Güneşli Gün...

Konu: Güneşli Gün... Paz Tem. 18, 2010 11:23 pm

Hava oldukça güzel görünüyordu. Güneş tepedeydi. Hava sıcaktı. Ama bunaltmıyordu. Biraz temiz hava almak iyi gelebilirdi. Bu koca eve gün boyunca tıkılıp kalmak yeterince sıkıcıydı Crystal için. Telefonla yeterince haşır neşir olmuştu. Elimden düşmüyordu zaten. Bu muggle icatları bazen gerçekten çok işe yarıyordu. Ama bir süre sonra da sıkıyordu. Kendini evin dışına atmalıydı. Havanın güzel olması da bunu yapması için yeterli bir sebepti. Bir saate yakın süren hazırlanması sonucunda dar bir kot ve üzerine yeşil bir bluz geçirmişti. Saçlarını yapmak için çaba harcamamıştı. Sadece taramıştı. Salık bırakmıştı. Koskoca bir saatte bu kadar az şey yapmak uyuşukluğun belirtisiydi. Gittikçe moronlaşmaya mı başlıyordu? Bunun ihtimali bile olmamalıydı. Canlanmalıydı. Zaten bunun için evden çıkıyordu. Evin merdivenlerinden ağır adımlarla indi. Oturma odasında, kanepenin üzerine bıraktığı telefonunu alıp çantasının içine attı. O çantanın içinde binlerce şey vardı. Evin dış kapısını yavaşça kapatıp yürümeye başladı. Nereye gideceğini henüz karar vermemişti. Güneş'in gözlerini rahatsız ettiği anlayıp çantasından güneş gözlüklerini çıkarıp taktı. Yavaş ve emin adımlarla yürüyordu. Henüz nereye gideceğine karar vermemişken nasıl emin adımlarla yürünüyordu oda bilmiyordu. Nereye gideceğini düşünmeye başladı. Üç Süpürge Hanı? Hayır zaten kapalı yerde kalmak istemiyordu. Bir de oraya gidip kalabalığın içinde iyice bunalacaktı. Ve kanıbozukları görüp tartışma çıkarabilirdi. İlk defa bunu istemiyordu. Sisli Göl? Evet iyi olabilirdi. Hem kimse olmazdı. Hemde rahatlardı. Temiz hava alırdı. Oraya doğru yürümeye başladı. Pek yürüme mesafesinde değildi ama yürümekten başka bir şeyde yapmak gelmiyordu aklına.
Uzun bir yürüyüşten sonra varmıştı en sonunda istediği yere. Bugün nedense kendisini kötü hissediyordu. Dertli gibi görünüyordu dışarıdan. Bu kadar yol yürümesine rağmen yorulmamıştı. Evet Crystal'da bugün bir değişiklik vardı. Ona dalga geçilecek biri lazımdı ya da onun moralini yerine getirebilecek birisi. Göl boyunca yürüme kararı aldı. Yürümekten başka bir şeyde yapmamıştı ama yapmak istiyordu. Biraz yürüdükten sonra ileride birisini gördü. İlk başta kim olduğunu anlayamadı. Merak etmişti kim olduğunu. Ona doğru yürüdü.

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 12:59 am

Samuel rahatça içeceği ve vakit geçireceği bir yer arıyordu bugün. Sıcaktan nefret ederdi. Ve terlemekten, erkekler terlediklerinde cidden kötü kokarlardı. Kendisinden de biliyordu bunu, şu erkeksi ter kokusu denilen şey tamamıyla palavraydı. Elindeki sigaradan son bir nefes çekti ve yanmaya başlayan süngerin kötü kokusuyla burnunu kırıştırarak sigarayı bir taşın üzerinde ezdi. Sisli göl, yaz aylarında çok kasvetli ve sıkıntı verici oluyordu. Ama rahatlamak için iyi bir yerdi burası. Yolda gelirken birkaç çocuğa sataşmış ve küçük bir çocuğu yere devirip geçmişti. Sıkıldı, düşünmekten ve aynı şeyleri yapmaktan sıkıldı. Elindeki telefonuyla oynarken kendisine doğru yürüyen bir kızıllık gördü yan gözle. Duraksadı, ve sonra gözlerini yavaşça kızıllığa doğru çevirdi.
Oradaydı... Samuel'in biricik ve değerli eğlence kaynağı. Güldü ve doğrularak ellerini cebine soktu.
"Vay, kızıl kafa. Ne işin var burada." dedi gülerek.
Ufak tebessümün yerini kahkahaya bırakışını görmeyi bekledi. Crystal zaten hep bunu yapardı. Samuel ile yan yana olunca güler ve kahkaha atardı. Samuel'de farksızdı elbette. Kız gibi içten konuşmayı kesti ve Crystal'a odaklandı.

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 5:42 am

Samuel? Crystal onun bu tür yerleri sevdiğini hiç bilmiyordu. Buraya bir şeyler içmeye geldiğini tahmin etti. Acaba yanında Crystal'a verebileceği bir şey var mıydı? Bunu düşünüyordu içinden. Samuel beni görünce ellerini cebine koyup güldü. Zaten yeterince tatlı görünüyordu. Bide gülümseyerek Crystal'ı iyice kendine bağlamaya mı çalışıyordu? Crystal ona karşı boş değildi zaten. Aslında Crystal yakışıklı olan her erkeğe karşı boş değildi. Evet bir abazanlık duygusu vardı kendisinde. Samuel ona en nefret ettiği hitaplardan birini kullandı. Kızıl kafa! Yok daha neler. Birde pis pis gülüyordu. Her ne kadar sinir olsa da bu hitap şekline Samuel söylediğinde gülüyordu. Onun her söylediği lafa gülüyordu zaten. İnsanın güldüğü şeyler zekasını gösterir derlerdi ama bu Samuel yanındayken pek geçerli olmuyordu. Crystal onun gülmeyi kesti. Ve erkeklerin en çok nefret ettiği şeylerden birisini yaptı. Onun kısa sarı saçlarını köpeğin tüylerini karıştırırcasına dağıttı ve "Asıl senin ne işin var burada Sarı kafa? Pek takılacağın yerler değil buralar." dedim. Sokak ağzıyla konuşmuştu ki pek sevdiği bir şey değildi. Ama çoğu kez yaptığı bir şeydi de... Ama kendisi olması uzun sürmüyordu. Bu sefer de öyle oldu ve Samuel'e kur yaparcasına ellerini onun omzuna koydu. Boynunu arkasında ellerini birleştirdi. Gözlerinin içine bakıp "Benim burada olmam sebebim sensin. Burada olduğunu haber aldım. Kızlar üstüne akbabalar gibi çökmeden gelip seni alayım dedim." dedi. Bunu söylerken bir çocuğun içine düşmediği kalmıştı. Bu tür paslaşmalar ikisinin birbirine sıkça yaptığı bir şeydi. İkisi de birbirine kur yapar ancak hiç bir zaman çıkmazlardı. Sadece takılıyorlar!

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 6:32 am

Her zaman Crystal ile yaşadıkları sahnelerden biri yine yaşanıyordu. Ellerini Samuel'in omzuna atan Crystal ona çok yaklaşmıştı. Gözlerindeki işveyi görmezden gelmedi Samuel. Kızı hızla kendisine çekti ve ellerini kalçalarına yakın ama daha yukarıda bir yerlere yerleştirdi. Başını eğip, kıza iyice yaklaştı.
"Vaov. Sahipleniyorsun ha, kızıl kafa?" dedi ve tek kaşını kaldırdı.
Karşısındaki kız Crystal'dı. Sürekli köşe başlarında fantezik dakikalar geçirdiği şu Ravenclaw öğrencisi kız. Güldü tekrardan ve kızın elinden tutup biraz uzaklaştırdı kendisinden. Dans edercesine kızı başının üstündeki elinin tutarak döndürdü ve kolları arasına alıp geriye doğru eğdi. Aslında Crystal ile aralarında garip bir bağ vardı. Samuel ona karşı boş değildi, o hiçbir kıza karşı boş değildi. Kızın üzerindeki oldukça seksi yeşil bluzun altından tuttuğu belini daha sıkı sardı ve kendisini tamamıyla ona yasladı. Kızın bakışları kilitlenmiş gibiydi. Samuel her an öpecek kadar yakındı, ama öpmedi. En azından dudaklarından. Boynuna bir öpücük bıraktı ve geri çekilip Crystal'ın beyaz pamuksu ellerine beyefendi bir öpücük kondurmultu. Bunu ailesinin yapısı gereği yapıyordu. Yoksa Samuel, böyle kibarlıkların adamı değildi.
"Beni başka kızlar kapmadan kapsan iyi olacak kızıl kafa." dedi ve güldü sinsice.

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 7:29 am

Crystal'ın gözlerindek işveyi ve isteği görmüş olmalı ki onu kendine çekip ellerini beline koydu. Dejavu ... Hep yaşadıkları sahnelerden biri. Her seferinden aynı olmuyordu yaşananlar ama birbirine benziyordu. Crystal'dan uzun olduğu için kafasını eğip ona bir şeyler söyledi. Ağzından çıkan kelimelerin arasında "Sahiplenmek" lafı da geçti. Crystal ve sahiplenmek ... Hemde bir erkeği. Hım ... Evet süper ikili. Söylediğinde bu gizliydi ama. Ona sahip olmak için gelmişti buraya söylediğine göre. Oysa ki onu burada görme ihtimali olduğunu bile düşünmemişti. İçinden geçirmişti belki olmasını ama burada olabileceğini düşünmemişti. Hayal etmemişti. Yapacağa her harekete hazırlıklı gibi görünse de beklenmedik şeyler yaşayabilirdi. Onunlayken düşüncelerini kontrol edemiyordu çünkü. Kendisi de ondan beklenmeyen hareketler içerisine girebilirdi. Samuel onun adeta onun dans ediyordu adeta. Crystal durumundan hoşnuttu. Bu şekilde uzun zaman devam edemezdi tabii... Aşkın etkisiyle saçma sapan sözler sarf eden biri değildi, olmadı da hiç bir zaman. Samuel tam bu sırada ona geriye yatırdı onu. Belinden sıkıca kavramıştı. Crystal onun kumaş parçalarının arkasındaki tenini hissediyordu. Samuel ile birbirlerine bakıyorlardı. Samuel'in o dudaklarından sözler döküldü yine. Crystal onu hiç bir zaman başka bir kızla görmeye dayanamadı. Yine aynı durumu yaşamak istemiyordu. O zaman bunu yapmalıydı. "Sende istiyorsan bunu Sarı Kafa." dedi ve öpmek için delirdiği dudaklarına kendi dudaklarını değdirdi ilk başta. Adeta kilitlenmiş gibiydi ikisinin dudakları. Crystal'ın ona karşı hissettiği duygular daha yoğunlaşmaya başlamıştı. Sadece takıldığı birisine karşı nasıl böyle hissettiğini de bilmiyordu. Kendini fazla erken teslim ettiğini düşündü. Samuel yine bir oyun oynuyor olabilirdi. Yine bunu yapıp başka bir kızla birlikte olabilirdi. "Ama ya gerçekse ..." diye düşündü. Öpüşürken düşünmemesi gereken şeyleri neden düşünürdü biri. Crystal'da daha fazla kafasını bu şeylerle meşgul etmeyip anın tadını çıkardı.

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 7:49 am

Samuel kendisini tutuyordu. Crystal onu tutkuyla öperken sadece karşılık verdi. Bir Slytherin güçlü olmalıydı, aşka teslim olmamalıydı. Samuel'in kişiliğine de karşıydı bu denklem. Bir süre öpüştükten sonra işler daha fazla karışmaya başlamıştı. Samuel kendisini kontrol etmekte zorlanıyor, narin dudaklara kendisini bırakmak istiyordu. Crystal kendisini bırakmaya hazır gibiydi. Ama Samuel yapamadı. Önce kızın belindeki ellerini çekti ve kaşlarını çattı. Sonrasında kızın çenesinden tuttu ve nazikçe geri itti.
"Crystal, düşündüğün şey ... bu mümkün değil!" dedi nazik olmayı deneyerek.
Crystal sadece ona doğru baktı bir süre. Samuel derin bir nefes aldı ve o anda içine doluşan kötü nemli hava içindeki yangına bir nebze daha katkıda bulunmuş ve daha da büyütmüştü. Samuel anlamasını beklemiyordu, kimse o kadar sırnaşmadan sonra öpüşmede bırakılıp reddedileceğini beklemezdi.
"Anlasana işte..." dedi isyankâr bir tonla.
Dudakları sinirle büzüşürken zihni ona küfürler yağdırıyor, canını yakıyordu.Ellerini cebine koyup gerilerken kızın yüzüne neredeyse bakamıyordu. Ensesinde bir ürpertiyle öylece dondu. Onu incitmişti.
"Cryst-" dediği anda sözü kesildi.

