Edward R.

Mesaj Sayısı : 134 Kayıt tarihi : 12/08/09 Lakap : Ed.

Gokyüzü acık ama bir o kadar da kasvetliydi.Diagon Yolu'nda gezmek icin ideal bir gundu.Tabi asa almak için gittiyseniz tuhaf ve kasvetliydi.Etrafa bir kez daha baktım fazla kişi yoku ama idare ederdi.Ollivander's Asa Dükkanı'nın önüne geldiğimde aynı şeyleri düşünüyordum.Panik.Her zaman yaptığım şeyi yapmıştım paniklemiştim.Ama duygularımı hiç belli etmiyordum.Bu da benim artılarımdan biriydi.Başımı öne çevirdim ve sonra kapıyı yavaş bir haraketle açıp, içeri girdim.

Mekan karanlık ve sessiz olmasına rağmen güzel bir yerdi.İçeriden hiç ses gelmiyordu.Kimsede yoktu zaten.Oradan çıkıp gitmek istiyormuydum?Hayır istemiyordum.Yürümüye devam ettim.Olduğum noktada birçok büyücünün yaptığını yapmadım yani seslenmedim, sadece yürüyordum.Tam zamanı diye düşündüm.Sabırla beklemeye başlamadan önce, arkamdaki her kimse bir kahkaha ile düşüncelerim kesildi.Arkamı döndüğümde işte başlıyoruz diye düşündüm.Düşündüklerimi anlamış gibi o da bana gülümseyerek cevap verdi.

Konu: Geri: Edward R. C.tesi Tem. 17, 2010 7:30 pm

Her gün olduğu gibi asa almaya gelen yüzlerce bücürle karşılaşmıştı. Bu iş de her zamanki gibi dükkanının dağılması ile sonuçlanmıştı. Dükkanın arkasındaki rafları düzenlerken hafif ayak sesleri duydum ve mırıldandım.

-Bir kere de yetişkin biri gelse...

Yavaşça beni beklemeye başlayan çocuğa yaklaştım ve biraz sesli bir biçimde güldüm. Çocuk şaşırmışa benziyordu.

-Selam tatlım.

dedim pürüzsüz bir sesle.

-Ne için geldiğini biliyoruz... Tabi yolunu kaybetmediysen.

dedim ve muzip bir şekilde gülüp, çocuğa göz kırptım. Ve asaların bulunduğu kutulardan birinin üzerindeki toz tabakasını kaldırmak için üfledim.

Mesaj Sayısı : 134 Kayıt tarihi : 12/08/09 Lakap : Ed.

-Selam tatlım. dedi pürüzsüz bir ses tonuyla.Acaba kaç kişiye bunları söylüyordu? bilmek bile istemezdim.Bende aynı tonla,

-Selam profesör.Sizinle görüşmek büyük bir zevk.

Tekrar muazzam gülümsemesiyle karşılık verdi.O anda Muggle'ların matamatik sıavında olmayı istedim.Bir yere kaçmaya çalışıyordum ama nasıl oluyorsa soğukkanlı davranıyordum.Mantığın pek de önemi kalmamıştı.Burda yapabileceği bir şey de kalmamıştı.Tam Boğazımı temizliyordum ki ağzından şu sözcükler döküldü,

-Ne için geldiğini biliyoruz... Tabi yolunu kaybemediysen.

Gerçekten öyle olmasını isterdim diye fısıldadım kendimi kaybederek.Söylediğimi duymamasını umut etmekten başka yapabileceğim bir şey yoktu.Ama bu sadece kişisel tepkimdi.Fiziksel olarak sadece gülerek cevap verdim.O da bana göz kırpıp yine o gülümsemesini koydu suratına.Sonra da benim mekana geldiğimden beri gözümün takıldığı kutuyu eline alıp tozunu sildi.

Konu: Geri: Edward R. C.tesi Tem. 17, 2010 9:17 pm

Sözlerimin etkisiyle gülümsedi çocuk. Kesinlikle çekindiği bir şeyler vardı. Bunları her gün yaşıyordum, bu nedenle çok üstünde durmadım. Kutunun üzerinden uçuşan toz zerrecikleri burnumu gıdıklıyordu. Hafifçe hapşırdım ve elimi kutunun içine daldırdım. Gözüme çarpan bir asa vardı. Kutudan nazikçe çıkardım ve çocuğa uzattım, bir yandan da gerekli açıklamayı yapıyordum.

-Gürgen, unicorn kuyruğundan yapılmış ve esnek... Dene bakalım.

diye fısıldadım çocuğa... Şu ana kadar verdiğim asaların çoğu beğenilirdi. Bu sefer de yanılmadığımı umdum ve yanıtını duymak için çocuğun ağzından çıkacak kelimeleri dikkatlice dinledim.

Mesaj Sayısı : 134 Kayıt tarihi : 12/08/09 Lakap : Ed.

-Gürgen, unicorn kuyruğundan yapılmış ve esnek... Dene bakalım

İlk önce asamın bulunduğu kutuya, sonra da uzatanın eline baktım.Yutkundum ve elime aldım kutuyu.Herkesin anlattığı gibi bir güçlenme yada haraket hissetmiyordum yanlızca kutuya baktım.Kendime özgü bir haraketle kutuyu açtım içinde sade ve bir o kadar da özel bir asa çıktı.Kişiliğimi yansıtıyordu.Deneyim görecektim.Asayı kutudan çıkardım.Sanki Ravenclaw'dan mezun oluyormuşum gibi bir his kapladı tüm bedenimi.Hem üzücü hemde gülümseten hislerden.Asayı sıkıca kavradım.Normalde sadece bir gün çalışıp ustalaştığım Accio büyüsünü tercih ederdim denemek için.Ama sadece asayı sallayıp olacakları bekledim.Sadece daha demin yaşadığım his biraz yoğunlaşmış ve kafamın içine islemis, garip bir özlem duydusu yaratıyordu.Sadece bu duyguyu bozmak için sabırla yorumumu bekleyen Bayan Swain'e döndüm ve konuştum,

Tam bana göre.Rahat ve harika hisler uyandırıyor.

Konu: Geri: Edward R. C.tesi Tem. 17, 2010 10:10 pm

-Tam bana göre. Rahat ve harika hisler uyandırıyor.

Sevinmiştim. Verdiğim asaların çoğu sahibini tam anlamıyla bulurdu. Bu sefer de durum değişmemişti. Yüzümdeki rahatlama ifadesi ile gülümsedim ve muhtemelen asasıyla ilgili derin düşüncelere dalmış olan öğrencime.

-Çok sevindim. Bu asayla başarılı olacağına eminim...

dedim ve kafamın içindeki düşünceleri toparlayıp sıradaki öğrencimi bekledim.