Ateş Oku RPG ~~ Hogwarts
Merhaba

Foruma Hoşgeldiniz

Kayıt Olduktan Sonra Rütbe Seçmelisiniz. Ve Daha sonra Lejant Oluşturmalısınız;
Ateş Oku RPG ~~ Hogwarts
Merhaba

Foruma Hoşgeldiniz

Kayıt Olduktan Sonra Rütbe Seçmelisiniz. Ve Daha sonra Lejant Oluşturmalısınız;
Ateş Oku RPG ~~ Hogwarts
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Ateş Oku RPG ~~ Hogwarts


 
AnasayfaAramaLatest imagesKayıt OlGiriş yapKapı

 

 Acı fısıltılar

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
Tom Crathwrite
Slytherin III. Sınıf
Slytherin III. Sınıf



Gerçek İsim : Tufan
Mesaj Sayısı : 8
Kayıt tarihi : 06/09/11
Yaş : 25

Karakter Bilgileri
Rol Puanı:
Acı fısıltılar Left_bar_bleue64/100Acı fısıltılar Empty_bar_bleue  (64/100)
Patronus:

Acı fısıltılar Empty
MesajKonu: Acı fısıltılar   Acı fısıltılar Icon_minitimeSalı Eyl. 06, 2011 5:20 pm

Tom salonda anne ve babası ile oturuyordu.Mutluydular.Babası ikisinide uzun kollarıyla sarmıştı sahiplenirmiş gibi.Anne ve babası ona hikayeler anlatıyordu.Büyücü hikayeleri.En son olarak ''Üç Kardeş'' hikayesini anlattılar.

Tom odasına yatmaya gitmişti ancak düşünmeden edemiyordu uyuyamıyordu birden sesler duymaya başladı.Anne ve babasının seslerini.Bağırışıyorlardı.Ne olduğunu anlayamadı.Yatağının tepesindeki camdan süzülen soğuk rüzgarlar ile çarpışan bağırışma sesleri içini hem donduruyor hemde ateşliyordu.Anne ve babası bağırıştıkça içini bir korku kaplıyordu.sonunda gözlerini yumdu.Yumduğu anda açtı ve aşağıya inmeye karar verdi ancak bunu başaramadı.Korkuyordu.Anne ve babasının bağırışları içeri giren rüzgara çarpıyor ve kulağına acı acı fısıldıyordu, ÖLECEKLER...

Tom yastığına dişlerini geçirdi.Ağlamak istiyordu onları durdurmak istiyordu.Acınası mutlu hayatını devam ettirmek istiyordu.yanaklarından ufak, ıslak ve serin damlalar süzülmeye başladı.Her süzülüşünde sakinleşiyordu ancak sürekli devam etmek istiyordu.Bağırışmalar bitmek bilmedi.Yarım saat geçti.Hala devam ediyordu.Tom artık acıyı tatmıştı ve hazırlanıyordu.Yaşlar kurumuştu ve ona artık rahatlık değil cesaret veriyordu.O yaş izleri iyice içine işledi Tom'un ölmek istiyordu buna cesaret edebiliyordu.Ancak anne ve babasının yokolmasına hazır değildi.Bağırışmalarla birleşen rüzgarlar artık alay ediyordu onunla.

''Ölecekler sen hiçbirşey yapamayacaksın''

Tom dişlerini gevşetti, ayağa kalktı ve gözlerini sildi.Acınası sefil mutlu hayatı yıkılmış, bir anda on yıl büyümüştü sanki.artık gerçekleri görmeye başlamıştı bağırışmalara doğruluk payı veriyordu, onunla dalga geçen rüzgara boyun eğmiyordu.Sonunda hafif ve çılgınca bir gülümseme belirdi yüzünde.Yok etme arzusuna katlanamıyordu.Parçalamak istiyordu. Yıkmak istiyordu, yakmak istiyordu.İlk adımını attı.Ardından ikincisini deneyecekti ancak cesaret edemiyordu nasıl bir duyguydu bu? Ölmeye cesaret ediyor ancak bir adım atamıyordu.Artık düşünmeye başlamıştı, ölmek... Kolay birşeydi, tek bir hareketle bitire bilirdi sefil hayatını, ancak böyle yaparsa hiçbir yararı olmayacaktı, hiçbir zararı olmayacaktı bir tozun havada uçması gibi gidecekti, sonsuz bir yolculuğa başlayacaktı ancak o cesaret edebilirdi.İkinci adımı atabilirdi.İkinci adımıda attı.Cesaretine kavuştu.

Peki üçüncü adıma merhamet gösterecekmiydi.Aşağıdaki bağırışmaya o alaycı fısıltıya ve kendi cesaretine...Evet gösterdi.Artık kapının önündeydi. Hayatını değiştirecek görüntüye açacaktı gözünü.Kapının koluna uzandı ve çevirdi.Kapı geriye doğru gıcırdayarak açıldı.Anne ve babası bunu duymadılar hala devam ediyordlardı.Sesleri biçimli şekilde duyuluyordu artık.Birden Tom yıkıldı.Gözleri hafifçe yumuluyordu.İstemeksizin görüyordu birkaç saniye sonra merdivenden inmeye başladı ve gözleri kapandı.

