>> Bar

Misafir

Saat gece yarısını geçmişti.Rüzgarın çıkarttığı uğultu içinde duyulan tek ses bir kaç baykuşun sesiydi.Taki sokağa bir kadın girene kadar..Yalnızca ve yavaşça ilerliyordu.Sokak lambalarının ışığında sarı uzun saçları parlıyordu.Etraftaki sessizlik hoşuna gitse de biran önce pisliklerle dolu sokaktan kurtulmak istiyordu..Sıkıntısı arttıkça adımları hızlanıyordu.Zamanın yavaş geçtiğinin farkındaydı ancak saat yeterince geçti.
Birkaç metre ilerdeki dönemeçi görünce yüzünde her zamanki ifadesi oluşmuştu.Sessizce mırıldandı ve yüzündeki anlamsız gülümsemeyi sildi.
"Nihayet Lanet Olasıca sokağın sonu.."
Koşar adımlarla ilerliyordu.Kısa üsre içerisinde diğer sokağa geçen ıssız dönemeçe geldiğinde hızla atıldı ve taş duvarlardan birine yaslandı.Ardından kısık bir ses duyuldu.
Konuşmanın hemen ardından başını yeniden cama çevirmişti Cecilè. Gündüzlerden nefret ediyordu.Işık altında koşuşturan neşeli insanlardan da.. Gece ayazında yürümek onda alışkanlık olmuştu.Bu nedenle geceleri daha çok seviyordu.Baykuş uğultularını, yağmurdan sonra gelen toprak kokusunu ve birbirleri ile uğraşan kedilerin ciyaklamasını..Gecenin soğunu , sokakların ıssızlığını ve gecenin bir vakti sokakta yürürken geçen tek tük insanların garip bakışlar bırakarak hızla uzaklaşmasını çok seviyordu.Korkmaları hoşuna gidiyordu.Düşüncesi bile hoşuna gitmişti Cecilè’in.
“Şak!”
Domuz Kafasının önündeydi.Hızla kapıyı itti ve içeriye bir göz attı.Kimse yoktu , bu saatte olmasını da beklemiyordu.Bar tarafına yaklaştı ve bir sandalyeye oturdu. Ve bir kaymak birası istedi.. Sıkılarak etrafı incelemeye başladı.

Konu: Geri: >> Bar Ptsi Tem. 27, 2009 8:01 pm

Sean,Lord olmanın verdiği yorgunlukla kendini biryere atmak istiyordu.Aklıa birden domuz kafası geldi.Ancak Gia'nın ondan nefret ettiğini biliyordu.Ama biliyordu ki derinlerde biryerlerde onu çok arzuluyordu. "Tamam" diye düşündü kendi kendine.Gidecekti.Buna kimse mani olamazdı.Hemen bir "pof " sesi ile cisimlendi.Hogsmade'deydi.Hogsmade'nin ıssız sokaklarında yürümeye başladı.İlk değil ondan sonraki sokaktan sağa döndü.Yavaş yavaş ilerliyordu.Esen rüzgarın yüzünü tatlı tatlı okşamasını hissediyordu.Şöyle bir etrafına baktı.Her taraf sessizdi."Ne kadar garip."diye düşündü kendi kendine.Sonra neyse diyip yürümeye devam etti.Adımları hızlanmıştı.Yavaş yavaş yolun sonuna geliyordu.Şu anda neredeyse koşuyordu.Kapının önüne geldi.Yavaşça ittirerek içeri girdi.İçeride Cecilé oturuyordu.Bara yaklaştı ve hemen bir sandalyeye oturdu.Cecilé'ye bakıp gülümsedi.Sonra tekrar önüne dönüp

"Bana bir ateş viskisi"

dedi.Aslında niyeti dikkatini çekmekti.Belli ki Gia birşeylerle uğraşıyordu.Sean düşündü.Gia'nın güzelliğini düşündü.Aklından kötü fikirler geçiyordu.Ama unutmayı istedi.Ama bir türlü aklından gitmiyordu düşünceler.Ne olursa olsun Gia onun kollarında olmalıydı.Sean,Gia'nın sıcaklığını düşünüyordu.Sonra birden aklına Megan geldi.Malikanede ona ne demişti."Eğer benden başkası bu yatakta olursa seni öldürürüm" demişti.Ama o yatakta değiliz artık diye düşündü kendi kendine.Evet yapacaktı.Kafasını birazdaha öne uzattı ve

"Ateş viskisi nerede kaldı ?"

diye sordu.Bekliyordu.