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 8:51 am

Her şey güzel giderken Crystal için bir anda dudakları boş kaldı. Sonra belinden çekilen eller ... Ona arzuyla bakan gözlerin kayboluşu... Crystal dumur olmuştu. Beklediği bu değildi. Çekip giden birisi değildi. Kendini fazla kaptırdığını kabul ediyordu ama bu şekilde de bırakılıp gidilmeyi hak etmiyordu. Bir kızın yaşayabileceği en kötü durumdu. Oysa ki öpüşürken Samuel istekli gibiydi. Gibisi fazlaydı hatta. Öyleydi. Kendini kontrol etmeye çalıştığını anlamıştı Crystal ama bunu yapacağını tahmin etmemişti. Onu çok iyi tanıdığını, her hareketini bildiğini düşündüğü anda bunu yaşamıştı. Gözleri dolmuştu. Samuel ona bu ilişkinin mümkün olmadığını söyledi. Sert bir dille söyledi her ne kadar nazik olmaya çalışsa da. Crystal ona bakakaldı sadece ... Ruh gibi bir hal aldı bir anda. Söyleyeceği hiç bir şey yoktu. Az önce terk edilen dudaklarından dökülmüyordu söyleyecekleri. Daha sert bir tonla Crystal'a bu durumu anlamamı söyledi. Aslında haklıydı. O; her gününü başka bir kızla geçiren, Slytherin özelliğini tam anlamıyla gösteren, züppe görünümle ve bana karşı hiç bir ilgi duymayan birisiydi. Belki de kendince başka sebepleri vardı. Gittikçe benden uzaklaşıyordu. Arkasından gittim. Tam bana bir şey söyleyecekti ki ben sözünü kestim. Parmağımı dudağına koyarak susmasını istedim. "Neden Sam? Ya da nedenini boş ver. Sen nasıl istiyorsan." Söyleyecek hiç bir şey bulamıyordu. Yaptığı şeyden utanıyordu sadece. Yapabileceği şeyler sınırlıydı şuan. Ona bakmak, utanmak, varlığını hissetmek ... Bir de gözlerinden akan göz yaşı damlalarını ona fark ettirmeden silmek.

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 9:19 am

Kesilen sözü Sam'in, kırık birkaç heceyle dolmuştu. Ilık parmağını sertçe Samuel'in dudaklarına bastırdığında onun konuşmasınmı istemediğini anladı ve sesini canı acıyarak kesti.
"Neden Sam? Ya da nedenini boş ver. Sen nasıl istiyorsan."
Dediğinde Samuel onun gözlerindeki yaşları gördü ve büyük ölçüde canı yandı. Samuel iradesinin yıkılışını engellemek istiyordu. Ama gözyaşları onun sınırlarındaki ince çizgiyi silip götürüyordu adeta. Elini kaldırdı gözyaşlarını silmek için, fakat duraksadı. Onun yerine Crystal'ın nazik beline ve ufak boynuna koydu ve onu direk kendisine çekti.
"Lanet olsun sana kızıl kafa. Bütün irademi alıp götürüyorsun, lanet olsun."
Crystal'ın kırmızı saçları elleri arasında dönüyordu. Birkaç adım geriledi tepkisel olarak Samuel. Belinde hissettiği, pürüzsüz kayayı göz ucuyla gördü. Tamamen düz ve hafif dalgalıydı. Crystal'ın bedenini oraya yerleştirdi.

Konu: Geri: Güneşli Gün... Ptsi Tem. 19, 2010 9:51 am

Acıdığı için mi dönmüştü ona. Neden yapmıştı? Sebebini hiç bir zaman öğrenemeyecekti. Çünkü Samuel'e bunu soramazdı. Ondan şüphe duyduğunu düşünürdü. Crystal'ı kendine çekti. Crystal sadece ona sarılmak istiyordu. Ama Samuel'in istekleri biraz daha fazlaydı. Onu çekip kendisiyle olan bağını güçlendirmek adına Crystal'ın bedenini beline yerleştirdi. O an hissettiği acı hissetmenin de olduğu duygu karmaşasının yol açtığı refleksle Crystal ona sarıldı. Az önce maruz bırakıldığı dudaklar şimdi onun dudaklarını bekliyordu. Daha fazla beklemedi ve öpmeye başladı onu. Yanlış bir şey yapıp yapmadığını düşündü. Sam'in az önce ki davranışından sonra yapacaklarını kestiremiyordu artık. Ne yapacağını bilmiyordu. Çaresiz bir şekilde ona bıraktı kendini. Öpüşürken arada Sam'in dudağını ısırıyordu. Tamamen bilinçsizce yaptığı bir şeydi. Artık yaptıklarını ve sonuçlarını düşünmüyordu. Bir ara geri çekti dudaklarını ve kulağına "Şuan olmamızı istediğim şeyiz. Seni istiyordum. Benim olmanı. Beni sevmeni. Ve başardım." diye fısıldadı.