Gözlerini açtığında anne ve babası asalarla birbirlerine inanılmaz lanetler gönderiyorlardı, nedenini bilmiyordu paniklemişti.Kendini herzaman oturdukları koltukta yatarken bulmuştu.Yeşil koltukta sarı tahtalarla yapılmış, mavi bir halısı olan tahta dönen merdivenlerle kapalı olan salonda.İki penceresinde görünen şimşekler gerçekmiydi bilmiyordu daha bir dakika öncesine kadar sadece içeriye rüzgar giriyordu.Hala gözlerini anne ve babasına dikmiş olan Tom onların asalarının kesişmiş ve evlerinin zemininde bazı delikler olduğunu gördü dahada dikkat edince merdivenin bir kısmı parçalanmış ve koltuklardan bir tanesi alevler içinde yanmıştı.Yine birşeyler oluyordu garip birşeyler hissediyordu içinde bir kıpırtı vardı annesi babasına asasını doğrultup öldüren laneti yollamıştı ki babasıda bunu yapmaktan çekinmemişti.Öldüren lanet Tom'un babasının içine girmiş ve onun ruhunu havada süzültmüştü aynı şey annesi içinde geçerliydi, annesi havada yere düşerken babasının kafası halının üstünde duran masanın kenarına çarpmıştı.Bir anda kendini kaybetti Tom ne olduğunu bilmiyordu. Kapkaranlık bir odada anne ve babası tomun karşısında gülümseyerek onu çağırıyorlardı ancak Tom gidemiyordu...

Uyanmıştı etrafına bakındı.Herşey eksikti, Annesi ve babası ortada gözükmüyordu.Dahası masa parçalanmış ve yirmi metre öteye uçarak duvarı delmişti dönen merdiven parçalar halinde yere düşmüş, koltuklar dışarı çıkmış tavan parçaları yerlerde sürünüyordu.Ne olduğunu bilmiyordu ancak belliki onu ilgilenmiyordu anne ve babası yapmıştı.Merdiven parçalarını üst üste koyup odasına çıkmıştı odasına geldiğinde yerde babasının asasını bulmuştu, gülümseyerek olanların rüya olduğunu düşündü.Asayı salona salladı ve kafasını yastığına koydu sonuçta o karanlık odada anne ve babası mutluydu.Endişelenmiyordu Tom.Yorganını üstüne çekmişti ve anında rahat bir uykuya dalmıştı...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Raphael K. Morierty
Mitoloji Profesörü
Mitoloji Profesörü
Raphael K. Morierty


Gerçek İsim : HuB #...
Mesaj Sayısı : 38
Kayıt tarihi : 04/08/11

Karakter Bilgileri
Rol Puanı:
Acı fısıltılar Left_bar_bleue100/100Acı fısıltılar Empty_bar_bleue  (100/100)
Patronus:

Acı fısıltılar Empty
MesajKonu: Geri: Acı fısıltılar   Acı fısıltılar Icon_minitimeÇarş. Eyl. 07, 2011 2:40 am

    Kurgu sıradandı. Onu farklı kılan herhangi bir şey yoktu. Betimleme konusuna geldiğinde ise, mekanları ve kişileri neredeyse hiç betimlememişsin. Bu gerçekten büyük bir eksiktir rolde. Ruhsal betimlemeler yarım bırakılmış ve sadece nesnelere odaklanılmış rolünde. Anlatımın parçalar halinde ilerliyor. Bir cümleyi olmadık yerlerde kesip, diğer cümle ile bağlamadan başka konuya geçiş yapmışsın. Bu da okurken olayları anlamayı güçleştiriyor. Paragraf düzeninden bahsetmeyeceğim, bunun nedeni; iki satırlık bir paragraf giriş için yeterli değildir. Ve paragraf geçişlerin konuları yarısında kesiyor. Bir konuyu bitirmeden diğer paragrafa geçtiğinde anlaşılması zorlaşıyor. İmla düzenini yetersiz buldum. Birçok yanlış yazılmış kelime vardı. "bağırışma" değil "bağrışma" olması gerek. "bağırmak" fiiline ünlü ile başlayan bir ek getirildiğinde oradaki "ı" harfi ses düşmesine uğrar. "hemde" değil "hem de". Bağlaç olan "-de" ayrı yazılır. "yokolmasına" değil "yok olmasına". "hiçbirşey" değil "hiçbir şey". Daha bir çok yanlış kullanım mevcut. Bağlaç kullanımı konusunda büyük eksikliğin var. Ve noktalama işaretlerinin yanlış kullanımı ve kullanılmaması gibi hatalar var. Her noktadan sonra bir boşluk bırakılır. Ve büyük harf ile başlanır cümleye. Bazı cümlelerinde bu kurallara uymadığını farkettim. Özel isimleri bazı bölümlerde küçük harf ile başlayarak yazmışsın. Bir rolü okunur kılan, önemli ögelerden biri olan renklendirme unsurunu senin rolünde göremedim. Diyaloglar ve paragraflar aynı renkte idi. Sıradan bir roldü diyebilirim. Hiçbir artı yönünü göremedim rolünü güzel kılabilecek.

    Betimleme: 20 / 30
    Paragraf Düzeni: 0 / 5
    İmla Düzeni: 4 / 10
    Anlatım: 30 / 40
    Kurgu: 10 / 15

    64.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Acı fısıltılar
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Ateş Oku RPG ~~ Hogwarts :: Karakter ve RO Dünyası :: Oyun Vadisi :: Seviye Belirleme-
Buraya geçin: