskeleri karıştırmış ve hangisini taktığını unutmuştu sanki,elindeki mataraya baktı dolu gözleriyle.Yavaşça matarayı kaldırdı ve kafasına dikti bittiğini anlayınca karanlığa doğru savurdu.Yavaşça kayanın üstüne yattı ve gözlerini gökyüzüne dikerek düşünmeye başladı,her şeyini hayatını ve önemli olduğu kişileri kendi için önemli olan kişileri için yaşıyor olmasıydı hayatını böyle berbat eden buydu,gözlerini yumdu ve derin düşünceler arasında kaybolan bir fareye dönüşerek acılarını kemirmeye başladı...

Düşüncelerin arasındaki fare acıları kemiriyordu ama bu bir yere kadar sürebilirdi.Fare en sonunda bu acıların yüküne dayanamaz bir girdabın içinde yok olur giderdi.Düşünmek,herkesi rahata kavuşturur diyorlar ama öyle değildi onun için onun için düşünce bir fırtına,bir sel ve O ise bu frtına ve selin ortasında kalmış bir zavallı,bir ölümlü,bir lanetli büyücü.Lanetliydi,doğumundan bugüne kadar.Kimsenin bilmediği bir lanet,insanı boğan bir lanetdi bu.Her gittiği yerde hep bir uğursuzluk olması onun şuçuydu.O gittiği her yere bir uğursuzluk katan bir pislikti.Havanın karanlığında kaybolmak istercesine gözünü yumdu.O anda ruhunun bedenininden ayrılmasını istedi,yerin altına gidip orada hapis kalmak istiyordu,cehennemin prensi rütbesine ulaşmak istiyordu.Herşeyi geride bırakmak istiyordu,ağlayacak mıydı?Bağırdı kendine içinden -Yapma Cehennemin Prensi Sen Bu Değilsin?!- Yavaşça irkildi ve içinden kendine cevap verdi -Ben Kimim Ha?!Ben Kimim Anlat Beni Bana?!- gözünün dolduğunu hisetti.İçinden bir ses duydu -Sen Cehennemin Hükümdarısın Prens,Senin Kaderin Yazıldı.Kardeşin Senin Yanında Duracak,Onu İyi Yetiştir;Unutma Işığı Söndürecek Tek Şey Karanlık- Laf kardeşine değince delirdi.-Kardeşimi Bırak Seni Pislik Ben Benim Ve Ben Buradayım O Asla Senin Olmayacak ASLA!!!Anladın Mı?! Bu Lanet Hiç Kimseye Geçmeyek Çünkü;Ben Öleceğim Anladın Mı?- Bu sözden sonra rahatladı ve gözünündeki yaşları sildi.Ölüm artık onun için araçtı bir amaç değildi.Lanetletin kırılacağı bir araç...

Yattığın taşın üzerinde rahattı ve içindeki sesi susturmayı başardığı için rahattı.İçinde kopan fırtına biraz olsun dinmişti sanki rahatlamıştı anlamıştı artık ona karşı gelebileceğini,gözünü gururlu bir ifade ile gökyüzüne dikti.Gururluydu,kardeşi için ölecekti.Hayatının anlamı için "O" bunu anlayabilirdi.Delirmişti,kimse yoktu onu anlayacak...kimse!!Kim duyacaktı haykırışını kim bilecekti duygularını kim bilecekti neden öldüğünü ve kim bilecekti onun bu hayatında tek bir anlam olduğunu.Duygular karmakarışık bir biçimde önüne sunulmuştu,Darq'ta bunları reddeder bir biçimde yıkmıştı bu önüne sunulan şeyi.İçinden gelen sesi susturmuştu.Rahattı,içindeki sesin susmasıyla beraber gelen uykusu gözlerini bastırıyordu.Yavaşça gözleri kapandı ve uykuya daldı...