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 16/07/09 Lakap : G.

Barın arkasındaki yığınla işi Cecile adındaki eski ve ölüm yiyen arkadaşı için bırakmamıştı Gia. İstediği Kaymak Birası'nı ona vermişti nasılsa. İşi olduğunu söyleyip istediği bir şey olursa seslenmesini de söylemişti. Kapının tekrar açıldığını ve içeriyi kaplayan o soğuk havanın kapı aralığından ensesine kısa sürede ulaştığını hissetti. Vücudu keskin bir erkek sesiyle irkildi. ''Bana bir ateş viskisi'' İşte işlerini yarım bırakmasını sağlayan tek şey buydu. Sean'dı bu, ona karşı sadece hiddet ve korku besliyordu. İkinci kez seslendiğinde Michael'ın-bardaki çalışanının- gitmiş olduğunu anladı. İçkisini vermek üzere arkadaki deponun yarım açık kapısına yöneldi. ''Ateş viskisi nerede kaldı?'' Sabırsızdı bu ses, her zamanki gibi. Loş ışıklı barın önünde iki ölüm yiyene karşı tek olmanın nasıl bir duygu olduğu tartışılmaz berbattı. Sean'ın hırçın ve acımasız bakışlarıyla her karşılaştığında Gia'nın içinde bir dalga oluşuyordu. Kaymak birasının yarısına gelmiş Cecile'e bakıp ''Rica etsem gidebilir misin? Burda olmanı istemiyorum, sonra telafi ederim.'' dedi. Cecile önce tepki vermeyip Sean'a çevirmişti bakışlarını. Lord onaylarcasına kafasını sallayıp gitmesini işaret etti. Suratındaki sırıtma Gia'nın midesini bulandırıyordu.

Cecile yavaş adımlarla Domuz Kafası'nı terkederken Gia hızlı adımlarla Sean'ın oturduğu yerin önüne geldi. Kapıdan çıkmakta olan ölüm yiyenin duyamayacağı bir şekilde fısıltıyla ''Buraya aptalca nedenlerle geldiysen yemin ederim seninle ölene kadar savaşırım.'' dedi sadece ve eğilip istediği ateş viskisinden bir bardağı önüne atarcasına koydu. Tek istediği Sean'ın burayı bir an önce terkedip Gia'yı bir yığın işinden mahrum bırakmamasıydı.

Konu: Geri: >> Bar Ptsi Tem. 27, 2009 9:11 pm

Gia gelmişti.Barın arkasında Cecilé'e gitmesini söyledi.Cecilé ilk önce Sean'a baktı.Sean gülümseyerek kafasını gitmesi gerektiği anlamında salladı.Gülümsüyordu.Cecilé giderken Gia hızlı adımlarla Sean'ın oturduğu yere geldi.Fısıltıyla ''Buraya aptalca nedenlerle geldiysen yemin ederim seninle ölene kadar savaşırım.'' dedi.Ateş viskisinden bir bardağı önüne koydu.Neredeyse düşüyordu.Sean hiç aldırış etmedi.O bardak zaten düşmeyecekti.Bardak hafif hafif titredi titredi durdu.Sean kafasını kaldırıp Gia'ya baktı.Sonra gülümseyerek "Benden korkmana gerek yok Gia.Seninle düello yapacakta değilim.Biliyorsun bayanlara asamı kaldırmam."dedi ve yüzünü sinsice bir gülümseme kapladı.Gia'nın ellerini tuttu ve gözlerinin içine bakarak "Senden çok hoşlanıyorum Gia.Bunu bile bile bana neden acı çektiriyorsun" dedi ve yanağına bir öpücük kondurdu.Ateş viskisinden büyük bir yudum aldı ve beklemeye başladı.

