Gözlerimi karanlıkta açmak böyle bir duygu olsa gerek..Yalnızlık..Can Sıkıntısı..Stres..Etrafımdaki ağaçlar sanki büyüteçlerden geçiriliyordu..Sarhoş mu olmuştum ? Yoksa daha kötüsü mü ? Başıma bıçaklar saplıyorlardı.Acı,daha önce hiç böyle gelmemişti.Elimi başıma koydum ve salak salak birşeyler konuştum.Sesimi duyamıyordum.Nerede olduğumu bilmiyordum..Üzerimde hala forma vardı ama ben neredeydim ?
Bir an durdum ve gözlerimi açmaya çalıştım.İşe yaramıştı.Elim hala başımdaydı ve diğer elimse asamı arıyordu.Bir ışık yapabilirdim en azından.Asamı önüme tutmamla mavi kıvılcımların asamın ucundan çıkması bir olmuştu.Evet,doğru tahmin.Ağaçlar..Koyu yeşil yaprakları gözüme hiç bu kadar kin dolu gelmemişti.
Olmamam gereken bir yerdeydim.Bunu hissediyordum.Buraya nasıl gelmiştim ? Neden gelmiştim ? Ses çıkarmamam gerektiğini anladım ama avazım çıktığı kadar bağardığımın farkına varmadan önce.
"İmdaaaaaaat !"
Elimi hemen ağzıma götürüp ağzımın susmasını bekledim.Muhtemelen sesim kısılacaktı.Ama umrumda değildi.Bu öfke kokulu yerden çıkmak için herşeyi yapmaya hazırdım.Zihnimi serin sulara bıraktım ve nerede olduğumu anladım."Yasak Orman.." dedim içimden.Burada neden olmamam gerektiğimi de anladım..Çünkü.."Yasak.." Başım büyük dertteydi.Arkamı dönüp koşmaya başladım.Ayaklarımın altından sert birşeyler geçiyordu.Ama düşünmek umrumda değildi.Umrumda olan tek şey bir an önce buradan uzaklaşmaktı.Koşuyordum.Son hızla.Kulağıma ağaçlar birşeyler fısıldıyordu sanki.."Kurtulamayacaksın.." Kulaklarımı kapattım ve gözlerimi açık tutmaya çalıştım.İşe yaramıyordu.Gözlerimi kapatıp dizlerimin üzerine çöktüm.Dişlerimi sıktım.Bir tür kriz geçiriyordum.Çok acıyordu canım.Öleceğimi sezmeye başlamıştım.Umudumu yitirmiştim.Gözlerimi açıp son defa fani dünyaya baktım.Ve bayılmadan önce son kez fısıldadım..
" Hoşçakal.."