Misafir Misafir
| Konu: D o n i a Çarş. Ağus. 11, 2010 6:38 pm | |
| D o n i a C è c i l e A u f r a y
Donia sessiz biridir. Yalnız kalmayı her zaman çok sevmiştir. Sevgi doludur. Asla birilerinden nefret etmez. Çocuksuluğunu korumuştur. Olgun düşüncelerinin aksine bir çocuğun masumiyetini taşır çehresinde. Her zaman bardağın dolu tarafını görenlerdendir. Gülümsemesi buz dağlarını bile eritebilecek derecede sıcaktır. Yalan söylemeyi sevmez, bunu beceremez de zaten. Duygusal bir kızdır. Her ne kadar optimist düşüncelerle dolu olsa da, çabuk kırılır. Ailesini küçük yaşta kaybetmenin verdiği hüznü taşır sözlerinde. Resim yapmayı çok sever. Öfkesini de, mutluluğunu da, hüznünü de insanlara değil de resmine yansıtır. Utangaçtır. Bu yüzden olsa gerek pek fazla dostu yoktur. Çevresindekilerle dost olmaktır tek amacı. Ancak başına bu yüzden kötü olaylar gelebiliyor. Yine de umudunu kaybetmez. Ne yaşarsa yaşasın. Yuvarlak yüz hatları, her zaman düzenli ve salık olan saçları ile çevrelenmiştir. Bebeksi yüzünün asıl güzelliği detaylarında gizlidir. Deniz mavisi gözleri, platin sarısı saçları ve yüzünden hiç eksilmeyen o çekici gülümsemesiyle, nasıl dikkat çekeceğini bilir. Minyon ve zayıftır. Ancak gerektiğinde oldukça güçlü biri olabilir. Ten rengi beyazdır ancak hastalıklı görünümü veren bir tonda değil, daha çok sağlıklı ve kendini belli eden bir beyazlıktır bu. Kalın kirpikleri, karşısındakinin bakışlarını gözlerine çeker. Ancak buna ihtiyacı yoktur. Çünkü ince bir beli, çıkık göğüsleri ve düzgün kalçaları vardır.
Karanlık, geceyi bir bebeği sarmalar gibi sarmıştı. Dolunay hüzünle parıldıyordu. Bütün doğa, bu lanetli geceden adeta saklanmaya çalışıyordu. Gökyüzü bulutlarla gizlenmişti. "Matthew...Mathew hayır!" Çığlıklar gecenin tek sesiydi. Toprak, kan ile sulanıyordu. Yediği bıçak darbeleri ile yere yığılan kadın bedeni, beyaz teninden akan koyu kırmızı sıvı ile kaplanmıştı. Yanındaki yerde yatan bedene baktı. Ölmüştü, kocası kafasına yediği balta ile hayatını kaybetmişti. Kadın gözünden süzülen yaşlar yüzünden tam göremiyordu etrafını. Soğuk havanın çıplak bedenine çarpmasıyla titriyordu. Acı; bütün benliğini ele geçirmişti. Ölümün soğukluğunu hissedebiliyordu her yerinde. Son bir kez katilinin gözlerine baktı. "Neden? Sen benim oğlumsun. Ned..." Son nefesini hayal kırıklığı ve pişmanlıkla verdi. Katil ölü bedenlere son bir kez daha baktı ve sessizce mezarlıktan çıktı. Sokaklar sessizdi. Ölüm sessizliği dedikleri şey bu olsa gerek. Yüzünde büyük bir gülümsemeyle evlerine doğru ilerledi. Kapıyı sakince çaldı. Biraz bekledikten sonra kapı yavaşça açıldı. Gözleri ağlamaktan kızarmış ikizini görünce üzülse de, mutluydu. Gülümseyerek içeriye girdi ve ona sarıldı. "Endişelenme tatlım. Artık bize kimse engel olamaz. Artık sadece bana aitsin." dedi ve ikizinin dudaklarına bastırdı dudaklarını.
|
|
Misafir Misafir
| Konu: Geri: D o n i a Çarş. Ağus. 11, 2010 6:55 pm | |
| I L I Ş K I L E R
O L U M L U & D U Y G U S A L | İlk görüşte aşktı sanırım bu. Yada dikkatimi ilk kez o an çektiğin için böyle söylüyorum. Bakışların, öylesine sıcaktı ki. Ve şevkat doluydu, sanki hayatımın karanlıklarına ışık tutuyordun. O gülümseme... Kalbimin acıdığını hissettim o an. Görünüşün değildi beni etkileyen, bakışlarındı. Benim için halen bir umut olduğunun göstergesiydin. Bir şekilde hayatımın tek değerli varlığı haline geldin. Seni seviyorum, sevgilim. Ve daima da seveceğim. | Ad & Soyad : İlişki Türü : olumlu-olumsuz-nötr Icon : Kurgu : Karakterim hakkındaki düşünceleriniz :
En son Donia C. Aufray tarafından Perş. Ağus. 12, 2010 7:30 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 3 kere değiştirildi |
|
Samuél L. Moore Gryffindor V. Sınıf
Gerçek İsim : HuB Mesaj Sayısı : 131 Kayıt tarihi : 06/12/09 Yaş : 32 Lakap : Sam. Sammy
| |
Misafir Misafir
| |