Gia ona nefret dolu bir bakış attı.Eli asasına gidecek gibi oldu ama Sean ona bakarak kafasını hayır anlamında salladı.Gia'nın eli tekrardan geri gitti.Sanki bir nefret küpüymüş gibi bakıyordu.Sean ayağa kalktı ve yürümeye başladı.Gia'da onla beraber yürüyordu.Eli her an hareket halinde asasına yöneliyordu.Sean sakin bir şekilde eli cebinde içkisinden bir yudum daha aldı.Birden bara açılan kapıdan içeri girip Gia'ya sarıldı.Onu tutuyor ve her tarafını öpüyordu.Dudaklarını öpmeye çalışıyor ama Gia kurtulmak için çok çaba harcıyordu.Sean onu daha sıkı tuttu.Öpmeyi denedi ama olmuyordu.En sonunda biraz daha kollarını sıktı.Galiba canı acımıştı ki irkildi.Sean hemen gevşetti kollarını.Onun canının acımasını istemiyordu.Dudaklarına tekrar gitmeyi denedi.Ama Gia kendini zor bırakacak gibi görünüyordu.

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 16/07/09 Lakap : G.

Onunla savaşmayacağını söylerken çok ciddiydi Sean. Bunu anlamak istemiyordu. Gia'nın sıcak ve yumuşak ellerini o soğuk ve hissiz ellerinin içine alınca garip bir his içinde kısa bir yolculuk yaptı. Vermesi gereken fiziksel tepkinin sonucunda gözlerini daha da açmıştı şimdi. ''Senden çok hoşlanıyorum Gia. Bunu bile bile bana neden acı çektiriyorsun?!'' Sean'ın sözlerinden sonra kulaklarına inanamayıp başını hayır anlamında güçlüce salladı. Tiksinti, öfke... Giderek derecesi yükselen duygulardı bunlar. Yanağına değen dudakları hissetti ve ''Sean kes şunu yapmayı!'' diye karşı çıktı. Ateş viskisi boğazından yavaşça akıp giderken Gia ona nefret dolu bir bakış attı. Asasını almalı mıydı? Bu çok gereksizdi. Sean için vazgeçmemişti asa çekmekten, kargaşa çıksın istemiyordu. Yine de onun Gia'ya zarar vermeyeceği apaçıktı. Ona nefretle bakarken gözlerinde eski Sean'ı gördü, bu acı vericiydi.

Sean yürüyordu, birden Gia'nın yanına gelip ona sıkıca sarıldı. Genç kadın nefret ettiği kişiyi üzerinden atmak istercesine debeleniyordu. Lord'un onun teninde gezinen dudakları Gia'nın içindeki düşmanlık ateşini daha da körüklüyordu. Dudaklarına ulaşamaması için kafasını Sean'dan uzaklaştırıp yana çevirdi. O ise bunu önemsemeden kendinden geçmiş bir şekilde Gia'nın kollarını sıktı. Narin vücudu irkildi ve gözlerinden bir damla yaşın akmasına engel olamadı. ''Sean... Bırak!'' Sözünü dinlemesi güzeldi, gözyaşlarının bıraktığı su lekelerini elinin tersiyle silerek ondan uzaklaşmaya çabalamaya devam etti. En sonunda tüm gücüyle kendini ondan kurtarıp sendeleyerek arkaya doğru üç adım geriledi. Ona doğru geldiğini görünce ''Yaklaşma!'' diye haykırdı. ''Ne yaptığını sanıyorsun? Beni hala düşündüğüne inanamıyorum. Ben... Ben seni unuttum ve Charlie'yi seviyorum. Hemen burayı terk et!'' Ona yaklaşıp kafasını kaldırdı ve gözlerinin içine baktı. Sözlerinde son derece samimi olduğunu bilmesini istiyordu. ''Seni burada istemiyorum.''

Konu: Geri: >> Bar Salı Tem. 28, 2009 3:45 am

Gia ayrıldığında üç adım geriledi.Tam Sean ondan özür dilemek için yaklaşacakken ''Yaklaşma!'' diye bağırdı. Ama nereden bilebilirdi ki ondan özür dilemek için geldiğini.Neyse dedi kendi kendine Sean. ''Ne yaptığını sanıyorsun? Beni hala düşündüğüne inanamıyorum. Ben... Ben seni unuttum ve Charlie'yi seviyorum. Hemen burayı terk et!'' dedi Gia. Biraz daha yaklaşıp başını kaldırdı. Sean'ın gözlerine baktı. Sean bu gözleri asla unutmamıştı. Gece rüyalarına kadar bu gözlerle uyuyuyordu. Hep bu gözlerin sahibini hayal ediyordu. Hep diye düşündü. "Peki ama neden beni istemiyor?" diye düşündü. Neden istemiyor! Bilmiyor mu onu ne kadar sevdiğini? Bilmiyor muydu onun için canını bile verebileceğini! "Charlie gibi bir ahmağı bana nasıl tercih edebilir ki?" diye düşündü. Gia'ya baktı ve "Charlie gibi birinde ne buluyorsun? Kimse seni benim kadar sevemez. Neden bunu anlamak istemiyorsun?" dedi ve gözlerinin içine bakarak samimi olduğunu anlatmak istedi.

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 16/07/09 Lakap : G.

Sean kısa bir süre tepkisiz kalmıştı, onu ağzı açıkken izlemeye koyulmuştu Gia. Birden öfkesini ikiye katlayacak bir cümle daha söyledi. "Charlie gibi birinde ne buluyorsun? Kimse seni benim kadar sevemez. Neden bunu anlamak istemiyorsun?" Bu kadar aptal davranmak zorunda mıydı? Şimdi etkili ama içinden gelen bir konuşma yapmak zorundaydı, yalan söylememeliydi. Bu her ikisi için de zor olacaktı. Lord Gia'ya geçmişi hatırlatmanın iyi olmayacağının farkında olmalıydı. Bunu bilerek yapıyorsa karşılığını alacaktı. Kırıcı olup olmadığı umrunda değildi Gia'nın. ''Sorun sevmek değil, o beni sevdiği kadar anlıyor da. Bu çok önemli. Birinin beni önemsemesi...'' Hafif ve kibar bir şekilde öksürüp kendinde güç topladı. ''Sen benim duygularımı önemsemedin. Üzgünüm. Böyle olmasını istediğimi sanıyorsan yanılıyorsun! Ben... Ben seninle koca bir hayat düşlemiştim. Bunu hayali sonlandıran da senin bana söylediklerindi.'' Ağlamamak için kendini zor tutan Gia derin bir nefes alıp gözlerini yumdu. ''İstersen beni öldürebilirsin. Artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmasını istemiyorum. Bana değer vermeni istemiyorum Sean.'' Kendince artık son sözlerini söylüyordu: ''Çok geç olduğunu bilmeni isterim.''

Kendisine yaklaşan adımları hissetti. Dengede durabilmek için bara doğru yaslandı. Gözlerini hala açmıyordu ama ayaklarının tahta zemin üzerinde titrediğini hissediyordu. En son hissettiği sadece o soğuk ellerin dalgalı saçlarını geriye ittiğiydi. Yüzünü bir acı ifadesi kapladı ve genç kadın sadece ''Yapma...'' diye fısıldayabildi.

Konu: Geri: >> Bar Salı Tem. 28, 2009 4:58 am

Sean'ın durması üzerine Gia biraz sakinleşmiş gibiydi.Gayet kibar bir ses tonuyla ''Sorun sevmek değil, o beni sevdiği kadar anlıyor da. Bu çok önemli. Birinin beni önemsemesi...'' dedi ve hafifçe öksürüp devam etti 'Sen benim duygularımı önemsemedin. Üzgünüm. Böyle olmasını istediğimi sanıyorsan yanılıyorsun! Ben... Ben seninle koca bir hayat düşlemiştim. Bunu hayali sonlandıran da senin bana söylediklerindi.''Sonra derin bir nefes alıp gözlerini kapatarak 'İstersen beni öldürebilirsin. Artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmasını istemiyorum. Bana değer vermeni istemiyorum Sean.'' ded ve ''Çok geç olduğunu bilmeni isterim.'' dedikten sonra durdu.Galiba ağlayacaktı.Sean'ın aklından bütün fikirler uçup gitmişti.Ona böyle birşeyi yapamazdı.Durdu ona yaklaştı.Bacakları titriyordu.Bardan destek aldı ve sadece "Yapma." diye fısıldadı.Sean onun yanağından öptükten sonra "Pekala Gia.Yapmayacağım ve senide öldürmeyeceğim.Ama sadece arkadaş olsak ?Banada bir içki hazırlarmısın.Sert olsun."dedi ve güldü.Bardan çıktı bir koltuğa oturup "Merak etme hiçbirşey yapmayacağım.Madem istemiyorsun zorlamak istemiyorum"dedi.Gia yavaş yavaş gözlerini açtı.Gülümsüyordu.Bir karışım hazırlamak için arkasını döndü.Sean elleriyle kafasını tuttu ve dirseklerini bara dayadı.

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 16/07/09 Lakap : G.

"Pekala Gia.Yapmayacağım ve senide öldürmeyeceğim.Ama sadece arkadaş olsak? Bana da bir içki hazırlar mısın? Sert olsun." Koltuğa oturup gülümseyerek konuşmasına devam etti. Gia birden Sean'ın bunu içinden gelerek yapıp yapmadığı hakkında bir kuşkuya kapıldı. "Merak etme hiçbir şey yapmayacağım. Madem istemiyorsun, zorlamak istemiyorum." Söylediklerinde ciddi olduğunu anlayınca genç kadın hemen ona bir içki hazırlayıp bu olanları unutmasına yardımcı olmak istedi. Özel bir karışım daha eklenmiş duble viskiyi önüne koyarken kollarını göğsünde kavuşturup bara yaslandı. Sean'a doğru bir eğri çizmişti vücudu. Yüzü ona yakındı. Kafasını kaldırdığında samimi bir şekilde gülümsedi. Ah, acı çekiyordu işte!

Kalbinde hiç hissetmediği bir ağrıyı hissetti. Bir şeyler yarım kalmasaydı ikisi için de bu zor olmayacaktı, Gia buna emindi. Sean'ın gözleriyle iletişim içinde olan gözlerini kapatıp dudaklarını onunkilerle birleştirdi. Lord'un ellerinin aksine onlar sıcacıktı. Sanki zamanda yolculuğa çıkmıştı ve ikisinin geçmişlerini dışarıdan izliyordu. Birden onu bıraktı ve elbette film de yarıda kesildi. Bu hem doğru hem de yanlıştı. Yanlış olan kısım bunu Charlie ile birlikteyken yapmasıydı elbette. İleri giderse düpedüz aldatmış olacaktı onu! Onun şaşkın bakışlarına karşılık pişmanlık dolu bir sesle ve yüzünü karmaşık bir hale büründürürken-bu bir gülümseme bile olabilirdi!- bir şeyler söylemesini isteyen Lord'a cevap verdi. ''Yalan söylemiş olabilirim. Sen ve ben hakkında...'' Yanaklarının kızardığını hissedince buna aldırmadı. Bazı şeyleri konuşmadan anlatabileceğini biliyordu. Tekrar onu öpmeye başladı. Bu Sean'a ne hissettiriyordu? Gia'nın hissettiklerini belki... Biraz özlem, belki istek ve bitmemiş bir ilgi? Dilleri birbirine değerken ikisinin dünyası birbirininin içine akıyordu. Bu anı bozan şey kapının yüksek ve ani bir gıcırtıyla açılması oldu. Gia kendini bunu biliyormuşçasına aniden çekti. İki ölüm yiyen karşılarında duruyordu. Genç kadın sadece ''Cecile...'' diye fısıldayabildi. Lord'u kontrol etmeleri için onları göndermiş olabilirdi. Akıllı biriydi sonuçta. Sean'ın duyabileceği bir sesle iğnelermişçesine konuştu. ''Belki de tüm korkum sevgili müridlerinin beni istememesiydi!''

Konu: Geri: >> Bar Salı Tem. 28, 2009 6:02 am

Gia özel karışımı koydu.Sean bir yudum aldı ve kafasını güzel anlamında aşşağı yukarı salladı.Gia bara yaslandı.Vücudu eğri bir çizgiyi andırıyordu ancak biraz kıvrımlı durduğu içindi.Normalde vücut hatları çok şıktı.Ellerini göğüsünde birleştirdi ve kafasını eğdi.Sonra yavaşça kafasını kaldırdı.Yüzünde mutlu bir gülümseme vardı sanki - yada Sean öyle görüyordu mutluluktan!-.Sean kalbinde bir ağrı hissetti.Daha önce hiç olmamış bir ağrı.Gözleri gözlerine dalıp gitmişti sanki.Gözlerine baktıkça sanki suyun dibinde bir orman görüyordu.Birden içine iltifat etme isteği geldi.Ona bakarak "Sen hiç denizin dibinde yemyeşil ormanı gördün mü? Sakın olmaz deme; çünkü ben senin gözlerinde ölülerin bile görmediği cenneti görüyorum!" dedi.Sonra olan oldu.İkiside gözlerini kapattı ve dudakları buluşmuştu.Çok sıcak ve zevkliydi.Dünyada sadece ikisi vardı sanki.Çok karışık bir duyguydu.Ama seviyordu bunu anlamıştı buradan.Sonra ikisi ayrıldı.Tabii ki büyü bozuldu.Sean şaşırmıştı.Gia ona pişmanlık dolu bir sesle ve pişmanlık dolu bir yüzle -Daha çok bir gülümseme gibi!-ona baktı ve cevap verdi "Yalan söylemiş olabilirim. Sen ve ben hakkında...'' dedi.Sean ona baktı ve "Biliyorsun,seni benden başka kimse sevemez.Sen benimdin ve öyle kalacaksın." dedi ve şevkatle dudaklarından birkere daha öptü.Dudakları buluşunca sanki bir sevgi patlaması oldu içinde.Bütün özlemi, sevgisi açığa çıkmıştı.Şimdi delicesine öpüyor ve saçlarını okşuyordu.Galiba ona sevgisini anlatmak için bir öpücük yeterli değildi.Ama bu büyüyü bozan tek şey kapının yürek hoplatacak şekilde açılmasıydı.Hemen ayrıldılar.Gelenler Sean'ın müridleri Andrew Thomas ve Ted Dibiase idi.Sean onlara öfke dolu bir bakış attı.Gia çok kısık bir sesle "Cecilé" dedi.

Sean öfkesinden kuduracaktı.Gia yanlış anlamış olacak ki ''Belki de tüm korkum sevgili müridlerinin beni istememesiydi!'' dedi.Sean iki kat öfkelenmişti.Andrew'in yanına gitti ve "Ne işiniz var burada.Size buraya gelmenizi söylediğimi hatırlamıyorum!" diye bağırdı.Ted ve Andrew hemen eğildiler.Andrew kafasını kaldırarak "Fakat Lord'um siz..." dedi.Sean ona sinsi bir bakış atarak "Evet ben Andrew devam et." dedi.Andrew ayağa kalktı ve "Lord'um siz bir Lord'a yakışmayacak şeyler yapıyorsunuz.Bir yoldaşlık üyesi ile arkadaşlık yapıyorsunuz." dedi.Yüzünde bir tebessüm belirdi.Eli asasına kaymıştı.Sean hemen asasını çıkarttı ve yüzüne dayadı "Beni sorguluyormusun Andrew.Sen kim olduğunu düşünüyorsun." dedi sakince.Asasını ona yöneltip "Sectumsempra" diye fısıldadı.Andrew vücudunda ve yüzünde kanlar ve kesiklerle duvara doğru yapıştı ve yere düştü.Sean güldü ve Ted'e bakarak "Sende böyle birşey düşünüyormusun Ted?" dedi ve gülümsedi.Ted ona korku dolu bir bakış atarak "Ha. Hayır tabiki lo-rdum.Sii-iz en iy-isini bi-bi-lirsiniz." dedi kekeliyordu.Sean ona gülümseyerek "Aferin Ted.Aferin" dedi ve gitmesini işaret etti.Ted hemen ayağa kalktı ve koşarcasına çıktı.Sean Gia'ya dönerek "Korkmadın değil mi? Bazen böyle kendini bilmezler olur da..." dedi ve gülümsedi.Yanına yaklaştı dudaklarına bir öpücük kondurarak "Nerede kalmıştık?" diye fısıldadı.

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 16/07/09 Lakap : G.

Sean boş mekanda gürültüyle konuşurken, Gia sadece durup olanları izleyebiliyordu. "Ne işiniz var burada.Size buraya gelmenizi söylediğimi hatırlamıyorum!" diye bağırdı iki ölüm yiyene doğru. Eğilenlerden biri konuşmuştu. "Fakat Lord'um siz..." "Evet ben Andrew devam et." dedi Sean. Daha kısa olan ölüm yiyen şimdi ayağa kalkıp konuşuyordu. "Lord'um siz bir Lord'a yakışmayacak şeyler yapıyorsunuz. Bir yoldaşlık üyesi ile arkadaşlık yapıyorsunuz." Gia yumruğunu bara geçirip gözlerini devirdi. Bir yandan dişlerini sıkıyordu. Sean asasını çıkardı. ''Ah, hayır...'' diye fısıldadı Gia. "Beni sorguluyor musun Andrew? Sen kim olduğunu düşünüyorsun! Sectumsempra!" Kan ve kesik dolu teniyle duvara yapışan ölüm yiyenin bayıldığını gördü. Sean şimdi diğerine dönmüştü. Gia midesinin daha fazla bulanmasını istemiyordu, kafasını hemen başka yöne çevirdi. "Sen de böyle birşey düşünüyor musun Ted?" Korktuğu belli olan ölüm yiyen "Ha. Hayır tabiki lo-rdum.Sii-iz en iy-isini bi-bi-lirsiniz." dedi, kekelemişti. ''Korkak...'' diye düşündü Gia, hem de önde gideni. "Aferin Ted... Aferin." Ayık olan öüm yiyen Sean'ın emriyle Domuz Kafası'nı terk etti. Sean Gia'ya dönerek "Korkmadın değil mi? Bazen böyle kendini bilmezler olur da..." dediğinde Gia başını sallayıp gülümsemeye çalıştı. Sean'ın ona doğru geldiğini görüyordu. Lord onu tutkuyla öptü ve konuştu. "Nerede kalmıştık?"

''Bu yaptığımızın hata olduğunun farkındasın. Benim gibi... Ama korkmuyorsun değil mi?'' diye alakasız bir cevap verdi Gia ona. Sözlü bir cevaba gerek kalmadan Sean'ın onu öpmesiyle her şeyi anladı. Asasına uzanınca onun şaşırdığını hissetti. Sadece kapıları kilitlemek ve ışıkların gücünü zayıflatmak için çekmişti asasını. Zaten her şeyi halledince onu umursamazca yere attı. Gia, ellerini Sean'ın boynuna doladığında parmak uçlarına yükselmişti. Bu harika his çok uzakta değildi. Aynıydı ve yıllar öncesindeki gibi canlıydı. Dudaklarını güçlükle ve hafif bir sesle ayırıp gözlerine baktı. ''Seni... seviyorum.'' Bunu söyleyince rahatlayıp gülümsedi ve derin bir nefes verdi.

Konu: Geri: >> Bar Salı Tem. 28, 2009 7:00 am

Gia,Sean'ın sorusuna ''Bu yaptığımızın hata olduğunun farkındasın. Benim gibi... Ama korkmuyorsun değil mi?'' dedi.Sean onu birden öpmeye başladı.Dilini diliyle seviyordu sanki.Saçlarını karıştırıyor ve seviyordu.Gia asasına uzanmıştı.Sean bir an irkildi.Ancak Gia asasını alıp kapıyı kitleyip ışıkları söndürdü.Sonrasında asayı yeniden yere fırlattı.Kollarını Sean'ın boynuna doladı.Artık dünyalar Sean'ındı.Çok güzel hoş ve sevgi dolu bir duyguydu.Islak ve yumuşak dudakları çok güzeldi.Diliyle Fransız öpücüğü kondurdu.Gia güçlükle dudaklarını ayırdıktan sonra "Seni seviyorum" dedi.Rahatlamış olacak ki gülümsedi.Sean ona içten bir şekilde bakarak "Bende seni seviyorum."dedi ve tekrar dudaklarına yapıştı.Sonra bir daha ayrılıp bi dakika anlamında gözlerini açtı.Asasını çıkartıp yerde yatan ölüm yiyene doğrulttu ve "Evapsie" diye fısıldadı.Ölüm yiyen bir anda kayboldu.Arkasını dönüp oda asasını fırlattı.Gia ona şaşkın bir şekilde bakıyordu.Hemen yanına gitti ve öpmeye devam etti.O sıcak vücudunu artık iliklerine kadar hissediyor ve zevkin doruklarına çıkıyordu.Ellerini saçlarında gezdiriyor ve daha da tutkulu öpmek için çabalıyordu.Sean hemen barın arkasına zıpladı ve Gia'yı tuttuğu gibi kucaklayıp mahzene doğru gidiyorlardı.Sean arada dudaklarına öpücük kondurup çekiyordu.Kilerin kapısını kırarcasına açtı ve içeri girdiler.